56 077
redigeringer
onlyinclude osv
Ingen redigeringsforklaring |
(onlyinclude osv) |
||
| Linje 1: | Linje 1: | ||
{{thumb|Omdalkniv.jpg|Staskniv av Gunnar Omdal, krokslirkniv av kvalrosstann.|Vest-Telemark Museum.}}'''[[Gunnar Omdal]]''' (1901–1984). «Knivkunstnaren» frå [[Omdalsgrend]] som laga stasknivar det vil gå gjetord om til alle tider. Gunnar er blant kremen av knivmakarane frå øvre [[Telemark]] og har mykje ære for at stasknivane frå Vest-Telemark er vidgjetne og står til overmåls i eiga særklasse – det skal halde hardt om nokon slår desse. Det er alle seriøse knivsamlarar sin våte draum å ha ein Omdalkniv i samlinga si. Desse stasknivane er i dag særs verdifulle og er vanskelege å få tak i. | <onlyinclude>{{thumb|Omdalkniv.jpg|Staskniv av Gunnar Omdal, krokslirkniv av kvalrosstann.|Vest-Telemark Museum.}}'''[[Gunnar Omdal]]''' (1901–1984). «Knivkunstnaren» frå [[Omdalsgrend]] som laga stasknivar det vil gå gjetord om til alle tider. Gunnar er blant kremen av knivmakarane frå øvre [[Telemark]] og har mykje ære for at stasknivane frå Vest-Telemark er vidgjetne og står til overmåls i eiga særklasse – det skal halde hardt om nokon slår desse. Det er alle seriøse knivsamlarar sin våte draum å ha ein Omdalkniv i samlinga si. Desse stasknivane er i dag særs verdifulle og er vanskelege å få tak i. | ||
Gunnar kom til verda den 22. september 1901 på garden [[Sudistog Omdal]] i [[Tokke kommune]]. Der voks han opp, men då han vart vaksen overtok og dreiv han, i lag med den eldre broren Nils, garden Uppigard Mjaugedal. Der blei han buande resten av sine dagar. Berre heilt på det siste var han på Helseheimen nede på Dalen, og der slokna han den 9. november 1984. | Gunnar kom til verda den 22. september 1901 på garden [[Sudistog Omdal]] i [[Tokke kommune]]. Der voks han opp, men då han vart vaksen overtok og dreiv han, i lag med den eldre broren Nils, garden Uppigard Mjaugedal. Der blei han buande resten av sine dagar. Berre heilt på det siste var han på Helseheimen nede på Dalen, og der slokna han den 9. november 1984. | ||
| Linje 5: | Linje 5: | ||
Ungane, som voks opp i fjellbygdene på fyrste halvdel av 1900 - talet, dreiv på med arbeid og leik. Skulegang blei det ikkje så mykje av og formell utdanning seinare var heller uvanleg. Men for å klare seg i livet, var det mykje som måtte lærast. Ungane måtte tidleg vere med i det daglege gardsarbeidet og ved at generasjonane arbeidde saman, blei læringa ein naturleg del av kvardagslivet. Særleg det å vere sjølvhjelpt var overmåte viktig. | Ungane, som voks opp i fjellbygdene på fyrste halvdel av 1900 - talet, dreiv på med arbeid og leik. Skulegang blei det ikkje så mykje av og formell utdanning seinare var heller uvanleg. Men for å klare seg i livet, var det mykje som måtte lærast. Ungane måtte tidleg vere med i det daglege gardsarbeidet og ved at generasjonane arbeidde saman, blei læringa ein naturleg del av kvardagslivet. Særleg det å vere sjølvhjelpt var overmåte viktig. | ||
Gunnar Omdal var ein bygdekustnar av det rette slaget. Han var særdeles nøyen i alt han gjorde. Kor lang tid arbeidet tok fekk så vere, men resultatet måtte vere fyrsteklasses. Det skulle vere solid, fint og skikkeleg gjort. Kvalitet var langt viktigare enn kvantitet for denne karen. Han var treskjerar, smed, knivmakar, sylvgravør, mekanikar, tømrar og gardbrukar. I slekta hans finnast fleire dugelege handverkarar og bygdekunstnarar, så han hadde det nok i blodet. Alt som liten gutunge, blei det lagt merke til hans gode evner og handlag innan handverk. Han fekk det liksom til – alt som fanst. | Gunnar Omdal var ein bygdekustnar av det rette slaget. Han var særdeles nøyen i alt han gjorde. Kor lang tid arbeidet tok fekk så vere, men resultatet måtte vere fyrsteklasses. Det skulle vere solid, fint og skikkeleg gjort. Kvalitet var langt viktigare enn kvantitet for denne karen. Han var treskjerar, smed, knivmakar, sylvgravør, mekanikar, tømrar og gardbrukar. I slekta hans finnast fleire dugelege handverkarar og bygdekunstnarar, så han hadde det nok i blodet. Alt som liten gutunge, blei det lagt merke til hans gode evner og handlag innan handverk. Han fekk det liksom til – alt som fanst.</onlyinclude> | ||
Gunnar tok aldri noko formell utdanning, men i oppveksten fekk han med seg mykje god praktisk opplæring i solide handverk. Far til Gunnar, Sveinung Nilsson Skaret, var hjulmakar, snikkar og tømrar. Han hadde ein liten snikkarverkstad og der dreiv han med allslags trearbeid – laga møblar og mangt slikt som trongst til hus og heim. Gunnar var mykje med far sin på verkstaden og såleis lærte han å teikne, skjera i tre og elles alt anna som hadde med trearbeid å gjera. Guten var flink, hadde praktisk sans og hadde så visst taket på dette arbeidet. Det seiast at før han fylte 20 år, var han ein skikkeleg god treskjerar. | Gunnar tok aldri noko formell utdanning, men i oppveksten fekk han med seg mykje god praktisk opplæring i solide handverk. Far til Gunnar, Sveinung Nilsson Skaret, var hjulmakar, snikkar og tømrar. Han hadde ein liten snikkarverkstad og der dreiv han med allslags trearbeid – laga møblar og mangt slikt som trongst til hus og heim. Gunnar var mykje med far sin på verkstaden og såleis lærte han å teikne, skjera i tre og elles alt anna som hadde med trearbeid å gjera. Guten var flink, hadde praktisk sans og hadde så visst taket på dette arbeidet. Det seiast at før han fylte 20 år, var han ein skikkeleg god treskjerar. | ||
| Linje 45: | Linje 45: | ||
[[Kategori:Tokke kommune]] | [[Kategori:Tokke kommune]] | ||
{{nn}} | {{nn}} | ||
{{F1}} | |||