Kjeldearkiv:«Den gongen var det liv uti åsa» (Olaf Nøkleby): Forskjell mellom sideversjoner

av Olaf Nøkleby

med kua og kælva og kyra,

og æille dei underlige dyra.

sætt sitt merkje på stute haunn.

Dæ vøulder ein skælkete lensmænnssån

Denni kulokken frå Toten er oppskrivin etter a Pål Gihle. Slik kunne det låte uti åsa når budeien’ lokke krøttera hemmatt tur skaua utpå kvældssiden. Kulokken laut bæra langt, så kua kunne høre det, og skjønne at nå sku’ a hemmatt og mjølkes. Og hadde du snill ku, så kom a. Men var kua vrang, hæll det var litt utpå hausten så a hadde fått smak på soppen, ja da kunn’a ræka langt, og da vill’a itte hemmatt, så det kunne bli my’ gåing og leiting før’n fækk buskapen på rætt kjøl, hemmattover åt sæter’n.