Kilegrend
Kilegrend er grenda i sør i Fyresdal kommune.
Tidleg soge
Kilegrend ligg ved den sørlege enden av innsjøen Fyresvatn. Det administrative sentrum i Fyresdal kommune har alltid vore i nordre enden av dette vatnet der Moland kyrkje er, heradet heitte og tidlegare Moland. Sambandet mellom Kilegrend og kyrkjebygda var berre vassvegen. Over fjellet Våmur på austsida av vatnet gjekk det rett nok ein enkel rideveg, men denne var sers vanskeleg å nytte. Når folk kom oppover langs elva frå sør i folkevandringstida, og såg oppover noverande Fyresvatn, hadde dei både på austsida og vestsida steile fjellparti som gjorde det umogleg å passere langs med strendene. Då var det berre å ta vassvegen fatt. Det gamle namnet på Fyresvatn er Fyrir. Det har fått det namnet på grunn av at det låg framom, i vegen for ein, når ein skulle vidare. Ordet fyrir er ein gamalnorsk preposisjon som tyder fyre, framanfor eller i vegen for, til hinder for.
Av mellom anna denne grunn har handel og kommunikasjon for det meste vore med Arendalsregionen. Dette i motsetnad til nordre del av kommunen som har nytta Telemarksvassdraget med Bandak - kanalen og difor har sokna til Skien.
Namnet Kilegrend kjem av gnr. 25 Kiland som truleg har vore den fyrste busetnaden i området. Denne garden er dela opp etter kvart, der har og vore ei lang rekke husmannsplassar som er blitt sjølvstendige buplassar.
Kommunikasjon
Sambandet med kyrkjebygda vart heilt anna betre då den fyrste dampbåten kom i 1876, det var D/S Fyresdal som seinare fekk endra namnet til M/S Teisner. Dette var ein kombinera passasjer- og slepebåt. Ein regelmessig persontrafikk vart det fyrst då D/S Fyresdølen kom i drift i 1913. Ein periode var det ikkje båt i drift, ordføraren i Fyresdal budde den gong i Kilegrend og måtte køyre eit langt stykke gjennom kommunane Nissedal og Kviteseid for å kome på møter. Men så i 1953 vart vegen over Våmur ferdig og då vart det eit enkelt og greitt samband mellom grenda i sør og resten av kommunen.
Møtestader og gravplass
Det har aldri vore kyrkje i Kilegrend og presten var berre ein gong ut om sumaren og heldt messe. I 1911 byrja presten Ivar Mortensson Egnund ein tradisjon med å ha sumarmesse i Trollholene ved Lomkilen. Møter og stemne vart difor halde i heimane eller ute heilt til Kilegrend bedehus vart bygd i 1915.
Då det ikkje var kyrkje var det heller ikkje kyrkjegard, og det var sers tungvint å kome med kiste opp til Moland kyrkjegard. Det var difor lenge eit sterkt ynskje om å få ein gravplass lokalt. Dette fekk ein til ved at husmannsplassen Lønnegrav vart gjeven til denne bruk i 1880åra og Lønnegrav gravplass er enno i 2011 jamleg nytta.
Tømmerfløyting
Ut i Fyresvatn renn det mange elvar og ved hjelp av ei lang rekke dammar vart sers mykje tømmer fløyta ned til vatnet. Med båt, fyrst robåt, seinare dampbåt, vart så tømmeret slepa ut til Kilegrend der det tidleg vart bygd dammar. Ei øy her, Øyne, gjer at det er to løp og det måtte to dammar til, Glomsdammen og Rusdammen. Herifrå vart så tømmeret fløyta vidare ned til Arendal. Fløytinga kravde mykje ressursar og det gjekk tapt ein god del tømmer undervegs. Det kom difor fram nye tankar om å løyse dette på ein betre måte. Jon K. Kiland (1841-1922) var ein stor skogeigar som mellom anna engasjera seg sterkt i kommunikasjonar og fløyting. Han var ein dyktig talsmann for jernbane til Nisser i Nissedal og til Drang som er eit vatn nedstraums i høve til Fyresvatn. Det var då drøfta å bygge sluser mellom Fyresvatn og Drang. Jon K. Kiland arbeidde intenst for jernbane i staden for fløyting og han kom så langt at det vart teikna ein trasé for jernbane fram til garden Sundsli ved Fyresvatn, men han tapa saka om jernbane til Drang då denne var oppe i Stortinget. På eit fløytingskart frå 1908 ser vi trasé til Sundsli teikna. Fløytinga i Arendalsvassdraget vart avvikla i perioden 1960-1971.
Lokale verksemder
For å kunne nytte noko av tømmeret lokalt vart Glomfoss Bruk bygd i 1908. Det var ei allsidig bedrift som nytta tømmeret på ei lang rekke ulike måtar og var ein trygg arbeidsplass for mange i grenda. Tidene endra seg og anlegget vart etter kvart nedslite og drifta opphøyrde i 1970åra. I 1994 vart anlegget formelt overdrege til Fyresdal Bygdemuseum.
I 1930 starta Grindberg Trevarefabrikk opp i Kilegrend og dette er ei solid familiebedrift som er i full drift i 2011, det er tredje generasjon som no driv. Det har mykje vore produksjon av skåp, senger og stolar, ein tidleg periode og kjøkken- og hagemøblar. Mykje eksport til utland. Arbeidsplassane betyr sers mykje for grenda og kommunen i det heile.
Undervisning
Når det gjeld skule så var den fyrste skulen i Kilegrend på Runningen ved Kiland, bygd 1892. Denne bygningen vart flytta til Lomkilen der den er bustadhus og det vart bygd ny skule ved Bjønnsund. Denne brann i 1945 og det vart så bygd ny skule att i 1950. Skulen vart nedlagd i 1997 og elevane vert frakta med buss til Gimle skule som i 2011 er det einaste skulen i Fyresdal kommune. Skulebygningen med tilbygg er i 2011 eit godt fungerande grendehus.
Bok
I 2011 fekk denne grenda ei eiga bok i det Kilegrend Grendelag gav ut Kilegrend Grenda i sør ved Lars Veum. Det er ei bok med sers rikeleg og variera stoff frå denne gamle grenda.
Litteratur
Veum, Lars. Fyresdal Bygdemuseum gjennom 100 år. Fyresdal Bygdemuseum 2009
Veum, Lars. Eit hundreår med skogbruk i Fyresdal. Fyresdal skogeigarlag 1911-2011
Veum, Lars. Kilegrend. Grenda i sør. Kilegrend Grendelag 2011.
Veum, Lars. Fløyting og vassdrag i Fyresdal. Fyresdal kommune og Fyresdal skogeigarlag. 2008.