353
redigeringer
ingen redigeringsforklaring
Ingen redigeringsforklaring |
|||
| Linje 22: | Linje 22: | ||
==Kinsarvik flytter til Volda== | ==Kinsarvik flytter til Volda== | ||
I 1908 flytte Lars Kinsarvik til nabobygda [[Volda]]. Det året slutta Alvestad som styrar ved [[Møre folkehøgskule]]. Dermed vart ikkje banda til Ørsta så sterke. Viktigare var det nok at Kinsarvik hadde eit ønskje om å bu på eigen grunn. Lengst opp i [[Vikebygda i Volda]] fekk han kjøpt ein liten gard. Her bygde han ein romsleg heim for sin store familie. Og når det gjeld arbeidet hans: Han fekk også bygd ein stor verkstad. | I 1908 flytte Lars Kinsarvik til nabobygda [[Volda]]. Det året slutta Alvestad som styrar ved [[Møre folkehøgskule]]. Dermed vart ikkje banda til Ørsta så sterke. Viktigare var det nok at Kinsarvik hadde eit ønskje om å bu på eigen grunn. Lengst opp i [[Vikebygda i Volda]] fekk han kjøpt ein liten gard. Her bygde han ein romsleg heim for sin store familie. Og når det gjeld arbeidet hans: Han fekk også bygd ein stor verkstad. | ||
| Linje 35: | Linje 34: | ||
== Arbeidet tar slutt == | == Arbeidet tar slutt == | ||
{{thumb|Kinsarvikbauta Volda.jpg|Bauta over Arne og Lars Kinsarvik i Volda sentrum.|[[Arnfinn Kjelland]] 2009}} | |||
Kyrkja i Eid blei det siste store arbeidet av Lars Kinsarvik. Han fekk grøn stær. Fleire operasjonar var til lite hjelp slik at Lars etter kvart miste synet heilt. Kinsarvik var gift tre gonger. Tredje kona hans var Kristi Arnesdotter Skeie, frå 1889. I 1917 valde Lars, i lag med kona Kirsti, å flytte tilbake til Kinsarvik. Her levde han fram til 1925. Då synet svikta, svikta også inntektene. Statsstipendet på kr. 1000 fekk han ut året 1918. "Og frå 1919 vart det omgjort til ein fast pensjon årleg på 1200 kr. Denne pensjonen fekk Lars så lenge han levde, og Kristi etter han så lenge ho levde" (Engen 1996 s.78). | Kyrkja i Eid blei det siste store arbeidet av Lars Kinsarvik. Han fekk grøn stær. Fleire operasjonar var til lite hjelp slik at Lars etter kvart miste synet heilt. Kinsarvik var gift tre gonger. Tredje kona hans var Kristi Arnesdotter Skeie, frå 1889. I 1917 valde Lars, i lag med kona Kirsti, å flytte tilbake til Kinsarvik. Her levde han fram til 1925. Då synet svikta, svikta også inntektene. Statsstipendet på kr. 1000 fekk han ut året 1918. "Og frå 1919 vart det omgjort til ein fast pensjon årleg på 1200 kr. Denne pensjonen fekk Lars så lenge han levde, og Kristi etter han så lenge ho levde" (Engen 1996 s.78). | ||