Vis kilden til Dagfinn Slettan

<onlyinclude>'''[[Dagfinn Slettan]]''' (født [[13. november]] [[1941]] i [[Holum kommune|Holum]] i [[Vest-Agder]], død [[5. juni]] [[1999]] på [[Karmøy]]) var ein av høvdingane i norsk lokalhistorie dei siste par tiåra av 1900-talet. Slettan hadde lærarskule før han tok hovedfag i historie ved [[Universitetet i Trondheim]] i 1972 med hovudoppgåva ''Søren Jaabæk og bondevennbevegelsen i Lister og Mandals amt''. Ho kom seinare ut som bok på Universitetsforlaget.

I åra etter avlagt hovudfagseksamen var Slettan m.a. dels assistent og dels vikar for professor [[Edvard Bull den yngre|Edvard Bull]]. I 1978 ble han tilsett ved Trøndelag folkemuseum som «trønderamanuensis», ei stilling som var delt mellom universitetet og museet, der han skulle støtte opp om den lokalhistoriske verksemda i trøndelagsfylka i brei forstand. Dette var eit arbeid han gjekk inn i med stor entusiasme og gode resultat.</onlyinclude>

Slettan gjekk etter kvart over i full stilling ved universitetet, frå 1994 som professor i historie. Han tok friviljug på seg eit spesialansvar for dei faglege tilboda i lokalhistorie ved institusjonen. Fagleg sett var det den nyare historie han stod nærast, og innafor bruken av [[Hjelp:Muntlige kilder|munnlege kjelder]] var han ein av dei fremste fagpersonane i Noreg i si tid.

I åra 1987–1994 var Slettan medredaktør for tidsskriftet [[Heimen]], i 1989–1991 styremedlem og i 1991–1993 var han formann i [[Landslaget for lokalhistorie]]. Han gikk inn i styret for landslaget att i 1998, og han var til stades på landsmøtet på Karmøy i juni 1999 da han døydde uventa.

Dagfinn Slettan var bror til [[Bjørn Slettan]].