Frederik Motzfeldt: Forskjell mellom sideversjoner

Frederik Motzfeldt (vis kilde)

Sideversjonen fra 20. mar. 2014 kl. 13:05

741 byte lagt til , 20. mar. 2014

Mellomlagring

Hans P. Hosar

Veiledere, Administratorer

9 134

redigeringer

@@ Linje 10: / Linje 10: @@
 == Byfut i Molde 1806-1814 ==
-Frå 1806 til 1814 var Motzfeldt sorenskrivar i Romsdalen og byfut i Molde (konstituert til 1808). Dette var dei vanskelege krigsåra, og Motzfeldt gjorde seg gjeldande som ein energisk og dugande administrator når det gjeld både forsyningssituasjonen og den militære beredskapen.
+Frå 1806 til 1814 var Motzfeldt sorenskrivar i Romsdalen og byfut i Molde (konstituert til 1808).
+I Molde hadde Motzfeldt raskt glidd inn i eit godt etablert kondisjonert miljø av embetsmenn og handelsborgarskap, eit miljø med ei allsidig europeisk orientering i danning og interesser, og som ikkje minst dyrka den gode smak. Fleire av dei bygde seg sommarstader ute på landet, og somme flytta også utom byen og budde fast i herskapelege villaer på [[Fannestranda]], bygde og innreidde i pakt med tidas motar i arkitektur og interiør. Snart etter at Motzfeldt hadde kome til byen og gifta seg inn i nettopp desse krinsane der, bygde han sommarbustaden [[Cecilienfryd]], namngjeve etter kona, på ein eigedom han hadde kjøpt frå garden [[Bjørset]].<ref>de Seve, N. 1962:353.</ref> Ein forventa del av dei kondisjonerte sine haldningar, som var trygt planta i opplysningstida sine ideal, var interesse for jordbruk og næringsdrift elels, og det byhistorikar de Seve kallar ein «[[fysiokrater|fysiokratisk]] patriotisme».
-I Molde hadde Motzfeldt raskt glidd inn i eit godt etablert kondisjonert miljø av embetsmenn og handelsborgarskap, eit miljø med ei allsidig europeisk orientering i danning og interesser, og som ikkje minst dyrka den gode smak. Fleire av dei bygde seg sommarstader ute på landet, og somme flytta også utom byen og budde fast i herskapelege villaer på [[Fannestranda]], bygde og innreidde i pakt med tidas motar i arkitektur og interiør. Snart etter at Motzfeldt hadde kome til byen og gifta seg inn i nettopp desse krinsane der, bygde han sommarbustaden [[Cecilienfryd]], namngjeve etter kona, på ein eigedom han hadde kjøpt frå garden [[Bjørset]].<ref>de Seve, N. 1962:353.</ref> Ein forventa del av dei kondisjonerte sine haldningar, som var trygt planta i opplysningstida sine ideal, var interesse for jordbruk og næringsdrift elels, og det byhistorikar de Seve kallar ein «[[fysiokrater|fysiokratisk]] patriotisme».
+Patriotismen vart sett på prøve på mange vis denne tida. Motzfeldts opphald i Molde fall saman med dei vanskelege krigsåra 1807-1814, og han viste seg som ein energisk og dugande administrator når det gjeld både forsyningssituasjonen og den militære beredskapen. Etter krigsutbrotet 1807 vart det organisert to kompani borgarvæpning i Molde, slik det også hadde vore nokre år tidlegare, og byfuten stod sentralt i dette arbeidet. Byen søkte stiftamtmannen om å å få utlevert våpen og ammunisjon. På nyåret 1808 fekk dei gevær og fire kanonar frå arsenalet i Trondheim. Motzfeldt tok etter oppmoding frivillig på seg å vere sjef for kanonbatteriet som vart innretta, og han sytte for at kanonene vart bemanna. Han uttala sjølv at det var «enhver rettskaffen borgers plikt å bidra alt mulig til landets forsvar mot overfallsmennene [England] og disses allierte».<ref>Sitert etter de Seve 1962:374</ref>
 == Eidsvoll 1814 ==