Veiledere, Administratorer
173 366
redigeringer
→Forfattaren
| Linje 25: | Linje 25: | ||
=== Forfattaren === | === Forfattaren === | ||
Marie Wexelsen var interessert i samfunnet rundt seg. Ho tok tidleg til å skrive, og det meste skreiv ho før ho flytte frå Toten. Den fyrste vesle barneboka ho fekk gitt ut var En liden Julegave for Børn og | Marie Wexelsen var interessert i samfunnet rundt seg. Ho tok tidleg til å skrive, og det meste skreiv ho før ho flytte frå Toten. Den fyrste vesle barneboka ho fekk gitt ut, var ''En liden Julegave for Børn og Børnevenner''. Ho kom i 1858, da var Marie 26 år gammal. Same året kom den fyrste romanen, ''Vesle-Kari, eller de Forældreløse''. Til jul året etter kom den vesle historia om ''Ketil'', med ''Jeg er så glad hver julekveld ''som ei ekstra julegåve til born. I 1860 gav ho ut ein ny roman, ''Steffen. En gammel Præstedatters Ungdomsminder'', der ho skildrar det vanskelege kjærleiksforholdet mellom ein tatergut og ei gardmannsdotter. Dei kunne ikkje få einannan, for far hennar var sterkt imot det. Den siste boka ho skreiv på Toten var ''Et Levnetsløb'', som kom ut i [[København]] i 1866. Dette blir rekna for å vera den mest betydningsfulle boka Marie Wexelsen skreiv. Nå gjekk det nesten 30 år før ei ny bok kom frå Marie Wexelsen, ''En Julehistorie'' kom ut i Trondheim i 1894. Den siste boka hennar, ''En liden Barnebog, Rim og Smaahistorier'' kom i 1895. | ||
Børnevenner. Ho kom i 1858, da var Marie 26 år gammal. Same året kom den fyrste romanen, Vesle-Kari, eller de Forældreløse. Til jul året etter kom den vesle historia om Ketil, med Jeg er så glad hver julekveld som ei ekstra julegåve til born. I 1860 gav ho ut ein ny roman, Steffen. En gammel Præstedatters Ungdomsminder, der ho skildrar det vanskelege kjærleiksforholdet mellom ein tatergut og ei gardmannsdotter. Dei kunne ikkje få einannan, for far hennar var sterkt imot det. Den siste boka ho skreiv på Toten var Et Levnetsløb, som kom ut i København i 1866. Dette blir rekna for å vera den mest betydningsfulle boka Marie Wexelsen skreiv. Nå gjekk det nesten 30 år før ei ny bok kom frå Marie Wexelsen, En Julehistorie kom ut i Trondheim i 1894. Den siste boka hennar, En liden Barnebog, Rim og Smaahistorier kom i 1895. | |||
I si samtid vart Marie Wexelsen halden for å vera ein ikkje ubetydeleg forfattar. Bøkene hennar vart samanlikna med bondeforteljingane åt Bjørnson. Ho vart mykje lesen, og ho tok opp saker som var aktuelle i tida. Mellom anna vart ho rekna for å vera ein av dei fremste i kampen for kvinnefrigjering i andre halvdelen av 1800-talet. Ho såg stadig klarare at frigjeringa av kvinna laut koma, at dette hadde vorti «en levende magt som ikke kan modstaaes». Spørsmålet om naturvitskapane, og om menneska var i slekt med apane, var høgst aktuelt. I hovudromanen sin, Et Levnetsløb, diskuterer hovudpersonane darwinismen ut frå setningen: «Gud har givet vor Tid Naturvidenskaberne». | I si samtid vart Marie Wexelsen halden for å vera ein ikkje ubetydeleg forfattar. Bøkene hennar vart samanlikna med bondeforteljingane åt Bjørnson. Ho vart mykje lesen, og ho tok opp saker som var aktuelle i tida. Mellom anna vart ho rekna for å vera ein av dei fremste i kampen for kvinnefrigjering i andre halvdelen av 1800-talet. Ho såg stadig klarare at frigjeringa av kvinna laut koma, at dette hadde vorti «en levende magt som ikke kan modstaaes». Spørsmålet om naturvitskapane, og om menneska var i slekt med apane, var høgst aktuelt. I hovudromanen sin, Et Levnetsløb, diskuterer hovudpersonane darwinismen ut frå setningen: «Gud har givet vor Tid Naturvidenskaberne». | ||