Erik Rudser

Erik Johannessen Rudser (fødd i Skjåk 17. desember 1867, død i Lom 25. august 1949) var lærar og kyrkjesongar i Lom hovudsokn i ein mannsalder. Han var ein hugheil norskdomsforkjempar, og som skulestyreformann fekk han mykje å seie for språkskiftet til nynorsk i Lom.

Familie Han var fødd på garden Nistun Russar på Ramstadstronda i Skjåk, der foreldra var brukarar. Faren var var Johannes Gregoriussen (1830-1907), mora Marit Erlandsdotter (fødd 1834) var frå Kvåle i Skjåk. Erik var den sjette av i alt ni born.

Erik Rudser var gift med Marit Amundsdotter Elvesæter (1875-1945) frå Bøverdalen i Lom. Dei fekk i alt seks born, men ei jente døydde som spedbarn og ein gut, Kjartan, døydde som tolvåring. Dei fire sønene som vaks opp, fekk alle høgare utdanning:

Johannes (1895-xxxx) var teolog.

Åmund (1899-1966) var sivilingeniør.

Erling (1903-1975) var krigsskuleutdanna offiser.

Sverre (1910-1984) var tannlækjar.

Utdanning og yrkesgjerning

Det er uvisst kor mykje allmennskule Erik hadde ut over folkeskulen, men han kan ha gått framhaldsskule som det var tilbod om i Skjåk i hans oppvekst, kanskje også amtsskule. I alle høve tok han lærareksamen på Hamar seminar i 1888. Han hadde statens reisestipend for lærarar i 1900, 1903 og 1913.

Rett etter avslutta lærarskule fekk han post som lærar og kyrkjesongar i Galde krins i Bøverdalen, der han verka til 1894. Da vart han tilsett i stillinga som lærar i folkeskulen i hovudbygda i Lom og kyrkjesongar ved Lom kyrkje. Den stillinga hadde han til han gjekk av for aldersgrensa i 1937.

Attåt lærargjerninga dreiv dei garden som følgde med stillinga, Klokkargarden av Ulstad i Lom sentrum. Han interesserte seg for gardsdrifta og fekk Norges bonde- og småbrukarlags diplom for jordbruket sitt.

Samfunnsengasjement

Kort tid etter

Kjelder og litteratur

• Høgåsen
• Ættebok for Skjåk bd. I, Skjåk historielag 1946, side 204-205.