Rinde stavkyrkje: Forskjell mellom sideversjoner

Rinde stavkyrkje (vis kilde)

Sideversjonen fra 14. mar. 2017 kl. 08:04

6 byte lagt til , 14. mar. 2017

ingen redigeringsforklaring

Jan Magne Borlaug Rinde (Jan Magne)

670

redigeringer

@@ Linje 7: / Linje 7: @@
 [[Bergens Kalvskinn]] (Bjőrgynjar Kálfskinn) omtalar «ḱḭṟkian a. Ṟíndín j Fædía dal» på side 49 om kyrkja sitt tiende. (Ole-Jørgen Johannessen, 2016) Denne kyrkja tlhøyrer det som [[Lorentz Dietrichson|Dietrichson]] kallar einskipa kyrkjer utan midtstolpe. Kyrkja var bygd på Rinde kyrkjestad. Denne kyrkja vart riven både fordi ho var forfallen, men like gjerne fordi [[Kyrkjedepartementet]] ville innføra ein ny kyrkjearkitektur med utgangspunkt i Eisenach-regulativet (Bjerkek, 2005). [[Fortidsminneforeininga]] ved antikvar Nicolaysen hadde god oversikt over dei resterande stavkyrkjene i [[Sogn]] etter ei rundreise i 1848 og 1861(?)(Nicolaysen, 1862-1864). Foreininga engasjerte [[Georg Andreas Bull (1829-1917)]] til å dokumentere kyrkjene i Sogn sommaren 1854, han var da på ei reise og gjesta kyrkjene, stavkyrkjer og steinkyrkjer,  på [[Hove steinkyrkje|Hove]], [[Hopperstad stavkyrkje|Hopperstad]], [[Vangsnes stavkyrkje|Vangsnes]], Rinde, [[Leikanger steinkyrkje|Leikanger]], Stedje, Hafslo, Dale, Fortun, Urnes, Årdal, [[Kaupanger stavkyrkje|Kaupanger]] og [[Borgund stavkyrkje|Borgund]]. Denne ekspedisjonen fann stad i september og resulterte i viktig oppmåling og skisser av desse kyrkjene. (Nordrumshaugen, 2016)
 {{thumb|Krusifiks frå Rinde stvkyrkje P8060850.JPG|Krusifiks frå Rinde stavkyrkje, kopi i Leikanger kyrkje |Jan Magne Rinde/kilde: eige foto}}
-Mange år med manglande vedlikehald av Rinde stavkyrkje førte til at forfallet av bygget hadde gjort seg gjeldande. Den 7.september 1858 fann det stad synfaring av kyrkja. I denne synfaringa var prosten i Ytre Sogn  Thom. Eriksen, presten i Leikanger  Johan D. Haslund  og ordførar Sjur Sæterlie truleg med som representantar for styresmakta. Medan Tøger Nielsen Haave og Knud A. Hamre møtte på vegne av kyrkjemedhjelparane. For eigarane av kyrkja møtte Lasse Nielsen Steengiærde. Den 1. mars 1859 viser orginaldokument frå Fylkesarkivet at denne synfaringa var nedskriven og referert  av «provst i Yttre Sogn» Thom. Eriksen. Denne «besiktigelsesprotokollen» påviser fleire alvorlege manglar ved stavkyrkja. Både tårnet og kyrkja er «meget brøstfældigt», og golvet «paa søndre Side, Tid efter Anden, nedsunken og svært heldende. Bindingsværket i det Hele saare svagt». Vidare vert soknepresten referert der han omtalar at det ved stormande ver fort kan skje at taket kan styrte saman. Det som likevel fekk positiv omtale var mellom anna kyrkjeklokka. «Kirke-Klokken er klangfuld og Ornamenterne, med unntak av Messehagelen, i Orden». Denne protokollen vert avslutta med fylgjande omtale:
+Mange år med manglande vedlikehald av Rinde stavkyrkje førte til at forfallet av bygget hadde gjort seg gjeldande. Den 7.september 1858 fann det stad synfaring av kyrkja. I denne synfaringa var prosten i Ytre Sogn  Thom. Eriksen, presten i Leikanger  Johan D. Haslund  og ordførar Sjur Sæterlie truleg med som representantar for styresmakta. Medan Tøger Nielsen Haave og Knud A. Hamre møtte på vegne av kyrkjemedhjelparane. For eigarane av kyrkja møtte Lasse Nielsen Steengiærde.
+Den 1. mars 1859 viser orginaldokument frå Fylkesarkivet at denne synfaringa var nedskriven og referert  av «provst i Yttre Sogn» Thom. Eriksen. Denne «''besiktigelsesprotokollen''» påviser fleire alvorlege manglar ved stavkyrkja. Både tårnet og kyrkja er «meget brøstfældigt», og golvet «paa søndre Side, Tid efter Anden, nedsunken og svært heldende. Bindingsværket i det Hele saare svagt». Vidare vert soknepresten referert der han omtalar at det ved stormande ver fort kan skje at taket kan styrte saman. Det som likevel fekk positiv omtale var mellom anna kyrkjeklokka. «Kirke-Klokken er klangfuld og Ornamenterne, med unntak av Messehagelen, i Orden». Denne protokollen vert avslutta med fylgjande omtale:
 «Brøstfældighederne ved Kirken er imidlertid for mange og for svære til at de nuværende Kirke-Eiere kunne skjønnes at istandsette den: hvorfor de raaede til, snarest mueligt at faae den solgt, - efter Overenskomst – til Almuen. Først da kan der være Udsigt til at en nye Kirke kan blive oppført i den ……Kirkes Sted. Da Kirkens miserable Forfatning gjør det ønskelig, at denne Overenskomst mellem Kirke-Eierne og Almuen snarest mulig kunde skee, lovede Formandskabets Ordfører, som netop i dag var her tilstede, at der snarest mulig vilde blive indledet en Underhandlning  med Kirke-Eierne desangaaende af Formandskabet paa Almuens Vegne. Kirkegaardens Hegn er i Orden, men Portene trengede til Reparation».