276 671
redigeringer
Kjeldearkiv:1891-12-06 Brev frå Prestgard til Kleiven: Forskjell mellom sideversjoner
Kjeldearkiv:1891-12-06 Brev frå Prestgard til Kleiven (vis kilde)
Sideversjonen fra 13. mar. 2024 kl. 12:38
, 13 marsRobot: Legger til {{Bm}}
Ingen redigeringsforklaring |
m (Robot: Legger til {{Bm}}) |
||
| (4 mellomliggende versjoner av 2 brukere er ikke vist) | |||
| Linje 16: | Linje 16: | ||
Ja, er det ikkje grovt, som det kan flaske seg, naar det berre gaar paa rette leie. Eg sto meg paa, eg tok til neatil, kusser eg; for no er eg alt kome uppaa andre Hylla - kanskje den tridje. D. v.s. eg er vorte inkje mindre held Storkansler og Skatmester; det er eg som opholder og føder heile sulamitten, og eg kjenner meg allereio vonoms drugar i sæte, for dersom no eg ein vakker dag fann paa aa fordunste so svalt, gud hjelpe meg heile Upplandska levandes ihæl. | Ja, er det ikkje grovt, som det kan flaske seg, naar det berre gaar paa rette leie. Eg sto meg paa, eg tok til neatil, kusser eg; for no er eg alt kome uppaa andre Hylla - kanskje den tridje. D. v.s. eg er vorte inkje mindre held Storkansler og Skatmester; det er eg som opholder og føder heile sulamitten, og eg kjenner meg allereio vonoms drugar i sæte, for dersom no eg ein vakker dag fann paa aa fordunste so svalt, gud hjelpe meg heile Upplandska levandes ihæl. | ||
Men da alle her i gare er førsedd med mindst tvo “portefeuiller” so har eg au forutta skatmesterembæte lote tekje paa meg Høn-agtingje. Altsaa: Fehirdr og hønagtar – held paa fin-fint: Finansminister og hønsedreng i “Opl Avis”. Det er ikkje smaating det. Eg trur, vi trygt kan segja fjorde hylla med ein ruff, eg du. Det gjekk til som følger: Torsdan i førrvikun vart det endeleg fastsli for ålvor, det dei ha gaat tøva um so lengje: Aa reise aat Xania med [[Olaus Arvesen|Arvesen]] og gigten og heile stase. Laurdan strauk han, vi laut bera han utu sengen som eit anna baan. Heile huse vart uppløyst; baae tenestgjentune vart senda heim kvar åt seg: åt Kongsber og Drammen, “Tulla” aat Eidsvoll – gud glæde sjæle henna – og dei tvau gamle åt Dr. Strøms Klinik, Pilestrædet. Og so var det at Kassa vart “betroet i mine Hænder”. Fekk paalegg um aa hamle inn fortast, eg orka, men gnika paa prisen naar eg skulde betale ut. | Men da alle her i gare er førsedd med mindst tvo “portefeuiller” so har eg au forutta skatmesterembæte lote tekje paa meg Høn-agtingje. Altsaa: Fehirdr og hønagtar – held paa fin-fint: Finansminister og hønsedreng i “Opl Avis”. Det er ikkje smaating det. Eg trur, vi trygt kan segja fjorde hylla med ein ruff, eg du. Det gjekk til som følger: Torsdan i førrvikun vart det endeleg fastsli for ålvor, det dei ha gaat tøva um so lengje: Aa reise aat Xania med [[Olaus Arvesen|Arvesen]] og gigten og heile stase. Laurdan strauk han, vi laut bera han utu sengen som eit anna baan. Heile huse vart uppløyst; baae tenestgjentune vart senda heim kvar åt seg: åt Kongsber og Drammen, “Tulla” aat Eidsvoll – gud glæde sjæle henna – og dei tvau gamle åt Dr. [[Hagbarth Strøm|Strøms]] Klinik, Pilestrædet. Og so var det at Kassa vart “betroet i mine Hænder”. Fekk paalegg um aa hamle inn fortast, eg orka, men gnika paa prisen naar eg skulde betale ut. | ||
Ja det vart stor “sceneforandring” i ein ruff paa [[Sagatun folkehøgskole|Sagatun]], det er visst og sannt det, og eg gret ikkje eg, skje eg tru. Eg fekk det reint paa Lurvutlimaner, ser du; berre at eg skulde ha ein kanarifugl og ─ og hyggja meg til. Kanarifuglen var det no noko hugna i au, for paa prikken kl 7 um Morgon slo han i og song, so eg alder tarv trekkja upp vekkjarklokka mi. Men so ein vakker dag kom fru Geelmuyden og tok han fraa meg, beistet. Eg bau henne den gule hanen ista’n, men nei takk! – Desse hønun er no hellest nogo [...] fro, får eg kan alder hugsa paa aa knaa deig aat dei til kvar dag. – Men dei maa vel med guds og min hjelp anten svelta held frosa ihæl, best det er, voner eg. | Ja det vart stor “sceneforandring” i ein ruff paa [[Sagatun folkehøgskole|Sagatun]], det er visst og sannt det, og eg gret ikkje eg, skje eg tru. Eg fekk det reint paa Lurvutlimaner, ser du; berre at eg skulde ha ein kanarifugl og ─ og hyggja meg til. Kanarifuglen var det no noko hugna i au, for paa prikken kl 7 um Morgon slo han i og song, so eg alder tarv trekkja upp vekkjarklokka mi. Men so ein vakker dag kom fru [[Anna Geelmuyden (1862–1925)|Geelmuyden]] og tok han fraa meg, beistet. Eg bau henne den gule hanen ista’n, men nei takk! – Desse hønun er no hellest nogo [...] fro, får eg kan alder hugsa paa aa knaa deig aat dei til kvar dag. – Men dei maa vel med guds og min hjelp anten svelta held frosa ihæl, best det er, voner eg. | ||
Og so stulla eg og stelle og har de som ein liten zar paa hybelen min, – med sofa og gyngestol og dyno og puto og bøk og blomster so det berre lave – men ingen kanarifugl lenger – og eg sit her liksom blomen i egget. | Og so stulla eg og stelle og har de som ein liten zar paa hybelen min, – med sofa og gyngestol og dyno og puto og bøk og blomster so det berre lave – men ingen kanarifugl lenger – og eg sit her liksom blomen i egget. | ||
| Linje 24: | Linje 24: | ||
– Alle bøker som kjem aat Upplandske skal innum meg til “anmelling”, ser du, (eg meiner vi segjer femte hylla eg) og eg tør sverge paa, det finst ikkje so samvetsfull anmeldar i Norges land og rige. Heile titelbladet paa kvar evige bok skriv eg av so noggrant, at det mindste komma blir ikkje att. For her i Uplandska bryr vi os ikkje um innmaten, naar berre titelen er god. – Naa ja, det er no hellest ein lett maate aa faa bøk og lesna paa. | – Alle bøker som kjem aat Upplandske skal innum meg til “anmelling”, ser du, (eg meiner vi segjer femte hylla eg) og eg tør sverge paa, det finst ikkje so samvetsfull anmeldar i Norges land og rige. Heile titelbladet paa kvar evige bok skriv eg av so noggrant, at det mindste komma blir ikkje att. For her i Uplandska bryr vi os ikkje um innmaten, naar berre titelen er god. – Naa ja, det er no hellest ein lett maate aa faa bøk og lesna paa. | ||
– Ha du lese digte has Imbert Haugje?<ref>Samlinga ''Digte'' (1891), utgjeven posthumt av sonen [[Knut Hougen]].</ref> Det var ikkje innpaa kar det; ille at han ikkje skreiv meir paa Sels-maale. (No fær du ta deg ei pipe tobak mea eg fær lagt i omn). | – Ha du lese digte has [[Engebret Hougen|Imbert Haugje]]?<ref>Samlinga ''Digte'' (1891), utgjeven posthumt av sonen [[Knut Hougen]].</ref> Det var ikkje innpaa kar det; ille at han ikkje skreiv meir paa Sels-maale. (No fær du ta deg ei pipe tobak mea eg fær lagt i omn). | ||
Kapitel 2. | Kapitel 2. | ||
| Linje 36: | Linje 36: | ||
Kap 3. | Kap 3. | ||
Tysdan var han Paal innum hjaa meg paa heimtur fra[a] byn. Han fortalde at paven heime<ref>[[Jørgen Nilsen]].</ref> var hussa utu herredsstyre og at’n Estin Hovda ha faat sessen has. Eit glas pons paa det dere der! – | Tysdan var han Paal innum hjaa meg paa heimtur fra[a] byn. Han fortalde at paven heime<ref>[[Jørgen Nilsen]].</ref> var hussa utu herredsstyre og at’n [[Østen Hovda (1854–1945)|Estin Hovda]] ha faat sessen has. Eit glas pons paa det dere der! – | ||
Ja naar du no kjem aat Gjøvik, so fær du snærte deg so langt som hit au, so skal vi slaa av ein slaberas. For no vonar eg aa vera kvitt Arvesynd kav til sumars – for det meste da – anten han blir slik held slik. Blir han god att, so skal han paa tinge, men han vinn no ikkje meir enn aa koma paa tvo føt att til tinge samlast. | Ja naar du no kjem aat Gjøvik, so fær du snærte deg so langt som hit au, so skal vi slaa av ein slaberas. For no vonar eg aa vera kvitt Arvesynd kav til sumars – for det meste da – anten han blir slik held slik. Blir han god att, so skal han paa tinge, men han vinn no ikkje meir enn aa koma paa tvo føt att til tinge samlast. | ||
| Linje 54: | Linje 54: | ||
== Fotnoter == | == Fotnoter == | ||
<references/> | <references/> | ||
{{Bm}} | |||
[[Kategori:Brevsamling Kleiven-Prestgard]] | [[Kategori:Brevsamling Kleiven-Prestgard]] | ||