Esing: Forskjell mellom sideversjoner
Ingen redigeringsforklaring |
Ingen redigeringsforklaring |
||
| Linje 2: | Linje 2: | ||
Ein eller ei '''[[esing]]''' (eldre nynorsk og talemålet nordafjells: ''æsing'') er ei innvendig, langsgåande list langs øvste eller nest øvste bordet på båtsida i opne, klinkbygde båtar. Esingen tener til å avstive og forsterke båten langskips. På båtar med keipar med skjegg går gjerne keipskjegget ned til esingen, og på båtar med keipsneller er keipsnellene festa i esingen. </onlyinclude> | Ein eller ei '''[[esing]]''' (eldre nynorsk og talemålet nordafjells: ''æsing'') er ei innvendig, langsgåande list langs øvste eller nest øvste bordet på båtsida i opne, klinkbygde båtar. Esingen tener til å avstive og forsterke båten langskips. På båtar med keipar med skjegg går gjerne keipskjegget ned til esingen, og på båtar med keipsneller er keipsnellene festa i esingen. </onlyinclude> | ||
{{thumb|13676j NSF krumstemning fraa Misvaer.jpg|På [[krumstemning]]s-[[nordlandsåttring|åttringen]] frå [[Misvær]] ser vi at esingen går heilt til stamnane.|Olve Utne|2009}} | |||
På tradisjonsbåtane frå [[Nordhordland]] og nordover ligg esingen helst i overgangen mellom nest øvste og øvste bordet. På [[Nordhordlandsbåt]]en (geitabåten), [[sognebåt|sognabåten]], [[sunnfjordsbåt]]en, [[nordfjordsbåt]]en går esingen frå rong til rong (fotstø til fotstø); og på [[åfjordsbåt]]en og [[nordlandsbåt]]en går han frå stamn til stamn. [[Innherredsbåt]]en har ikkje esing. | På tradisjonsbåtane frå [[Nordhordland]] og nordover ligg esingen helst i overgangen mellom nest øvste og øvste bordet. På [[Nordhordlandsbåt]]en (geitabåten), [[sognebåt|sognabåten]], [[sunnfjordsbåt]]en, [[nordfjordsbåt]]en går esingen frå rong til rong (fotstø til fotstø); og på [[åfjordsbåt]]en og [[nordlandsbåt]]en går han frå stamn til stamn. [[Innherredsbåt]]en har ikkje esing. | ||
Sideversjonen fra 13. mai 2016 kl. 11:33
Ein eller ei esing (eldre nynorsk og talemålet nordafjells: æsing) er ei innvendig, langsgåande list langs øvste eller nest øvste bordet på båtsida i opne, klinkbygde båtar. Esingen tener til å avstive og forsterke båten langskips. På båtar med keipar med skjegg går gjerne keipskjegget ned til esingen, og på båtar med keipsneller er keipsnellene festa i esingen.
På tradisjonsbåtane frå Nordhordland og nordover ligg esingen helst i overgangen mellom nest øvste og øvste bordet. På Nordhordlandsbåten (geitabåten), sognabåten, sunnfjordsbåten, nordfjordsbåten går esingen frå rong til rong (fotstø til fotstø); og på åfjordsbåten og nordlandsbåten går han frå stamn til stamn. Innherredsbåten har ikkje esing.
Sunnmørsbåtane og geitbåtane skil seg ut ved at esingen berre går langs rorsromma og manglar i fram- og bakskott. På aurgjeldsgeiter av eldre type er det likeeins som for geitbåtar elles, men den yngre typen aurgjeldsgeit har gjerne esing berre i bakre rorsrom (to rom på fyringen). Eit anna trekk som er typisk for desse båttypane er at esingen ikkje følgjer bordinga, men heller ligg i ein fast avstand under ripa (i tydinga øvre kant av båtsida). Dette heng i hop med at desse båtane gjerne er noko diagonalt borda.