Edvard Liljedahl: Forskjell mellom sideversjoner

Liljedahl var stortingsrepresentant for Nordre Bergenhus amt frå 1880 og var der ein nær politisk alliert av [[Jakob Liv Rosted Sverdrup|Jakob Sverdrup]]. Han høyrde til den moderate lågkyrkjelege retninga i Venstre og følgde Jakob Sverdrup over i [[Moderate Venstre]] etter kløyvinga av partiet i 1888. I 1885 stod han saman Lars Oftedal i spissen for motstandarane av diktarløn til [[Alexander Kielland]]. Han var òg statsråd i [[Johan Sverdrups regjering|Johan Sverdrups skadeskotne regjering]] dei fire siste månadene før regjeringa gjekk av i 1889. Då han vart attvald til Stortinget 1889-1991, vart han den fremste talsmannen for den moderate gruppa.  

Han vart postmeister i [[Ålesund]] i 1891 og var då ute av politikken nokre år. I 1894 kom han inn på Stortinget att for Ålesund og Molde og sat til 1906 trass i at han var postmeister i Bergen 1901-1904. Denne tida på Stortinget var han odelstingspresident (1899-1900), stortingspresident (1900-1903) og formann i kyrkjekomiteen (1903-1906). Frå 1906 til 1909 sat han på Stortinget for einmannskrinsen Ytre Sogn etter å ha vunne over den reine Venstre-representanten. Også no var han Stortingspresident (1908-1909), men etter konsolideringa av Venstre  i 1908 vart han stengd ute av partiet. Etter 1909 var han ute av rikspolitikken bortsett frå eit år som kyrkjeminister i [[Jens Bratlies regjering]] i 1912.

Liljedahl gfite seg i [[Lavik (Høyanger)|Lavik]] 18. oktober 1869 med Barbra Einarsdotter Ramsli (1850-1928) frå Kyrkjebø. Dei budde i Vik etter at Liljedahl var ute av rikspolitikken.