Skribenter
1 575
redigeringer
→Oppvokster som “fantunge”
| Linje 15: | Linje 15: | ||
==Oppvokster som “fantunge”== | ==Oppvokster som “fantunge”== | ||
Jean vart altså adoptert og vaks opp på Føyno, ein gard sør på Stord. Det ser ikkje ut for at det kan ha vore lett for han. Det heiter seg at han sprang og gøymde seg når det kom fantar på besøk, livredd for at dei skulle ta han med seg att. Han vart óg visstnok terga av andre ungar om fanteopphavet sitt. | [[Bilde:Bokmerke una og jean føyen.jpg|Ex libris for Una og Jean Føyen. Frå Føyen-samlinga ved Stord folkebibliotek.|thumb]]Jean vart altså adoptert og vaks opp på Føyno, ein gard sør på Stord. Det ser ikkje ut for at det kan ha vore lett for han. Det heiter seg at han sprang og gøymde seg når det kom fantar på besøk, livredd for at dei skulle ta han med seg att. Han vart óg visstnok terga av andre ungar om fanteopphavet sitt. | ||
Hos Johannes og Ingeborg Føyen fekk han ein god heim. Han var flink på skulen, og som elev på [[Garnes]] ungdomsskule i åra 1894-1895 fekk han det rådet av læraren at han burde studera. Det var det ikkje pengar til. I staden tok han seg arbeid som krambusvein, først i Bergen og seinare i Oslo. Han tok også til å skriva, både dikt og noveller, og fekk ting på trykk i populære blader som [[Korsaren]], [[Tyrihans]], [[Vikingen]] og [[Humoristen]], seinare også i [[Tidens Tegn]] og [[Norges Handels- og Sjøfartstidende]]. | Hos Johannes og Ingeborg Føyen fekk han ein god heim. Han var flink på skulen, og som elev på [[Garnes]] ungdomsskule i åra 1894-1895 fekk han det rådet av læraren at han burde studera. Det var det ikkje pengar til. I staden tok han seg arbeid som krambusvein, først i Bergen og seinare i Oslo. Han tok også til å skriva, både dikt og noveller, og fekk ting på trykk i populære blader som [[Korsaren]], [[Tyrihans]], [[Vikingen]] og [[Humoristen]], seinare også i [[Tidens Tegn]] og [[Norges Handels- og Sjøfartstidende]]. | ||
Jean Føyen er ikkje vigd nokon plass i norsk litteraturhistorie, trass i at han hausta gode kritikkar og vart sett på som ein kresen stilist i samtida. Han debuterte på Gyldendal forlag med diktsamlinga “Blade” i 1909, tre år seinare kom ei novellesamling på Aschehoug, “Menneskers liv”. I 1917 kom det ei ny diktsamling, “Sommernætter”, på Helge Erichsens forlag. Den fjerde og siste boka hans var ei samling humoresker kalla “Sommerfryd”, gjeve ut på Kristian Bjørnstads forlag i 1924. Den øvrige litterære produksjonen hans vart spreidd på ei rekkje tidsskrifter, magasiner og julehefte - han var sjølv også redaktør for nokre julehefte. Det vart også sagt at han skreiv på ein større roman som han aldri fullførte. | Jean Føyen er ikkje vigd nokon plass i norsk litteraturhistorie, trass i at han hausta gode kritikkar og vart sett på som ein kresen stilist i samtida. Han debuterte på Gyldendal forlag med diktsamlinga “Blade” i 1909, tre år seinare kom ei novellesamling på Aschehoug, “Menneskers liv”. I 1917 kom det ei ny diktsamling, “Sommernætter”, på Helge Erichsens forlag. Den fjerde og siste boka hans var ei samling humoresker kalla “Sommerfryd”, gjeve ut på Kristian Bjørnstads forlag i 1924. Den øvrige litterære produksjonen hans vart spreidd på ei rekkje tidsskrifter, magasiner og julehefte - han var sjølv også redaktør for nokre julehefte. Det vart også sagt at han skreiv på ein større roman som han aldri fullførte. | ||
==Føyen-samlinga== | ==Føyen-samlinga== | ||