Veiledere, Administratorer
9 134
redigeringer
ingen redigeringsforklaring
Ingen redigeringsforklaring |
Ingen redigeringsforklaring |
||
| Linje 43: | Linje 43: | ||
=== Nynorsk og samnorsk === | === Nynorsk og samnorsk === | ||
Lars Moen skreiv nynorsk. Hans autoritet var truleg medverkande når nynorsken fekk så vidt sterk stilling også i arbeidarrørsla i Gudbrandsdalen, og som i sin tur gjer sitt til å forklare det gjennomgåande [[Språkskiftet til nynorsk i Gudbrandsdalen|språkskiftet til nynorsk]] der i 1930-åra. Moen var begeistra for lyrikken til [[Olav Aukrust]], om enn både | Lars Moen skreiv nynorsk. Hans autoritet var truleg medverkande når nynorsken fekk så vidt sterk stilling også i arbeidarrørsla i Gudbrandsdalen, og som i sin tur gjer sitt til å forklare det gjennomgåande [[Språkskiftet til nynorsk i Gudbrandsdalen|språkskiftet til nynorsk]] der i 1930-åra. Moen var begeistra for lyrikken til [[Olav Aukrust]], om enn både ideinnhald og patos hjå diktaren var nokså langt frå det vi elles set i samband med Lars Moen. Moen var heller ikkje som Aukrust nokon «høgnorskmann» som heldt strengt på Aasen-normalen og understreka banda til det norrøne språket. Som statsråd gjorde han framlegg for Stortinget til det som i 1952 vart etablert som [[Norsk språknemnd]], og som mellom anna hadde som mandat å «fremja tilnærming mellom dei to skriftmåla på norsk folkemåls grunn». | ||
Moen sjølv gav uttrykk for denne samnorsklinja i følgjande utsegn: | Moen sjølv gav uttrykk for denne samnorsklinja i følgjande utsegn: | ||
:«Føresetnaden må vera at eit slikt organ skal hjelpe til å peike ut den beste vegen fram til det målet alle vetuge menneske vel må vera samde om: nemleg språkleg samling når tida er inne.» | :«Føresetnaden må vera at eit slikt organ skal hjelpe til å peike ut den beste vegen fram til det målet alle vetuge menneske vel må vera samde om: nemleg språkleg samling når tida er inne.»<ref>Sitert frå Hove, A. 1964 side 28.</ref> | ||
== Politikken etter statsrådtida == | == Politikken etter statsrådtida: eit slag for åndsfridom == | ||
Lars Moen vart råka av eit slagtilfelle i 1953, og måtte av den grunn trekkje seg ut av regjeringa. Men han kom seg såpass på beina at han stilte og vart valdt på nytt til stortinget 1953-1957. I den perioden sat han som varaformann i kyrkje- og undervisningsnemnda. Den saka han vel engasjerte seg sterkast i den perioden, var ei lovendring i lov om Embedsmænds Trosbekjendelse, som Moen var saksordførar for. Konservative kristne ville halde fast ved vedkjenningsplikta for lektorar og rektorar i skulen, medan Moen var talsmann for at «ikkje berre trua, men også tvilen har krav på respekt».<ref>Sitert frå Hove, A. 1964 side 30.</ref> Han gjekk ikkje til felts mot statskyrkja som såvoren, men stilte vilkår: «Ei statskyrkje sin moralske rett til å eksistere er avhengig av om ho kan og vil gje plass for åndsfridom.» | |||
== Pensjonist og lokalhistorikar == | == Pensjonist og lokalhistorikar == | ||