Kjeldearkiv:1911-11-08 Brev frå Kleiven til Prestgard: Forskjell mellom sideversjoner

Kjeldearkiv:1911-11-08 Brev frå Kleiven til Prestgard (vis kilde)

Sideversjonen fra 25. jan. 2018 kl. 14:07

40 byte lagt til , 25. jan. 2018

ingen redigeringsforklaring

Gudmund Harildstad

Skribenter

10 586

redigeringer

@@ Linje 24: / Linje 24: @@
 “Bonden” har gaatt fram sia Frich tok han; no ber han seg allt, men kan enno ikkje gje styraren 1 øre for stræve og det er stor synd, enda Frich nok gjerne gjere arbeide med glede likevel, naar han berre ser “Bonden” er live lagje. Han er som skapt for “Bonden”, Frich, og blade er vorte ypperleg godt sia han tok det – eg held det ikkje utruleg, at han greier aa setja det paa fast fot og naar maale sitt: aa skapa eit “samlingsblad for austlandsk maalarbeid”. Det er mange gode pennar som skriv og innhalde er mangslunge, ikkje saa lite av jordbruk og økonomi imillom, ein godtokke over allt, bondsk og heimslegt og god dølahumør i verde-med, saa “Bonden” skulde just vinne godhug hjaa austlenningom. Da dette Bondeprate allt er vorte harleg langt, fær eg sleppe det denne gongen – ja, det var sant: dette stykke i siste hefte av “Symra” etter [[Waldemar Ager|Ager]], “moderne norsk literatur”, skulde eg havt brennandest god hug til aa sett um paa maale for “Bonden”, og raakar du Ager er du saa snil og spørgja, um han gjev sit jaminne til det, men “Bonden” er ikkje den karen, at han kan betale eit raudt øre aat nokon.
-Desse “Dølebreve” mine gaar det reint nord og ned-til med, dei bli laakar og laakar for kvart eitt som kjem, og det skal ikkje undre meg det mindste, um du lyt kaste dette i skrapkassa. Just no stakk det meg, at kanhende denne romanen min, “Fraa Skotte-aare”, kunde vore noko for “Decorahposten” antel som kjellar hell utklypsføljeton. Sjølgjevi maatte eg da setja ho um paa god læseboks-norsk etter [[Jacob Jonathan Aars (1837–1908)|Jacob Aars’s]] retskrivningsregler – eit og anna dialektord er vist ikkje farlegt? Heile smeisen trur eg gaar seg ut paa umkring 70–75 boksidur vanleg oktav, um ho skulde koma i bokform. Du fær tenkje paa dette og gje meg eit svar paa det til Jul – det kunde kanhende vore lite meir ved dette, enn desse ilenduge dølabrevi mine.
+Desse “Dølebreve” mine gaar det reint nord og ned-til med, dei bli laakar og laakar for kvart eitt som kjem, og det skal ikkje undre meg det mindste, um du lyt kaste dette i skrapkassa. Just no stakk det meg, at kanhende denne romanen min, “Fraa Skotte-aare”, kunde vore noko for “[[Decorah-Posten|Decorahposten]]” antel som kjellar hell utklypsføljeton. Sjølgjevi maatte eg da setja ho um paa god læseboks-norsk etter [[Jacob Jonathan Aars (1837–1908)|Jacob Aars’s]] retskrivningsregler – eit og anna dialektord er vist ikkje farlegt? Heile smeisen trur eg gaar seg ut paa umkring 70–75 boksidur vanleg oktav, um ho skulde koma i bokform. Du fær tenkje paa dette og gje meg eit svar paa det til Jul – det kunde kanhende vore lite meir ved dette, enn desse ilenduge dølabrevi mine.
-Ola Aasmundstad var uppe her hjaa meg isomar sist i juni; han var i godmøle og hadde med seg ein heil brote med rigtugt gjilde Kviknesogur han las upp – ægte perlur fleire av dei, og som vilde vera ei stor vinning for maalarbeide. Men sjaa du, um han bli ferdug til aa gje deim ut? Han skal gjera alt saa vel og saa fritt for det mindste lyte, at han rekk ikkje faa blenkt det vel nokk, um han saa bli gamal som Drakenberg. Han budde paa Baasbakken i Murudalen nokre vikur og eg lova dyrt aa koma i gjest aat honom, men da saa alt byfolkskrape bar til aa koma lynnande her, fekk eg ingor raad med aa koma utor stugaa saa lang tid. Og saa kan eg vonast han Ola vart lite furten. Han er framleides i Volda ved skulen, men har berre lite aa gjera der no, trur det er berre sløid og gymnastik han driv med. Han gat paa aa skrive aat deg og kanhende han alt har gjort det.
+[[Olav Åsmundstad|Ola Aasmundstad]] var uppe her hjaa meg isomar sist i juni; han var i godmøle og hadde med seg ein heil brote med rigtugt gjilde Kviknesogur han las upp – ægte perlur fleire av dei, og som vilde vera ei stor vinning for maalarbeide. Men sjaa du, um han bli ferdug til aa gje deim ut? Han skal gjera alt saa vel og saa fritt for det mindste lyte, at han rekk ikkje faa blenkt det vel nokk, um han saa bli gamal som Drakenberg. Han budde paa Baasbakken i Murudalen nokre vikur og eg lova dyrt aa koma i gjest aat honom, men da saa alt byfolkskrape bar til aa koma lynnande her, fekk eg ingor raad med aa koma utor stugaa saa lang tid. Og saa kan eg vonast han Ola vart lite furten. Han er framleides i Volda ved skulen, men har berre lite aa gjera der no, trur det er berre sløid og gymnastik han driv med. Han gat paa aa skrive aat deg og kanhende han alt har gjort det.
 Vi har havt skiføre her i fjelle meir enn 1 vike, men vere er saa ustødt med vinn og uvêr; eg prøvde med ski igjaar, men dei lagde klabb saa eg mest ikkje fekk dei med meg heim att. Paal driv aa snikrar høgsætbenkjir og kubbestolar han skjer ut med dølaskurd og sendar inn i byen, han held paa bli reint ein bilæthoggar. Med desse fær du og kone og born leva og vera helsa fraa oss alle!