Bedehus i Evje og Hornnes: Forskjell mellom sideversjoner

Bedehusa vart reiste heilt utan offentleg støtte. Det er dei seinare åra det offentlege har kome inn med midlar. Dei som reiste bedehusa, har sjølvsagt hatt tru på saka dei arbeidde for. Mange stod på med glød og pågangsmot. Hus ville dei ha til misjonsarbeidet.  

I tillegg til dei to kyrkjene, ei i Evje og ei i Hornnes, er her altså fem bedehus. Det er ikkje lite når ein tenkjer på at folketalet er om lag 3500 personar. Sjølv om oppslutningen om bedehusverksemda har variert, kan me likevel konstatere at me i denne kommunen tilhøyrer det området av landet som stundom vert kalla bedehusland.

§ 1. Bedehuset paa Moi oppføres ved frivillige Bidrag og skjænkes de opbyggelsessøkende i Moi Kreds og Omegn, som bekjende sig til den evangeliske lutherske Lære, saaledes som denne indeholdes i den hellige skrift med den norske Kirkes symbolske Bøger.

Elles legg me merke til at bedehuset også kan brukast til allmenne føremål. Her står spesielt nemnd landbruksmøte, fråhaldsmøte og gjennomføring av ulike val. Eg gjeng ut frå at bedehuset på Moi også vert brukt til samankomstar av andre slag. Men sjølv om det i desse lovene ikkje står nemnd noko eksplisitt om partipolitiske møte, så har det vanlegvis ikkje vore tillatt at bedehusa vert utleigde til slike møte.  

I dag er bedehuset på Moi mykje brukt. Det fungere vel nærast også som eit grendehus. Det same kan vel til ein viss grad seiast om dei andre bedehusa også. Eit unnatak i så måte er vel bedehuset på Evje der den religiøse aktiviteten er så stor at det ikkje er plass til særleg anna verksemd. På Evje som er sentrum i kommunen, er det dessutan fleire lokale som vert brukt til verksemd av meir allmenn karakter.

Søndagsskulen spelar ein sentral rolle på bedehusa. Rett nok har det ikkje vore søndagsskule i Flatebygd dei tre, fire siste åra for skuld lita oppslutninga. Men i haust startar dei opp at med søndagsskule i Flatebygd.  

Bedehusverksemda i Flatebygd har vore liten dei seinare åra, tradisjonelle møte og møteveker er det så å seie ikkje. Positivt er det at ei gruppe kvinner kjem saman til eit føremiddagstreff der dei syr og driv med anna handarbeid som verte gjeve til bedehusbasaren. Eit par basarar i året samlar svært mykje folk på bedehuset i Flatebygd.  

Særleg Hornnes bedehus vert brukt til fleire forskjellige kyrkjelege arrangement, og sidan dette bedehuset er størst med framifrå matsal, salong og kjøkken, vert det også utleigd til bryllaupsfestar og andre festar. Bedehuset på Hornnes er utan tvil storstova mellom bedehusa i kommunen vår.

Bedehusfolket er nok ofte sett på som trongsynte og einsretta. Og mange opplevde bedehusmiljøet som trongt og ufritt. Mange tykte at det vart åtvara så sterkt mot forskjellige slags aktivitetar at livet vart gledelaust og innsnevra. Men samstundes veit eg at mange av dei som har halde til på bedehuset og i misjonsforeiningar, hevdar at livet har vore rikt. Mange fann meining med livet då dei valde å fylgje Kristus. Og ikkje minst dei forskjellige song- og musikkora som har vore knytta til bedehusa, har skapt mykje glede, særleg for dei unge. Miljøet på bedehuset har dessutan verna mange ungdomar frå utglidning. Har forresten forkynninga og miljøet på bedehuset vore eintydig så snevert som mange har vilja hatt det til? Det trur eg ofte er ein myte! Gjennom besøk av misjonærar vart horisonten monaleg utvida. Dei fortalde spennande sjølvopplevde hendingar som var interessant å lytte til både for gamal og ung. Og misjonsfilmane gav innsyn i kulturar som ein snaut visste eksisterte. Alt dette, og meir til, høyrer med når ein skal prøve å forstå bedehuskulturen.