Veiledere, Administratorer
173 363
redigeringer
ingen redigeringsforklaring
m (lenkje til kyrkjebok) |
Ingen redigeringsforklaring |
||
| Linje 3: | Linje 3: | ||
Ho var dotter av folkehøgskulestyrar, stortingsrepresentant og sokneprest [[Jon Mannsåker]] (1880–1964) og Anna Erika Stueland (1881–1966). Ho var den eldste av fem sysken; riksarkivar [[Dagfinn Mannsåker]] var ein av brørne hennar. Då ho vart født var faren styrar ved [[Hardanger folkehøgskule]]. Som ung jente lurte ho seg inn i Olavshallen der for å høyre faren sine foredrag om norske soge og litteratur. | Ho var dotter av folkehøgskulestyrar, stortingsrepresentant og sokneprest [[Jon Mannsåker]] (1880–1964) og Anna Erika Stueland (1881–1966). Ho var den eldste av fem sysken; riksarkivar [[Dagfinn Mannsåker]] var ein av brørne hennar. Då ho vart født var faren styrar ved [[Hardanger folkehøgskule]]. Som ung jente lurte ho seg inn i Olavshallen der for å høyre faren sine foredrag om norske soge og litteratur. | ||
Då ho var tretten år gammal vart faren utnemnd til [[residerande kapellan]] på Voss. Han vart også valt inn på [[Stortinget]] for [[Venstre]]. Bergfrid vart i 1933 elev ved [[Voss Landsgymnas]]. Då faren ikkje stilte til attval til Stortinget i 1933 vart det ein nominasjonsstrid i [[Hordaland]], og då Venstre ikkje ville nominere [[Nils Lavik]] på plassen vart Kristeleg Folkeparti stifta. Bergfrid Mannsåker gjekk ikke til dette partiet med ein gong; ho var med på å skipa [[Voss Unge Venstre]]. Ho trefte [[Olav Fjose]] ( på gymnaset, og etter [[examen artium]] byrja dei begge på [[Den nye lærerskole]] i [[Oslo]]. Olav Fjose studerte samstundes teologi på [[Menighetsfakultetet]]. I 1939 fekk ho ein lærarstilling ved [[Valdres folkehøgskule]], og året etter fekk også Olav Fjose jobb der. Etter å ha kome saman i Valdres bestemte dei seg for å gifte seg i april 1940. I mellomtida braut [[andre verdskrigen|krigen]] ut, og det var harde kampar fleire stader i Valdres våren 1940. Dei gifta seg den 18. april 1940, og dagen etter | Då ho var tretten år gammal vart faren utnemnd til [[residerande kapellan]] på Voss. Han vart også valt inn på [[Stortinget]] for [[Venstre]]. Bergfrid vart i 1933 elev ved [[Voss Landsgymnas]]. Då faren ikkje stilte til attval til Stortinget i 1933 vart det ein nominasjonsstrid i [[Hordaland]], og då Venstre ikkje ville nominere [[Nils Lavik]] på plassen vart Kristeleg Folkeparti stifta. Bergfrid Mannsåker gjekk ikke til dette partiet med ein gong; ho var med på å skipa [[Voss Unge Venstre]]. Ho trefte [[Olav Fjose]] ( på gymnaset, og etter [[examen artium]] byrja dei begge på [[Den nye lærerskole]] i [[Oslo]]. Olav Fjose studerte samstundes teologi på [[Menighetsfakultetet]]. I 1939 fekk ho ein lærarstilling ved [[Valdres folkehøgskule]], og året etter fekk også Olav Fjose jobb der. Etter å ha kome saman i Valdres bestemte dei seg for å gifte seg i april 1940. I mellomtida braut [[andre verdskrigen|krigen]] ut, og det var harde kampar fleire stader i Valdres våren 1940. Dei gifta seg den 18. april 1940, og dagen etter måtte dei evakuere. Olav Fjose vart involvert i [[Milorg]] i Oslo, og i 1943 måtte dei rømme, med to små born, på sykkel til Sverige. | ||
Etter krigen fekk Olav Fjose jobb som vikarfengselsprest i [[Stavanger]] - han var ein av sju prestar som vart ordinert i Sverige under krigen. Det var i tida der at han overtalde Bergfrid Fjose til å gå over til Kristeleg Folkeparti. Dette skjedde i samband med at [[Kjell Bondevik]] vart nominert av Rogaland KrF. I 1947 fekk paret jobben som styrarar på [[Ungdomsheimen (Kvamskogen)|Ungdomsheimen]] på [[Kvamskogen]], og var der til 1952. Så følgde fem år på Voss og ni år i [[Årdal]], der han var prest og ho lærar. I 1966 flytta dei så til [[Fana]], der dei budde til ham gjekk av med pensjon i 1979 og dei flytta til Voss. | Etter krigen fekk Olav Fjose jobb som vikarfengselsprest i [[Stavanger]] - han var ein av sju prestar som vart ordinert i Sverige under krigen. Det var i tida der at han overtalde Bergfrid Fjose til å gå over til Kristeleg Folkeparti. Dette skjedde i samband med at [[Kjell Bondevik]] vart nominert av Rogaland KrF. I 1947 fekk paret jobben som styrarar på [[Ungdomsheimen (Kvamskogen)|Ungdomsheimen]] på [[Kvamskogen]], og var der til 1952. Så følgde fem år på Voss og ni år i [[Årdal]], der han var prest og ho lærar. I 1966 flytta dei så til [[Fana]], der dei budde til ham gjekk av med pensjon i 1979 og dei flytta til Voss. | ||