Kjeldearkiv:1893-05-21 Brev frå Kleiven til Prestgard: Forskjell mellom sideversjoner

[[Olav Åsmundstad|Aasmundstaden]] skreiv aat meg fyrst i maanaden, eit kvikt, langt, forvitnelegt brev som det gjekk ei meir gladvære stemning igjenom. Han hadde gjort ei byferd paa ski ivaar, havt med Njaala og lese upp aat [[Hans Ross|Ross]] som hadde gjeve eit og anna “bifaldende grynt” og ei og annor rettleiding. Ein kveld hadde han ilag med [[Per Sivle|Sivle]] og [[Hallvard Johanson|Halv. Johanson]] vore uppe hjaa Ross paa fenaknok og drammer; dei let seg den namnspurde gode kognaken til Ross smaka seg, kom i godlag og Sivle losna med skrønor saa det berre rann or hono og dei laut akte seg væl for ikkje aa mige ut seg. Ross hadde tala mykje um dei unge diktarane vore og det var høyrandes til, at det var [[Hans Aanrud]] han hadde best tru paa av dette unge lage. Han kom med det slagorde, at all dikting og kunst, som har nogo verd, lyt vera “uppbyggjeleg”, og det var det saa lite av i mangt desse unge foor med, tykte han. Det var nok ei uppbyggjeleg stunn dei hadde hjaa Ross den kvelden og visst er det, at eg har ikkje set Aasmundstaden saa frisk i pennen paa langsamleg tid. Njaala er reinskrivi og da han skreiv no sist bad han um aa faa sende meg ho heftvis til “gjennomsyn”, og um aa faa meg til aa gjera “randbemærkninger”.

      

      

Dei siste fjortendagar har eg fari bygdi rundt paa aarsprøvor ved skulerne og, hjelp ikkje det er kleint baade med lærebøker enno og med skulesøkninga, lyt eg likevæl sanne, at skulen dreg seg fram føt um anna.