Skribenter
10 586
redigeringer
Kjeldearkiv:1887-07-17 Brev frå Prestgard til Kleiven: Forskjell mellom sideversjoner
Kjeldearkiv:1887-07-17 Brev frå Prestgard til Kleiven (vis kilde)
Sideversjonen fra 22. jan. 2018 kl. 13:59
, 22. jan. 2018ingen redigeringsforklaring
Ingen redigeringsforklaring |
Ingen redigeringsforklaring |
||
| Linje 24: | Linje 24: | ||
Men neste sumar dette leitet halder me “generalforsamling” på Stålom. Det vil segja so samlast eg og du og Åsm og Ponten kjem au over fjelli, og so skal kvar skrifta for seg kor det har baskast sidan sist. Det blir ein kveld det, du. | Men neste sumar dette leitet halder me “generalforsamling” på Stålom. Det vil segja so samlast eg og du og Åsm og Ponten kjem au over fjelli, og so skal kvar skrifta for seg kor det har baskast sidan sist. Det blir ein kveld det, du. | ||
– Ja no har eg sliti eine halvparten av sumaren, men den andre, verste slitande, er att. Imorgotile kl 3 skal eg stad å skjera torv. Det er 3 [...] heite dagar. Det har baskast so no på sluten, at det har nappast, eg har fått glytta i “Vor Tid”<ref>''Vor Tid. Tidsskrift for kristendom og samfunnsspørsmaal'' (1887–91, ny rekkje 1893–94), dei første åra redigert av Herman Anker, Wollert Konow og | – Ja no har eg sliti eine halvparten av sumaren, men den andre, verste slitande, er att. Imorgotile kl 3 skal eg stad å skjera torv. Det er 3 [...] heite dagar. Det har baskast so no på sluten, at det har nappast, eg har fått glytta i “Vor Tid”<ref>''Vor Tid. Tidsskrift for kristendom og samfunnsspørsmaal'' (1887–91, ny rekkje 1893–94), dei første åra redigert av Herman Anker, Wollert Konow og Viggo Ullmann.</ref> og “Verdens Gang” som eg halder. Eit og anna minut har dei likavel stole frå den arme kviletidi mi. “Vor Tid” likar eg for ein ting: det er høgmæltaste talsmann, me enno har havt for full fridom i alle ting for Loke sovel som for Tor. Men kristendomen åt Ullmann blir meg snart for klurut. Berre når han svingar svipo si uppover Brun, er han greid. Då er Kristus-figuren hans ein åndeleg stormann av sjølve folket; men sosnart han tek Janson og andre slike på kjeften veks Kristus med eit upp til eit slikt appartavæsen fram for alt anna at han i mi stakkars hjærnekiste blir “fast uransagelig”. Hellest kan det hende det kjem berre avdi, eg har vorte so imot all slags lesnad um dette Guds-styret. Eg har slutta tenkt på å funne fred i di saken på trykk. Når eg ser folk kjeftast um bibel og kristendom, – la dei vera so fornuftige dei vera vil – eg ber til gulke. – Det blir ikkje ’an råd held tufse med sine eigne tankar um dei ting. | ||
Ja gud hjelpe os for ei tid me liver i. Som avisorne, er mest kvar skrott: “nervøse” – kneskjølvege. Flekkje og rekkje upp til høgre og vinstre i aust og i vest liksom Per Gynt då han sat flekte ei laukrot. «[…] Kommer ikke kjærnen snart for en dag? – Naturen er vittig.” Nei “kjærnen” svindrast burt i alt dette viskvasket. Me må no då vel stå ved eit tidskifte! Ja eg har berre det ynskje å skulle nå so langt, eg fekk sjå slegti venda eit blad i storboki si, og sjå kva som blir skrivet på andre sida. Det skulde vera moro å vera ei vølve i desse tidom, som kunde sjå både fram og attende – held ogso ein slik storsjåar som er so kunnig i menneskjesoga som ligg bak, at han kan rekne seg langt fram i framtidi. | Ja gud hjelpe os for ei tid me liver i. Som avisorne, er mest kvar skrott: “nervøse” – kneskjølvege. Flekkje og rekkje upp til høgre og vinstre i aust og i vest liksom Per Gynt då han sat flekte ei laukrot. «[…] Kommer ikke kjærnen snart for en dag? – Naturen er vittig.” Nei “kjærnen” svindrast burt i alt dette viskvasket. Me må no då vel stå ved eit tidskifte! Ja eg har berre det ynskje å skulle nå so langt, eg fekk sjå slegti venda eit blad i storboki si, og sjå kva som blir skrivet på andre sida. Det skulde vera moro å vera ei vølve i desse tidom, som kunde sjå både fram og attende – held ogso ein slik storsjåar som er so kunnig i menneskjesoga som ligg bak, at han kan rekne seg langt fram i framtidi. | ||