Rettarbot: Forskjell mellom sideversjoner
Hopp til navigering
Hopp til søk
(Ny side: Ei '''rettarbot''' (norrønt ''réttarbót'', «betring av retten») var i eldre tid ei særlov gjeven av kongen som endring av eller tillegg til gjeldande rett. Rettarbøtene kom inn ...) |
Ingen redigeringsforklaring |
||
| Linje 3: | Linje 3: | ||
Rettarbøtene kom inn i norsk rett under [[Magnus Lagabøte]]. Tidlegare hadde lovendringar kravd samtykke frå folket på [[lagting]]a, men i [[Magnus Lagabøtes landslov|landslova]] ([[1274]]) og [[Magnus Lagabøtes bylov|Bylova]] ([[1276]]) fekk kongen fullmakt til å gjere endringer om han fann noko han måtte bøte på. Skulle kongen legge nye byrder på folk måtte han framleis ha samtykke, anten frå lagtinget eller [[hird]]en. | Rettarbøtene kom inn i norsk rett under [[Magnus Lagabøte]]. Tidlegare hadde lovendringar kravd samtykke frå folket på [[lagting]]a, men i [[Magnus Lagabøtes landslov|landslova]] ([[1274]]) og [[Magnus Lagabøtes bylov|Bylova]] ([[1276]]) fekk kongen fullmakt til å gjere endringer om han fann noko han måtte bøte på. Skulle kongen legge nye byrder på folk måtte han framleis ha samtykke, anten frå lagtinget eller [[hird]]en. | ||
Etter Magnus Lagabøtes tid kallast rettarbøter óg ''konungs skipan'', | Etter Magnus Lagabøtes tid kallast rettarbøter óg ''konungs skipan'', jf. [[kongelig forordning]]. Frå [[1319]] ser ein sjeldan rettarbøter, og med [[Christian IVs Norske Lov]] frå [[1604]] forsvinn omgrepet frå lovspråket. | ||
[[Kategori:Juridiske termer]] | [[Kategori:Juridiske termer]] | ||
Sideversjonen fra 5. jan. 2013 kl. 20:46
Ei rettarbot (norrønt réttarbót, «betring av retten») var i eldre tid ei særlov gjeven av kongen som endring av eller tillegg til gjeldande rett.
Rettarbøtene kom inn i norsk rett under Magnus Lagabøte. Tidlegare hadde lovendringar kravd samtykke frå folket på lagtinga, men i landslova (1274) og Bylova (1276) fekk kongen fullmakt til å gjere endringer om han fann noko han måtte bøte på. Skulle kongen legge nye byrder på folk måtte han framleis ha samtykke, anten frå lagtinget eller hirden.
Etter Magnus Lagabøtes tid kallast rettarbøter óg konungs skipan, jf. kongelig forordning. Frå 1319 ser ein sjeldan rettarbøter, og med Christian IVs Norske Lov frå 1604 forsvinn omgrepet frå lovspråket.