Veiledere, Administratorer
114 950
redigeringer
Kjeldearkiv:Torstein Røyne: Forskjell mellom sideversjoner
Hopp til navigering
Hopp til søk
{{nn}}
Ingen redigeringsforklaring |
({{nn}}) |
||
| (4 mellomliggende versjoner av 3 brukere er ikke vist) | |||
| Linje 1: | Linje 1: | ||
Artikkelen er henta frå Tidsskrift for Valdres historielag 1918 og er om | Artikkelen er henta frå ''Tidsskrift for Valdres historielag'' [[1918]] og er om [[spelemann]]en og [[Leksikon:Sølvsmed|sylvsmeden]] Torstein Røyne frå [[Øystre Slidre]]. Artikkelen er skriven på valdresdialekt. | ||
== Torsteinskaradn på Røyne == | == Torsteinskaradn på Røyne == | ||
| Linje 8: | Linje 8: | ||
De: e" kji gøtt o seia noko sikkert um, ko denne Torstein Røyne va støsste meistern te, anti so spelemann enn so sylvsme'. | De: e" kji gøtt o seia noko sikkert um, ko denne Torstein Røyne va støsste meistern te, anti so spelemann enn so sylvsme'. | ||
E' ha før eigaang førtælt lite um denne Røynin (sjå Gamalt frå Valdres s. 44) o daa sagt, at'n va mest likeso go te o spela so "n Jørn Hilme, so levde paa sama ti'n o e' den besste spelemann, so nokor gaang ha vøre i Valdres. —<br /> | E' ha før eigaang førtælt lite um denne Røynin (sjå Gamalt frå Valdres s. 44) o daa sagt, at'n va mest likeso go te o spela so "n Jørn Hilme, so levde paa sama ti'n o e' den besste spelemann, so nokor gaang ha vøre i [[Valdres]]. —<br /> | ||
Daa o ha or'e før o være mest likeso go, de' va o sæta mann so høgt so spelemann, so de' gjekk an o gjæra. Høgre kunna ingjin koma. Kosst Røynin kapplet me' are spelemennan o let so eit fastrusta spjeld i peispipun paa Røyne løssna o tok te danse upp o ne' pipun, o kosst han kapplet ve den besste dølespelemann o felestrængjidn sprang ein ette ein hjaa døle-spelemanne, ha e førtælt før. Men her lyt e taka me: nokre andre risspo, so den ællste tåa Røynisættn, no e', har førtalt, o so ætte ha uppevaro i minne i hundre aar.<br /> | Daa o ha or'e før o være mest likeso go, de' va o sæta mann so høgt so spelemann, so de' gjekk an o gjæra. Høgre kunna ingjin koma. Kosst Røynin kapplet me' are spelemennan o let so eit fastrusta spjeld i peispipun paa Røyne løssna o tok te danse upp o ne' pipun, o kosst han kapplet ve den besste dølespelemann o felestrængjidn sprang ein ette ein hjaa døle-spelemanne, ha e førtælt før. Men her lyt e taka me: nokre andre risspo, so den ællste tåa Røynisættn, no e', har førtalt, o so ætte ha uppevaro i minne i hundre aar.<br /> | ||
| Linje 14: | Linje 14: | ||
* | * | ||
De' va stort bryllaup paa Røyne, daa broson aat spelemann, han Torstein Torsteinson i 1816 skulde gjifte se me' henne Sigrid Øysteinsdøtte Øvre-Kjos i Hørisbygdn, o gamlingen hadde lovt brosone si o spela i bryllaupe hass. — Men Røynin hadde spelt o tura i eit bryllaup noko langt sye bygden, o tura nokolite me', so han kom kji heimatt te Røyne før noko ut paa morgosiun sjølve bryllaupsdagen. O daa va'n trøyt taa felespel, drykk o nattevoko. — Han sløngde daa feleskrine burtpaa bore o vælte se burti ei seng o sovna te so tungt, at de' va kji raa o faa vækt'n att, daa brupare skulde spelast ut. De' va ingji ti' o misse, daa brufulgji skulde rie heilt om Egjiaasn o aat Høriskjyrkunn, der so presten Miiller i Vang venta paa o viggji brupare.<br /> | De' va stort bryllaup paa Røyne, daa broson aat spelemann, han Torstein Torsteinson i [[1816]] skulde gjifte se me' henne Sigrid Øysteinsdøtte Øvre-Kjos i Hørisbygdn, o gamlingen hadde lovt brosone si o spela i bryllaupe hass. — Men Røynin hadde spelt o tura i eit bryllaup noko langt sye bygden, o tura nokolite me', so han kom kji heimatt te Røyne før noko ut paa morgosiun sjølve bryllaupsdagen. O daa va'n trøyt taa felespel, drykk o nattevoko. — Han sløngde daa feleskrine burtpaa bore o vælte se burti ei seng o sovna te so tungt, at de' va kji raa o faa vækt'n att, daa brupare skulde spelast ut. De' va ingji ti' o misse, daa brufulgji skulde rie heilt om Egjiaasn o aat Høriskjyrkunn, der so presten Miiller i Vang venta paa o viggji brupare.<br /> | ||
Dei sleit o reiv i'n Torstein; men de' gjorde alder ei dusst. — So laut han Svein bror hass, han Svein i Viken dei kalla, so heldan inkji va so reint burte paa felun, ta fela hass Torstein o te o laate brulaattn. Han Svein gjekk fere o let o brufølke ette o va komne burti stogodøre. Men daa reis Røynin upp or sengen, hoppa burtover gølve, ga hono Svein bror seno ein nuffs, treiv fela taa hono o klæmde paa me' somo laatte, so de' ingjin stanns vart i spelle, spelte ut paa garn o kassta se paa hestn o let like gøtt.<br /> | Dei sleit o reiv i'n Torstein; men de' gjorde alder ei dusst. — So laut han Svein bror hass, han Svein i Viken dei kalla, so heldan inkji va so reint burte paa felun, ta fela hass Torstein o te o laate brulaattn. Han Svein gjekk fere o let o brufølke ette o va komne burti stogodøre. Men daa reis Røynin upp or sengen, hoppa burtover gølve, ga hono Svein bror seno ein nuffs, treiv fela taa hono o klæmde paa me' somo laatte, so de' ingjin stanns vart i spelle, spelte ut paa garn o kassta se paa hestn o let like gøtt.<br /> | ||
<br /> | <br /> | ||
| Linje 36: | Linje 36: | ||
Han Mons Røllong, so va nokolite gamal ungkar, gjifte se me' ei gjente ifraa Hallingdal, o Røynin lét i bryllaupe. | Han Mons Røllong, so va nokolite gamal ungkar, gjifte se me' ei gjente ifraa Hallingdal, o Røynin lét i bryllaupe. | ||
Daa han gjekk heimat o over Rengjesta'aasn me' fele-skrine unde høndn, kom han igjøno Bjelbølsgarn, o hona Guri Bjelbøle, so va noko nyfekjinn, kom daa ut o skulde ha veta nytt ifraa bryllaupe. "No ha du vøre i bryllaupe, Torstein, — der va vel sagte gjilt i alle dele, — o brue va vel okso ei bra ei?"<br /> | Daa han gjekk heimat o over Rengjesta'aasn me' fele-skrine unde høndn, kom han igjøno Bjelbølsgarn, o hona Guri Bjelbøle, so va noko nyfekjinn, kom daa ut o skulde ha veta nytt ifraa bryllaupe. "No ha du vøre i bryllaupe, Torstein, — der va vel sagte gjilt i alle dele, — o brue va vel okso ei bra ei?"<br /> | ||
"Slekt ska du kji spørja ette, Guri Bjelbøle: hadde de' vøri noko aparte ve' henne, so ha vel ein enn a'n derburte i Hallingdal behøvt henne," --sa Røynin, -- o so gjekk'n.<br /> | "Slekt ska du kji spørja ette, Guri Bjelbøle: hadde de' vøri noko aparte ve' henne, so ha vel ein enn a'n derburte i [[Hallingdal]] behøvt henne," --sa Røynin, -- o so gjekk'n.<br /> | ||
Røynin levde sene sisste aar hjaa bror seno i Viken, han Svein i Viken (Vike e' ein litn går ve' Hedalsfjorn). Daa han Torstein broson hass fulgde hono dit va son hass me', han Vessle Torstein va daa (fødd 1817) o Røynin sa daa at vessle gutn skulde ha fela hass, ner han fall ifraa. - Men de' vart kji noko taa di, taa di at far aat gute inkji vilde at han skulde venja se te me' felespel, o ko saart guten gret vart fela seld paa aksjone i Viken ette Røyna. — Sia ha heldan inkji nokon taa allo Torsteinkaro paa Røyne vøre spelemenn, o seia taa. Fela va ei "Trondefele"; de' va dei besste feludn nokon ha laate paa i Valdres. Noko so ner makin henne e' enno i Ukshovd. Fela aat Røyna kjøpte han Gølek Eikerbakke o han let'n Gølek Teigstolc faa o. Han Gølik Teigestole sa, at fela vart aldre sjele so go, ette dei strengjidn, so Røynin hadde brukt, va utsletne. -- Han sælde fela te felemakare paa Belji, han Nils Belji i Unesbygdn — o denne let ein spelemann paa Vossestrøndn faa hono. -- Men dette anka han Nils paa o laga difør te ei mykji grussare fele o fekk ein mann te o gaa ratt te Vossestrønde o bytt um. - - So fulgde fela hono Nils Belji te Amerika, o kæm, so har hono no, ha inkji vørte sport, endaa de' ha mykji vøre høyrt ette.<br /> | Røynin levde sene sisste aar hjaa bror seno i Viken, han Svein i Viken (Vike e' ein litn går ve' Hedalsfjorn). Daa han Torstein broson hass fulgde hono dit va son hass me', han Vessle Torstein va daa (fødd [[1817]]) o Røynin sa daa at vessle gutn skulde ha fela hass, ner han fall ifraa. - Men de' vart kji noko taa di, taa di at far aat gute inkji vilde at han skulde venja se te me' felespel, o ko saart guten gret vart fela seld paa aksjone i Viken ette Røyna. — Sia ha heldan inkji nokon taa allo Torsteinkaro paa Røyne vøre spelemenn, o seia taa. Fela va ei "Trondefele"; de' va dei besste feludn nokon ha laate paa i Valdres. Noko so ner makin henne e' enno i Ukshovd. Fela aat Røyna kjøpte han Gølek Eikerbakke o han let'n Gølek Teigstolc faa o. Han Gølik Teigestole sa, at fela vart aldre sjele so go, ette dei strengjidn, so Røynin hadde brukt, va utsletne. -- Han sælde fela te felemakare paa Belji, han Nils Belji i Unesbygdn — o denne let ein spelemann paa Vossestrøndn faa hono. -- Men dette anka han Nils paa o laga difør te ei mykji grussare fele o fekk ein mann te o gaa ratt te Vossestrønde o bytt um. - - So fulgde fela hono Nils Belji te Amerika, o kæm, so har hono no, ha inkji vørte sport, endaa de' ha mykji vøre høyrt ette.<br /> | ||
* | * | ||
Men Røynin va ein umframt kar te noko anna en o laate paa fela me'. - - Han va sylvsme' o "gravør" o den besste taa dei slage, so ha vøre her i bygdn. De' finnst enno att engoestane taa sylvarbeie hass her i bygde, baade sylvstaup o sylvbelto o sylvknappa o engor gamal sylvslegje snusflæske o alt syne se væra telaga taa ein meister. Han va paa ein maate far o meister aat dei are sylvsmeo, so før eit hundre aar enn vel so sia la se paa de' handværke i Valdres. — O daa han hadde de' ore at'n sto se gøtt me' ein, so kunna faa laga te ko'n vilde, vanta de' kji paa at de' va mange so trudde han kji kunna faa te alle sene meisterstykkjo sjele ve eie hjølp. - De' va kji berre aat bygdefølke han arbeide. Han kunna engorgaange ta se engon sløngjiturn i kringo are bygda me', o oftast vart de' aat Dølo (Gudbrandsdale), o liggji der engor rie so me' sylvarbei o gravering.<br /> | Men Røynin va ein umframt kar te noko anna en o laate paa fela me'. - - Han va sylvsme' o "gravør" o den besste taa dei slage, so ha vøre her i bygdn. De' finnst enno att engoestane taa sylvarbeie hass her i bygde, baade sylvstaup o sylvbelto o sylvknappa o engor gamal sylvslegje snusflæske o alt syne se væra telaga taa ein meister. Han va paa ein maate far o meister aat dei are sylvsmeo, so før eit hundre aar enn vel so sia la se paa de' handværke i Valdres. — O daa han hadde de' ore at'n sto se gøtt me' ein, so kunna faa laga te ko'n vilde, vanta de' kji paa at de' va mange so trudde han kji kunna faa te alle sene meisterstykkjo sjele ve eie hjølp. - De' va kji berre aat bygdefølke han arbeide. Han kunna engorgaange ta se engon sløngjiturn i kringo are bygda me', o oftast vart de' aat Dølo ([[Gudbrandsdale]]), o liggji der engor rie so me' sylvarbei o gravering.<br /> | ||
Taa dei so lærde sylvarbeie hjaa Røyna kan nemnast han Jørn Rengesta' (fødd 1773, døyde 1852) so vart ein dugele sylvsme' o dreiv de' arbeie nokolite mykji. -- Men de' køssta inkji so lite o lære noko te gagns hjaa Røyna, o de' va daa engon so prøvde te o faa lære enkort lite, utta de' skulde køsste noko viare. Daa vart nok lærdommen derette. - Solein va de' me' hono Haldor i Vikhaga. so difør okso vart berre ein kladdesme. Han Haldor kom te Røyne o vilde endele faa sjaa paa ei ser slags lødding. so Roynin kunna, o han fekk daa lø v te o væra me' aat smiun før o sjaa paa. -- Men i smiun tok han Haldor fysst upp lummeflæska si o risste paa den skvættn, so va paa henne, frammafor naso paa ho Torstein. Han Torstein førsto' meininge - o so vanta de' trasst noko i smiun, so han Haldor skulde snerte se innatt ette, o daa han Haldor kom att, va løddingo færig.<br /> | Taa dei so lærde sylvarbeie hjaa Røyna kan nemnast han [[Kjeldearkiv:Rengjista´adn|Jørn Rengesta']] (fødd [[1773]], døyde [[1852]]) so vart ein dugele sylvsme' o dreiv de' arbeie nokolite mykji. -- Men de' køssta inkji so lite o lære noko te gagns hjaa Røyna, o de' va daa engon so prøvde te o faa lære enkort lite, utta de' skulde køsste noko viare. Daa vart nok lærdommen derette. - Solein va de' me' hono Haldor i Vikhaga. so difør okso vart berre ein kladdesme. Han Haldor kom te Røyne o vilde endele faa sjaa paa ei ser slags lødding. so Roynin kunna, o han fekk daa lø v te o væra me' aat smiun før o sjaa paa. -- Men i smiun tok han Haldor fysst upp lummeflæska si o risste paa den skvættn, so va paa henne, frammafor naso paa ho Torstein. Han Torstein førsto' meininge - o so vanta de' trasst noko i smiun, so han Haldor skulde snerte se innatt ette, o daa han Haldor kom att, va løddingo færig.<br /> | ||
Sia sa Røynin: "Denna tossken i Vikhaga vilde lære kunstidn mi før ein skvætt brænnevin. Men de' vart de' kji noko tåa. E ha køssta kunstidn mi meir enn so, e."<br /> | Sia sa Røynin: "Denna tossken i Vikhaga vilde lære kunstidn mi før ein skvætt brænnevin. Men de' vart de' kji noko tåa. E ha køssta kunstidn mi meir enn so, e."<br /> | ||
* | * | ||
[[Fil:sølvarbeid Torstein Røyne 1807.jpg| | [[Fil:sølvarbeid Torstein Røyne 1807.jpg|Sylvarbeid gjort av Torstein Røyne|thumb]]Røynin arbeide i metal o grov ut, o de' e snaut nokon i Valdres so ha vøre hass make te o bruke gravstikken. | ||
E ha før mange aar sia raakt te o faa fatt i eit par skjænkjestaup tåa klukkemetal, so e so meistele fint utrosa me' gravstikke, o e ha længji fundert paa, kæm so va meistern. E hadde likevel so ei meining um de', men nokor vissheit fekk e kji før i haust ein dag, e kom te Røyne. - De' bar te o froga ette, um de' fannst att noko taa metalarbeie der ette Røyna, o so hukste Gamle-Torsteinen, no e', paa at de' sto eit skjænkjistaup uppi øvre skatthøldrumme. O der va makin aat dei tvo meno me' namne hass Torstein Røyne paa o aarstalle 1804. Staupe hadde kji vøre framsynt før sleke, so rakkle ikringo før o faa fatt i gamalt o fint arbei. — O herettedags e' de' nausikkert, at ingjin faar de' staupe taa gare paa Røyne.<br /> | E ha før mange aar sia raakt te o faa fatt i eit par skjænkjestaup tåa klukkemetal, so e so meistele fint utrosa me' gravstikke, o e ha længji fundert paa, kæm so va meistern. E hadde likevel so ei meining um de', men nokor vissheit fekk e kji før i haust ein dag, e kom te Røyne. - De' bar te o froga ette, um de' fannst att noko taa metalarbeie der ette Røyna, o so hukste Gamle-Torsteinen, no e', paa at de' sto eit skjænkjistaup uppi øvre skatthøldrumme. O der va makin aat dei tvo meno me' namne hass Torstein Røyne paa o aarstalle 1804. Staupe hadde kji vøre framsynt før sleke, so rakkle ikringo før o faa fatt i gamalt o fint arbei. — O herettedags e' de' nausikkert, at ingjin faar de' staupe taa gare paa Røyne.<br /> | ||
| Linje 66: | Linje 66: | ||
* | * | ||
Ko ti denne Torstein Heggland va fødd e' de' kji raa te aa faa nokor greie paa; men de' e' trule at'n va lite eldre enn Røynin o at'n va dø i 1833 synist væra sikkert. Garn Heggland ligg paa Vossestrøndn o der va'n fødd o der levde'n sene daga. — Ifraa han va berre smaaguttavin hadde han Torstein slek hug te o smie o helt se i smiun støtt o råe, so farn inkji fekk'n te o gjæra anna "gagns" arbei. Farn murra | Ko ti denne Torstein Heggland va fødd e' de' kji raa te aa faa nokor greie paa; men de' e' trule at'n va lite eldre enn Røynin o at'n va dø i [[1833]] synist væra sikkert. Garn Heggland ligg paa Vossestrøndn o der va'n fødd o der levde'n sene daga. — Ifraa han va berre smaaguttavin hadde han Torstein slek hug te o smie o helt se i smiun støtt o råe, so farn inkji fekk'n te o gjæra anna "gagns" arbei. Farn murra | ||
o skjende, før'n brænde upp so mykji køl o tjonte burt so mykji jødn. - Men te striare vart'n Torstein te o halde se i smiun, o teslutte vart de reine ovenskapen imyljo dei, o so rymde han Torstein taa gåre. - De' vart likevel inkji længer enn te sysste seno, so va gjift te Grindeland, — ein gar paa hi sia aat vatne. - - Der fekk'n smie slekt han vilde. I jolo kom farn dit i gjestebø, o daa dei hadde ete, kom sysste hass Torstein inn me' eit makalaust fint telaga skruveste' o la paa bore o sa: "Sjaa her ko han Torstein ha laga te her hitte." Daa tok graatn farn, so sa: "Du faar fulje me' heimatt no, Torstein, me ha smio derburte me'." — Han Torstein vart me' heimatt, — o sme vart'n. | o skjende, før'n brænde upp so mykji køl o tjonte burt so mykji jødn. - Men te striare vart'n Torstein te o halde se i smiun, o teslutte vart de reine ovenskapen imyljo dei, o so rymde han Torstein taa gåre. - De' vart likevel inkji længer enn te sysste seno, so va gjift te Grindeland, — ein gar paa hi sia aat vatne. - - Der fekk'n smie slekt han vilde. I jolo kom farn dit i gjestebø, o daa dei hadde ete, kom sysste hass Torstein inn me' eit makalaust fint telaga skruveste' o la paa bore o sa: "Sjaa her ko han Torstein ha laga te her hitte." Daa tok graatn farn, so sa: "Du faar fulje me' heimatt no, Torstein, me ha smio derburte me'." — Han Torstein vart me' heimatt, — o sme vart'n. | ||
| Linje 73: | Linje 73: | ||
Han vart sme o sylvsme', gravør o støypar o klukkemakar taa dei besste so fannst de' bele. Sylvsme'arbeie hass va reint umframt, so ein enno kan sjaa taa noko staup o noko hælsknappa, so enno e' att i bygdn. Men de' va kji fritt før anna, enn han brukte noko hælvmaatele sylv. - De' kom eigaang ein mann te hono me' noko sylv, han vilde faa'n te o smie. "Men e vil kji ha de' blanda," sa mann, o før sikkerheits skuld skulde han Torstein ha sylve i dæggla o bræe de', so mann sto o saag de'. Jau, — han Torstein hadde sylve i dæggla, o daa de' tok te braane, tok'n ei koparstaang o rørde uppi me'. O mann skjønte kji, at de' kunna gjæra noko o la kji mærkji te, at staange minka. Kom de' farande fanta, so laut dei stogge hjaa hono Torstein so han fekk prøvt dei, um dei va noko tess te eit enn anna, o jamt kunna de' hende at han fekk lært engor kunste hjaa engon taa dei.<br /> | Han vart sme o sylvsme', gravør o støypar o klukkemakar taa dei besste so fannst de' bele. Sylvsme'arbeie hass va reint umframt, so ein enno kan sjaa taa noko staup o noko hælsknappa, so enno e' att i bygdn. Men de' va kji fritt før anna, enn han brukte noko hælvmaatele sylv. - De' kom eigaang ein mann te hono me' noko sylv, han vilde faa'n te o smie. "Men e vil kji ha de' blanda," sa mann, o før sikkerheits skuld skulde han Torstein ha sylve i dæggla o bræe de', so mann sto o saag de'. Jau, — han Torstein hadde sylve i dæggla, o daa de' tok te braane, tok'n ei koparstaang o rørde uppi me'. O mann skjønte kji, at de' kunna gjæra noko o la kji mærkji te, at staange minka. Kom de' farande fanta, so laut dei stogge hjaa hono Torstein so han fekk prøvt dei, um dei va noko tess te eit enn anna, o jamt kunna de' hende at han fekk lært engor kunste hjaa engon taa dei.<br /> | ||
Solein hadde han i 1814, daa han va vørte ein gamal mann, eitpar svenske krigsfangar hjaa se so va klukkemakarar o taa dei lærde'n kji so lite. -- So va de' nokon paa Vosse-strøndn, so tok te o gjæra pæing — o han Torstein va trule meistern. — Men han fekk søkt pæingforme si ne' o dei fekk kji noko paan. Dei andre kom paa slaverie. Men førtæljinge um de' høyre kji her te. | Solein hadde han i [[1814]], daa han va vørte ein gamal mann, eitpar svenske krigsfangar hjaa se so va klukkemakarar o taa dei lærde'n kji so lite. -- So va de' nokon paa Vosse-strøndn, so tok te o gjæra pæing — o han Torstein va trule meistern. — Men han fekk søkt pæingforme si ne' o dei fekk kji noko paan. Dei andre kom paa slaverie. Men førtæljinge um de' høyre kji her te. | ||
<br /> | <br /> | ||
Torstein Heggland hadde svarteboke. "Safferanus frie konstebok", so hono kallast. Boke hadde svarte blø o va skreve me' rue bokstava, fortælde ein, so eitte Josef Grindeland o so mintist at'n hadde faatt set hona o lese litegrande i'n, daa'n va sjele unge. Dette førtælde han so seint so i 1889, daa 'n so ælldande gamal krak i kringo i bygdadn o tiggde. Endaa de' va mest berre prestadn, so hadde gange "Negangsskula" i Wittenberg so hadde den rette boke, hadde nok likevel han Torstein faatt ei, o boke fekk døtte hass, so va gjift me' ein, so eitte Sjur Hole paa Vossestrøndn o han grov ho ne' i "Fugllde" i Holamarken.<br /> | Torstein Heggland hadde svarteboke. "Safferanus frie konstebok", so hono kallast. Boke hadde svarte blø o va skreve me' rue bokstava, fortælde ein, so eitte Josef Grindeland o so mintist at'n hadde faatt set hona o lese litegrande i'n, daa'n va sjele unge. Dette førtælde han so seint so i [[1889]], daa 'n so ælldande gamal krak i kringo i bygdadn o tiggde. Endaa de' va mest berre prestadn, so hadde gange "Negangsskula" i Wittenberg so hadde den rette boke, hadde nok likevel han Torstein faatt ei, o boke fekk døtte hass, so va gjift me' ein, so eitte Sjur Hole paa Vossestrøndn o han grov ho ne' i "Fugllde" i Holamarken.<br /> | ||
De' difør inkji undrast paa at han Torstein Heggland kunna baade fjettre o gjæra mangt anna rart. — Han Torstein Heggland døyde i fylln paa ei gastgjevarstoge paa Vinje, o daa va'n ællgamal.<br /> | De' difør inkji undrast paa at han Torstein Heggland kunna baade fjettre o gjæra mangt anna rart. — Han Torstein Heggland døyde i fylln paa ei gastgjevarstoge paa Vinje, o daa va'n ællgamal.<br /> | ||
| Linje 85: | Linje 85: | ||
* | * | ||
Den seigne so ha helde se paa Røyne um Hegglandn lye solein: Hegglandn hadde vøre paa lære i England o der lært baade sylvsmearbeie o dei are kunstidn si, o der vart'n so go, at dei inkji vilde slæppe'n heimatt. Men endele fekk'n rymt sin veg o kom over sjø'n o heimatt paa Vossestrønde- Daa skriv'n tebakers o takka før se o førtælde, at'n va gøtt o vel heimattkomin. Daa de' lei over ei ri', fekk'n te se | Den seigne so ha helde se paa Røyne um Hegglandn lye solein: Hegglandn hadde vøre paa lære i [[England]] o der lært baade sylvsmearbeie o dei are kunstidn si, o der vart'n so go, at dei inkji vilde slæppe'n heimatt. Men endele fekk'n rymt sin veg o kom over sjø'n o heimatt paa Vossestrønde- Daa skriv'n tebakers o takka før se o førtælde, at'n va gøtt o vel heimattkomin. Daa de' lei over ei ri', fekk'n te se | ||
sendandis eit indele fint skrin, - sylvbeslegji o me' lykkjille sitand i - ifraa England. Han tok imot skrine. Men so mykji skjønte'n, at de' laut væra eit enn anne ve' dette, o han læsste kji upp skrine me' lykjille, men tok bøttn or di'. — Daa saag'n, at de' i skrine va sætt tvo smaa pistola, so va stellte slek, at ner løke gjekk upp, gjekk pistoladn lause, o den so daa sto uppivy vilde faa kuudn beint paa se. — Hegglandn berre skreiv tebakers o takka før skrine o sia høyrde'n kji meir ifraa England. | sendandis eit indele fint skrin, - sylvbeslegji o me' lykkjille sitand i - ifraa England. Han tok imot skrine. Men so mykji skjønte'n, at de' laut væra eit enn anne ve' dette, o han læsste kji upp skrine me' lykjille, men tok bøttn or di'. — Daa saag'n, at de' i skrine va sætt tvo smaa pistola, so va stellte slek, at ner løke gjekk upp, gjekk pistoladn lause, o den so daa sto uppivy vilde faa kuudn beint paa se. — Hegglandn berre skreiv tebakers o takka før skrine o sia høyrde'n kji meir ifraa England. | ||
| Linje 104: | Linje 104: | ||
* | * | ||
Denne Røynin døyde i Viken den 15 januar 1830, 65 aar gamal, o minnestein hass skulde daa staa paa kjyrkjigare ve' Heggji. Men e trur snaut, at nokon taa heimbygdingo ha sett ne' denne stein enno.<br /> | Denne Røynin døyde i Viken den 15 januar [[1830]], 65 aar gamal, o minnestein hass skulde daa staa paa kjyrkjigare ve' Heggji. Men e trur snaut, at nokon taa heimbygdingo ha sett ne' denne stein enno.<br /> | ||
So mykji e ha høyrt, ska den kjæringe paa Flataaker i Unesbygdn, so va ættemor aat bilthaagger Ole Fladager være komin taa Røyne. Kunstnargaavudn hass Ole Fladager ha solein rótadn hjaa Røynisættn. | So mykji e ha høyrt, ska den kjæringe paa Flataaker i Unesbygdn, so va ættemor aat bilthaagger Ole Fladager være komin taa Røyne. Kunstnargaavudn hass Ole Fladager ha solein rótadn hjaa Røynisættn. | ||
/ O.K.Ødegaard | / O.K.Ødegaard | ||
[[Kategori:Folkemusikere]] | |||
[[Kategori:Valdres]] | |||
[[Kategori:Personer]] | |||
[[Kategori:Vang kommune]] | |||
[[Kategori:Dødsfall i 1830]] | |||
{{nn}} | |||