Pitesamiske stadnamn: Forskjell mellom sideversjoner

<onlyinclude>Det finst ikkje noka fast normering av '''[[pitesamiske stadnamn]]''' enno. På kart frå kartverket har det tidligare vorte bruka hovudsaklig [[nordsamisk]] normering, og frå dei siste tiåra på [[1900-talet]] i aukande grad [[lulesamisk]] normering. På same kartbladet kan vi ofte finne desse to normeringsmåtane rett attmed kvarandre &mdash; på ''[[Det store Saltfjellkartet (2008)]]'' finn vi for eksempel ''Vaššavárri'' ({{nordsam.}}) og ''Vássjatjåhkkå'' ({{lules.}}) side om side. Det pitesamiske namnet som ligg til grunn for det norske tettstadsnamnet ''Sulitjelma'' er ''Sulisjælbmá'' eller ''Sulidælbmá''. På mange kart er den nordsamiske normeringa ''Sulečielbma'' bruka. På andre kart att er den lulesamiske forma som [[Fauske kommune]] har valt, ''Sulisjiellmá'', bruka. I dag ligg normeringa av samiske stadnamn i [[Salten]], inkludert det pitesamiske området i Sør-Salten, under [[Sametinget]], som har valt å bruke lulesamisk normering. Trass i at lulesamisk og pitesamisk er nærme i slekt med kvarandre, er det òg vesentlige ulikheiter. Medan lulesamisk i hovudsak behandlar ''l’m'' som [ləm], skrive som ''lmm'', har pitesamisk eit mindre utbygd glidevokalsystem og får oftare inn ein dissimilerande plosiv ved nasalforlenging: ''l<small>^ə</small>b̥m'' eller ''lb̥m'', gjerne skrive som ''lbm''. I vokalsystemet har pitesamisk hyppig ''ua''/''uæ'' og ''æ'' i ordformer med sterkt stadium der lulesamisk har ''oa'' og ''ie'', og i tillegg mykje bruk av ''å'' der lulesamisk har ''oa''. </onlyinclude>