Gulatinget: Forskjell mellom sideversjoner

Namnet er teke vare på i form av [[Gulating lagmannsrett]] i [[Bergen]], som dekker eit noko mindre område enn den gamle Gulatingslagen.  

Ein tingstad for Gulatinget var på garden [[Flolid (gard i Gulen)|Flolid]] på [[Guløy]] i Gulen kommune, men om dette var den opphevlege staden veit si ikkje sikkert. Ein svakheit for teorien om Guløy som opphavleg tingstad er at det i nokre versjonar. I originalversjonen av ''[[Håkon Håkonssons saga]]'' står at "hann lét gera kirkju i Guley nodr frå Bjørgyn ok færdi tangat Gulathing" . Han bygde kyrkje nord for Bergen der dei reiste/hadde reist på Gulating. Dette kan tyde at kyrkja vart bygd etter at tinget var flytta. I Knut Helle si bok "under kirke og kongemakt" skriv han at dei sat i Bergen og reviderte Gulatingslova og den feller lova for Eidsivating og Borgarting. Dette arbeidet var ferdig i 1268. <ref>Sitert frå Helle 2001: 51. </ref> Når i hans regjeringstid frå 1217 til 1263 dette hende er ikkje sikkert. Då Landslova skulle leggast fram for tinga i 1274 heitte det at ting skulle møte «i Guløy på rett tingstad».<ref>Sitert frå Helle 2001: 51.</ref> Knut Helle konkluderar i boka ''Gulatinget og Gulatingslova'' med at Gulatinget vart «halde på minst tre ulike stader i mellomalderen: Fyrst «I Gulen», så «i Guløy» og til slutt i Bergen».<ref>Helle 2001: 52.</ref>Gulen er eit namn kommunen tok i 1890- åra. Guløy heiter ei lita halvøy som tilhøyrer Flolid gard.

{{thumb|Domsteinen.jpg|Dette er domsteinen på toppen av Guløy. Historiske overleveringar seier at her vart dommen avsagt på Gulatinget i oldtida. Undersida viser at steinen er lagt opp.|Liv Karin Flolid Lien}}

* Domsteinen: ligg på toppen av Guløy. Namnet seier kva han vart brukt til. Når du står ved steinen, vendt mot landsida, ser du berget slik det var før det grodde til for mykje, eit fint amfi.

Det viser ennu ligsom en gravhøi eller avlang tue, på det formentlige sted".

Referanse: O.A. Øverland "Norgeshistorie",utgive 1885. Der er holmgangen nøye skildra.

Gulafjorden rekk frå Hammarsneset (Leversund) og garden Nese til Gulesteinen, altså til Flolid. Dei reknar ei stutt mil frå Nordgul-, Austgulbukta og frå Eidsbryggja til Gulesteinen på Guløy, og ei lang mil til Eivindvik. Fjorden austom Guløy er det ein kallar Gulafjorden og etter den var dampstoppestaden Gulafjord oppkalla. Når båtar kjem nord gjennom Eidsfjorden og fer nordom Klokkeidsundet, seier ein at dei fer ut gjennom Osen. Dei strok som til dagleg vert kalla Osen, med Guløy og Flolidlandet på austre sida og Timmerøyna på vestre sida, strekk seg frå Ildneset til Klokkeid-øyna.

Vestanfor Timmerøyna kjem Neverdalsosen med gardane Neverdal, Hausevik og Fonda omkring. Gamle folk i grannebygdene Brekke og Masfjorden sa når dei hadde ærend til nokon i bygda,viss dei budde i Nordgulen, Eidsfjorden eller Austgulfjorden, at dei skulle til Gula.Skulle dei til presten, eller doktoren, derimot, skulle dei til Eivindvik.Der var dei å finne. Dette er Gulafjorden frå gamalt av.

"Framvoksteren frå dette vart so, då Gulatingsmennene stemde inn råka dei på eit gamalt lovsamfund som hadde skapa eit miljø særs høveleg for den staden ting skulde setjast. Det er mi faste tru at dette er eit monent som ved sida av det geografiske lægjet har vege då tinget vart i Gula. Les ein dei sitera linene frå Gulatingslova med velvijug ettertanke, lyder det av noko som liknar lovsong over Gula - inkarnasjonen av bondesamfundet på Vestlandet. På meg verkar det som symbol for tanken når det slo varmt hjå vestlandsbøndene då den kunnskapsrike professor Knut Robberstad i eit foredrag i Bergen hevda at Gulatinget var ei Vestlande bondestemne."