Holger Halling Schjødt

Fra lokalhistoriewiki.no
Hopp til navigering Hopp til søk

Holger Halling Schjødt (fødd 26. desember 1776 i Helsingør i Danmark, død 24. juni 1856 i Ås i Akershus) var prest.

Han var son av Simon Schjødt som var inspektør for mål og vekt, og Anna Kirstine Harboe. Schjødt vart student i 1796 og tok teologisk embetseksamen 12. mai 1803 og skal ei tid ha vore lærar i Danmark.

19. september 1812 overtok han sokneprestembetet i Jostedalen etter å ha vorte utnemnd 17. april 1812. Schjødt var såleis prest i Jostedalen under dei rikspolitiske hendingane 1814, som må ha engasjert han mykje.[1] I kallsboka heiter det at han var «meget sygelig, og især i Begyndelsen en meget opfarende Mand, men tillige retskaffen og nidkjær for sit Kald, hvorfor han var almindelig elsket». [2]

Han forlet Jostedalen i august 1820 etter å ha vorte utnemnd til sokneprest i Leksvik 27. desember 1819. Den 22. april 1824 vart han så utnemnd til sokneprest i Holtålen. Han fekk avskil 11. august 1846 med ein årleg pensjon på 350 spesidalar og budde i Ås i Akershus den siste tida han levde.

Schjødt gifte seg i Hafslo kyrkje 10. august 1814[3] med den 14 år yngre Lovisa Augusta Wiborg (1790-ca 1850) frå København. Dei fekk fem born i lag, av dei voks fire opp. Tre av borna vart buande i Noreg medan ein son utvandra til Amerika.

Notar

Litteratur



Forgjengar:
 Andreas Cordsen 
Prestar i Jostedalen
Etterfølgjar:
 Peder Pavels Aabel