Skribenter
1 862
redigeringer
ingen redigeringsforklaring
Ingen redigeringsforklaring |
Ingen redigeringsforklaring |
||
| Linje 287: | Linje 287: | ||
{{thumb|Breive 17 - HFB I 62.jpg|Under passfotograferinga våren 1941 vart Bjørn Breive sitjande ved sidan av vinjesvingveteranen og heimefrontmannen Salmund Jeiskeli (til høgre). Om dette var tilfeldig, eller om fotografen, Jon O. Løyland, hadde ei meining med det, er uvisst, men her sit dei iallfall med kvar sitt stive smil. Bilete frå Setesdalsmuseet.|Jon O. Løyland|1941}} | {{thumb|Breive 17 - HFB I 62.jpg|Under passfotograferinga våren 1941 vart Bjørn Breive sitjande ved sidan av vinjesvingveteranen og heimefrontmannen Salmund Jeiskeli (til høgre). Om dette var tilfeldig, eller om fotografen, Jon O. Løyland, hadde ei meining med det, er uvisst, men her sit dei iallfall med kvar sitt stive smil. Bilete frå Setesdalsmuseet.|Jon O. Løyland|1941}} | ||
Bjørn Bjørgulvsson arbeidde frå 1937 på turisthotellet på Hovden, som var nystarta då. I 1940 gjekk han inn i [[Nasjonal Samling|NS]], og året etter meldte han seg til teneste i «[[Den norske legion]]», fekk tysk militæropplæring i Fallingbostel, og deltok som SS-Rottenführer (tilsvarande [[Korporal|korporal kl. 1]]) i kampane på Leningradfronten frå februar 1942 til mars 1943. I denne perioden vart han såra, og låg nokre veker på eit feltlasarett i Litauen. Etter at legionen vart heimkalla og oppløyst gjekk han inn i [[statspolitiet]], og tenestgjorde eit bil i [[Bygland kommune|Bygland]]. Sidan var han ein kort periode lensmann på [[Vegårshei]]. Medan han var i Noreg, i tida frå våren 1943 til hausten 1944, freista han å etablere seg mellom dei NS-intellektuelle, så vidt ein kan sjå ikkje utan ein viss framgang. Han var aktiv som fyredragshaldar og skribent, og hadde ei rekkje innlegg på prent i dertil eigna blad (m.a. «[[Fritt folk]]» og «[[Germaneren]]»). Desse stykka kan vel ha vore oppbyggjelege for meiningsfelagar, men det ein nåtidslesar kan få ut av dei er lite meir enn at forfattaren var fast i si overtyding, og hadde godt tak på den svulstige, høgnorske stilen, som var på moten i dei krinsane han vanka i. Medan han var i Bygland trefte Bjørn Borghild Olavsdotter Skar, som sidan vart kona hans. Ho var utdanna sjukepleiar, og hadde tenestegjort som [[frontsyster]], men styrde i 1943 ein NS-skule i [[Byglandsfjord]] på vegner av ein organisasjon ho var leiar av, «[[Husmorhjelpen]]» heitte denne. Ho sat også i leiinga for den norske avdelinga av «[[Lebensborn]]», «[[Foreningen mor og barn]]» vart denne kalla. Hausten 1944 tok Bjørn atter ut til Austfronten, nå som Unterscharführer (sersjant ) i «[[23. SS-Pansergrenaderregiment Norge]]». I jula det året var var han heimatt til Noreg på permisjon, og fekk då tid til å gifte seg. Han deltok så i kamphandlingane under tilbaketrekkinga våren 1945. Sidan var han krigsfange hjå amerikanarane eit bil fyrr han vart heimsendt. I fangetida synte det seg at han hadde fått [[tuberkulose]]. Både han og kona vart sette under tiltale for landssvik, men Bjørn døydde av den sjukdomen han hadde pådrege seg fyre | Bjørn Bjørgulvsson arbeidde frå 1937 på turisthotellet på Hovden, som var nystarta då. I 1940 gjekk han inn i [[Nasjonal Samling|NS]], og året etter meldte han seg til teneste i «[[Den norske legion]]», fekk tysk militæropplæring i Fallingbostel, og deltok som SS-Rottenführer (tilsvarande [[Korporal|korporal kl. 1]]) i kampane på Leningradfronten frå februar 1942 til mars 1943. I denne perioden vart han såra, og låg nokre veker på eit feltlasarett i Litauen. Etter at legionen vart heimkalla og oppløyst gjekk han inn i [[statspolitiet]], og tenestgjorde eit bil i [[Bygland kommune|Bygland]]. Sidan var han ein kort periode lensmann på [[Vegårshei]]. Medan han var i Noreg, i tida frå våren 1943 til hausten 1944, freista han å etablere seg mellom dei NS-intellektuelle, så vidt ein kan sjå ikkje utan ein viss framgang. Han var aktiv som fyredragshaldar og skribent, og hadde ei rekkje innlegg på prent i dertil eigna blad (m.a. «[[Fritt folk]]» og «[[Germaneren]]»). Desse stykka kan vel ha vore oppbyggjelege for meiningsfelagar, men det ein nåtidslesar kan få ut av dei er lite meir enn at forfattaren var fast i si overtyding, og hadde godt tak på den svulstige, høgnorske stilen, som var på moten i dei krinsane han vanka i. Medan han var i Bygland trefte Bjørn Borghild Olavsdotter Skar, som sidan vart kona hans. Ho var utdanna sjukepleiar, og hadde tenestegjort som [[frontsyster]], men styrde i 1943 ein NS-skule i [[Byglandsfjord]] på vegner av ein organisasjon ho var leiar av, «[[Husmorhjelpen]]» heitte denne. Ho sat også i leiinga for den norske avdelinga av «[[Lebensborn]]», «[[Foreningen mor og barn]]» vart denne kalla. Hausten 1944 tok Bjørn atter ut til Austfronten, nå som Unterscharführer (sersjant ) i «[[23. SS-Pansergrenaderregiment Norge]]». I jula det året var var han heimatt til Noreg på permisjon, og fekk då tid til å gifte seg. Han deltok så i kamphandlingane under tilbaketrekkinga våren 1945. Sidan var han krigsfange hjå amerikanarane eit bil fyrr han vart heimsendt. I fangetida synte det seg at han hadde fått [[tuberkulose]]. Både han og kona vart sette under tiltale for landssvik, men Bjørn døydde av den sjukdomen han hadde pådrege seg fyre det fall dom. Etter denne ekskursjonen til Edland, NS og Austfronten skundar me oss attende til til Haugen Breive. | ||
Som ovanfor fortalt døydde far åt Bjørn i 1925. Etter dette vart det til at den yngste av farbrørne hans overtok som eigar av bruket. | Som ovanfor fortalt døydde far åt Bjørn i 1925. Etter dette vart det til at den yngste av farbrørne hans overtok som eigar av bruket. | ||