Portugisarjødar: Forskjell mellom sideversjoner

[[Kastiljansk]] (spansk) vart bruka som daglegspråk blant dei som kom rett frå [[Spania]] i dei første få generasjonane. Dei som kom frå Portugal rekna kastiljansk som litteraturspråket sitt, på same vis som portugisarana generelt gjorde på den tida. I løpet av relativt kort tid kom ''kastiljansk [[ladino]]'' til å innta ei rolle som liturgisk språk, og teologiske verk så vel som ''r<u>e</u>zabøker'' ([[siddúr|siddurím]]) vart ofte skrivne på kastiljansk heller enn på portugisisk. Medlemmer av Amsterdam-samfunnet fortsette å bruke kastiljansk som litteraturspråk, og dei etablerte klubbar og bibliotek for studiet av moderne spansk litteratur, slik som ''[[Academia de los Sitibundos]]'' (grunnlagt [[1676]]) og ''[[Academia de los Floridos]]'' ([[1685]]). I dag er det ikkje lenger nokon levande tradisjon for bruk av kastiljansk i dei fleste portugisarjødiske meinigheitene anna enn songen «[[Bendigamos]]», den kastiljanske omsettinga av [[Tenákh]]-avsnitta i bøneboka for [[tisjngá beáb]] og i visse tradisjonelle helsingar.