187
redigeringer
ingen redigeringsforklaring
Ingen redigeringsforklaring |
Ingen redigeringsforklaring |
||
| Linje 12: | Linje 12: | ||
Åtaket mot Florø var ein såkalla kombinert operasjon: samarbeid mellom marine, hær og luftstyrkar. Fem britiske marinefartøy deltok i Operation Kitbag. Det var destroyerane HMS «Inglefield», HMS «Offa», HMS «Icarus» og troppetransportskipet HMS «Prince Charles». Om bord på Prince Charles og Inglefield var der ca 290 soldatar, frå 6th Commando, og saman med desse var der òg 24 norske soldatar som stod under leiinga av kaptein Martin Linge og løytnant Isene. Det ser tydeleg ut til at dei norske soldatane ikkje først og fremst skulle kjempe mot tyskarar i gatene i Florø, men derimot vere kontaktpersonar og språkkyndige i møte med florøværingane, men også kjentmenn i den indre farleia.[[Fil:HMS_Offa.jpg|HMS Offa var eitt av dei fartøya som måtte gjere vendereis under første forsøket på å gjennomføre Operation Kitbag i desember 1941.|thumb]] | Åtaket mot Florø var ein såkalla kombinert operasjon: samarbeid mellom marine, hær og luftstyrkar. Fem britiske marinefartøy deltok i Operation Kitbag. Det var destroyerane HMS «Inglefield», HMS «Offa», HMS «Icarus» og troppetransportskipet HMS «Prince Charles». Om bord på Prince Charles og Inglefield var der ca 290 soldatar, frå 6th Commando, og saman med desse var der òg 24 norske soldatar som stod under leiinga av kaptein Martin Linge og løytnant Isene. Det ser tydeleg ut til at dei norske soldatane ikkje først og fremst skulle kjempe mot tyskarar i gatene i Florø, men derimot vere kontaktpersonar og språkkyndige i møte med florøværingane, men også kjentmenn i den indre farleia.[[Fil:HMS_Offa.jpg|HMS Offa var eitt av dei fartøya som måtte gjere vendereis under første forsøket på å gjennomføre Operation Kitbag i desember 1941.|thumb]] | ||
[[Fil:Priming grenades.jpg|Om biletet her vart teke | [[Fil:Priming grenades.jpg|Om biletet her vart teke i samband med den aktuelle ulukka er uvisst, men dette kan sjå ut som ei arrangert scene der soldatar arbeider med handgranatar.|thumb]][[Fil:Rettsmoete.jpg|Utsnitt frå rettsprotokollen etter granatulukka der to norske soldatar miste livet.|thumb]]Operation Kitbag hadde problem i oppkøyringsfasen til åtaket. Veret hadde ikkje spelt på lag med operasjonen. Det hadde vore stress med førebuingar og avsluttande stridsøvingar i dagane fram mot avreise mot Florø. I tillegg hadde overfarten frå Scapa Flow på Orkenøyane til Shetland vore prega av uver og sjøsjuke, men då styrken kom fram til Sullom Voe på ettermiddagen den 9. desember gjekk den likevel direkte i gang med landgangsøvingar I 6-tida på kvelden den dagen skjedde det ting som verken kan ha styrkt kampmoralen eller skjerpa konsentrasjonen hos soldatane. Mellom anna hadde soldatane enno ikkje hatt tid og høve til å armere handgranatane sine. Denne oppgåva skulle av tryggingsårsaker gjerast ute, men på grunn av veret og lystilhøva vart det denne kvelden dispensert frå dette kravet, og armeringa gjekk føre seg under dekk om bord på Prince Charles. Under dette arbeidet eksploderte ein av granatane. Tre soldatar vart drepne på staden, to av desse var norske: [[Karl Otto Bråthen]] og [[Rolf Dreng]]. To soldatar vart kritisk skadde og omlag 20 andre skadde og lettare skadde, alle desse var britiske. | ||
Ein militær rett prøvde dagen etter å finne årsakene til ulukka. Der måtte [[Martin Linge]] også forklare seg. I følgje rettsprotokollen erklærte han at granatane i hans avdeling først vart armerte om morgonen den 10. desember, og at hans avdeling ikkje hadde hatt granatar i det rommet der den fatale ulukka skjedde kvelden før. Retten konkluderte med der måtte ha vore manglande kontroll med rutinane rundt armeringa, men sa òg at soldatane hadde vore under stress dei siste dagane og dei hadde hatt lite kvile. Vidare såg ikkje retten bort frå at filmfolk som monterte lys rundt arbeidsborda og filma armeringa, kunne ha distrahert soldatane i dette farlege arbeidet. Retten fann ikkje den konkrete årsaka til at armerte og uarmerte granatar hadde vorte blanda. Den uheldige soldaten som hadde trekt splinten ut av den armerte granaten, ein brite, var svært alvorleg såra, og kunne såleis ikkje avhøyrast. I alle høve vart ikkje Operation Kitbag stansa på grunn av denne hendinga. | Ein militær rett prøvde dagen etter å finne årsakene til ulukka. Der måtte [[Martin Linge]] også forklare seg. I følgje rettsprotokollen erklærte han at granatane i hans avdeling først vart armerte om morgonen den 10. desember, og at hans avdeling ikkje hadde hatt granatar i det rommet der den fatale ulukka skjedde kvelden før. Retten konkluderte med der måtte ha vore manglande kontroll med rutinane rundt armeringa, men sa òg at soldatane hadde vore under stress dei siste dagane og dei hadde hatt lite kvile. Vidare såg ikkje retten bort frå at filmfolk som monterte lys rundt arbeidsborda og filma armeringa, kunne ha distrahert soldatane i dette farlege arbeidet. Retten fann ikkje den konkrete årsaka til at armerte og uarmerte granatar hadde vorte blanda. Den uheldige soldaten som hadde trekt splinten ut av den armerte granaten, ein brite, var svært alvorleg såra, og kunne såleis ikkje avhøyrast. I alle høve vart ikkje Operation Kitbag stansa på grunn av denne hendinga. | ||