Skribenter
95 176
redigeringer
→Utdanning og ungdomstid
Ingen redigeringsforklaring |
|||
| Linje 25: | Linje 25: | ||
Da Bruun vart student i 1856, slo familien seg igjen til i Christiania. Han studerte teologi frå 1857, og var ferdig cand. theol. i 1862. Under påverknad av [[Søren Kierkegaard|Kierkegaards]] kyrkjekritiske haldning, nøla Bruun med å ta fatt på prestegjerninga. | Da Bruun vart student i 1856, slo familien seg igjen til i Christiania. Han studerte teologi frå 1857, og var ferdig cand. theol. i 1862. Under påverknad av [[Søren Kierkegaard|Kierkegaards]] kyrkjekritiske haldning, nøla Bruun med å ta fatt på prestegjerninga. | ||
Året etter (1863) drog han saman med mora og syskena til Roma. Der studerte han antikken, med særleg interesse for den venleiksdyrkande og samstundes patriotisk offerviljuge og heltedyrkande greske kulturen. Christopher braut opp frå Roma våren 1864 og melde seg til frivillig innsats på dansk side i den [[dansk-tyske krigen]]. Han vart dimittert i august det same året, etter at krigen var over i juli. Så kom han heim att til Noreg med eit forsett om å lære det norske folk, og særleg bøndene, å elske sitt eige fedreland. Det var ein ganske militant patriotisme han da og seinare forfekta: «Jeg vendte tilbage fra den danske krig med det brændende ønske, at det maatte gaa an at lære norske bønder den sætning: Det er sødt, og det er hæder at faa dø for fædrelandet.» <ref>Folkelige grundtanker 204</ref>. | Året etter (1863) drog han saman med mora og syskena til Roma. Der studerte han antikken, med særleg interesse for den venleiksdyrkande og samstundes patriotisk offerviljuge og heltedyrkande greske kulturen. Christopher braut opp frå Roma våren 1864 og melde seg til frivillig innsats på dansk side i den [[Andre slesvigske krig|dansk-tyske krigen]]. Han vart dimittert i august det same året, etter at krigen var over i juli. Så kom han heim att til Noreg med eit forsett om å lære det norske folk, og særleg bøndene, å elske sitt eige fedreland. Det var ein ganske militant patriotisme han da og seinare forfekta: «Jeg vendte tilbage fra den danske krig med det brændende ønske, at det maatte gaa an at lære norske bønder den sætning: Det er sødt, og det er hæder at faa dø for fædrelandet.» <ref>Folkelige grundtanker 204</ref>. | ||
I åra 1864-1867 livnærte Bruun seg som lærar ved ymse skular og som privatlærar (manuduktør) for teologiske studentar. | I åra 1864-1867 livnærte Bruun seg som lærar ved ymse skular og som privatlærar (manuduktør) for teologiske studentar. | ||