Skribenter
10 586
redigeringer
Kjeldearkiv:1886-04-10 Brev frå Kleiven til Prestgard: Forskjell mellom sideversjoner
Kjeldearkiv:1886-04-10 Brev frå Kleiven til Prestgard (vis kilde)
Sideversjonen fra 23. nov. 2017 kl. 11:26
, 23. nov. 2017ingen redigeringsforklaring
(onlyincludetest) |
Ingen redigeringsforklaring |
||
| Linje 20: | Linje 20: | ||
Altso: friskt mod! Eg er viss på at det vil falle deg grueleg tungt å arbeide i fyrstningen, men det gjeng snart over og so vil du ha so inderleg godt av det! Den sterke, føre dølakroppen din trøng ein dugeleg pers av arbeid for å få utvikle seg helsugt, allermest no, då han nett stend på veg til å “stereotyperes” – festas til det han skal vera gjenom livet – nettup da er formykje boklegt arbeid skadelegt. Og so ligg det ei slik kjennsla av sjølvstøda, ei lykkeleg kjennsla av å vera eit gagnlegt medlem av samfundet, i det å arbeide – eg er viss um, at du vil verta glad i arbeidet når du fær 14 dagars vane. Men den skal til. | Altso: friskt mod! Eg er viss på at det vil falle deg grueleg tungt å arbeide i fyrstningen, men det gjeng snart over og so vil du ha so inderleg godt av det! Den sterke, føre dølakroppen din trøng ein dugeleg pers av arbeid for å få utvikle seg helsugt, allermest no, då han nett stend på veg til å “stereotyperes” – festas til det han skal vera gjenom livet – nettup da er formykje boklegt arbeid skadelegt. Og so ligg det ei slik kjennsla av sjølvstøda, ei lykkeleg kjennsla av å vera eit gagnlegt medlem av samfundet, i det å arbeide – eg er viss um, at du vil verta glad i arbeidet når du fær 14 dagars vane. Men den skal til. | ||
<onlyinclude>Heruppe i “kjernen av landet” som Storm kallar Gudbrandsdalen, går alt sin jamne og rolege gang; dersom du trudde, at me alt hadde bækkjesus og måltrostlæte, då du litet sidan las dessa få linurne med naturskaldskap eg trakterad med her framme, so tok du imist. Nei me har førfallet her norda skogen med vind og uvedr ein dag, regn og snjog den andre, lort og søle for “einingen” og “fôrløisa” som den store fargetonen over heile maleriet. I Hedalen skal det vera reint snjogheilt enda; men snjogen ligg tunn sundfrosen og reiser for eit par dagars verkeleg godvedr og alle ventar me på ein tidleg og god vår. Norda skogen er elvi isfri og reint bar mark hev voret i over otte dagar etter sjølve bygden; i solbakkarne kan me straks ta til å glytte etter den fyrste groen når det er.</onlyinclude> | <onlyinclude>Heruppe i “kjernen av landet” som [[Edvard Storm|Storm]] kallar Gudbrandsdalen, går alt sin jamne og rolege gang; dersom du trudde, at me alt hadde bækkjesus og måltrostlæte, då du litet sidan las dessa få linurne med naturskaldskap eg trakterad med her framme, so tok du imist. Nei me har førfallet her norda skogen med vind og uvedr ein dag, regn og snjog den andre, lort og søle for “einingen” og “fôrløisa” som den store fargetonen over heile maleriet. I Hedalen skal det vera reint snjogheilt enda; men snjogen ligg tunn sundfrosen og reiser for eit par dagars verkeleg godvedr og alle ventar me på ein tidleg og god vår. Norda skogen er elvi isfri og reint bar mark hev voret i over otte dagar etter sjølve bygden; i solbakkarne kan me straks ta til å glytte etter den fyrste groen når det er.</onlyinclude> | ||
Knutsen fortel meg i brevet sit, at han laut gå ei liti rabbe med lærarne på Vonheim sama kvelden han kom der – dei hengde seg på Ullmann for han upptrødjing i Bohêmgreida og vilde pålag gjera han til fritenkjar. Knutsen tykte dei var svert so “konservative” der på Vonheim; ja, dei dreiv lenger og lenger attover – eg tenkjer det bli eit bakstrævar-reir, eg, lite um senn. | Knutsen fortel meg i brevet sit, at han laut gå ei liti rabbe med lærarne på Vonheim sama kvelden han kom der – dei hengde seg på Ullmann for han upptrødjing i Bohêmgreida og vilde pålag gjera han til fritenkjar. Knutsen tykte dei var svert so “konservative” der på Vonheim; ja, dei dreiv lenger og lenger attover – eg tenkjer det bli eit bakstrævar-reir, eg, lite um senn. | ||