Gunnvor Mandt: Forskjell mellom sideversjoner

På starten av 1950-talet var det mangel på arbeidsplassar for kvinner, og saman med [[Sylvia Hesner]] starta Gunnvor med vevproduksjon.

Draumen til Gunnvor blei ein reaalitet på midten av 50-talet då ho starta eiga vevstoge. Først på 60-talet blei det eiga utsal. Gunnvor designa og vov eigne produkt, men dei tok og oppdrag frå [[Husfliden]] m.a. bunadband. Sjal og lette ullpledd var blant dei første produkta som stod i veven, og dei blei populære. Vevstoga i Vrådal ga arbeid til bygdefolk og tilbod om praksisplassar til elevar som var ferdige med årskurs i vev ved husflidsskulane over heile landet, og gjennom åra vitja om lag 50 jenter Vrådal for å arbeide og lære om veving. Jentene vov på akkord, og løna kom etter talet på vovne meter eller produkt som blei produsert.

Kun det beste materialet var godt nok for Gunnvor Mandt når ho skulle veve for hand. Derfor bruka ho alltid norsk ull i ullvev. Salget av hennes vevnader var etterspurde langt ut over Telemarks grenser.

Gunnvor var en tradisjonsbærar som har engasjert seg i mangt, m.a. i Telemark husflidslag, [[Kviteseid Bygdetun]] og ho var med å starte [[Kløveren 4H i Vrådal]].

I seinare tid har ho vove [[kyrkjetekstilar]] i samarbeid med [[Hanne Roholdt]], m.a ein kopi av ein kistekross frå 1770-talet. Tekstilane blei gjevne i gåve til kyrkjene i [[Kviteseid kommune]] og [[Vest-Telemark Museum]]. Vest-Telemark museum er eigar av fleire av Gunnor Mandt sine tekstiler.

*«Livet og veven – Gunnvor Mandt 90 år», ført i pennen av [[Hanne Roholdt|Hanne Julie Gåsø Roholdt]].