Veiledere, Administratorer
9 134
redigeringer
ingen redigeringsforklaring
(Redigering. Lenkjer) |
Ingen redigeringsforklaring |
||
| Linje 47: | Linje 47: | ||
:«Føresetnaden må vera at eit slikt organ skal hjelpe til å peike ut den beste vegen fram til det målet alle vetuge menneske vel må vera samde om: nemleg språkleg samling når tida er inne.»<ref>Sitert frå Hove, A. 1964 side 28.</ref> | :«Føresetnaden må vera at eit slikt organ skal hjelpe til å peike ut den beste vegen fram til det målet alle vetuge menneske vel må vera samde om: nemleg språkleg samling når tida er inne.»<ref>Sitert frå Hove, A. 1964 side 28.</ref> | ||
== Politikken etter statsrådtida: | == Politikken etter statsrådtida: ein kamp for åndsfridomen == | ||
Lars Moen vart råka av eit slagtilfelle i 1953, og måtte av den grunn trekkje seg ut av regjeringa. Men han kom seg såpass på beina at han stilte og vart | Lars Moen vart råka av eit slagtilfelle i 1953, og måtte av den grunn trekkje seg ut av regjeringa. Men han kom seg såpass på beina at han stilte og vart vald på nytt til stortinget 1953-1957. I den perioden sat han som varaformann i kyrkje- og undervisningsnemnda. Den saka han vel engasjerte seg sterkast fori den perioden, var ei lovendring i lov om Embedsmænds Trosbekjendelse, som Moen var saksordførar for. Konservative kristne ville halde fast ved vedkjenningsplikta for lektorar og rektorar i skulen, medan Moen var talsmann for at «ikkje berre trua, men også tvilen har krav på respekt».<ref>Sitert frå Hove, A. 1964 side 30.</ref> Han gjekk ikkje til felts mot statskyrkja som såvoren, men stilte vilkår: «Ei statskyrkje sin moralske rett til å eksistere er avhengig av om ho kan og vil gje plass for åndsfridom.» | ||
== Pensjonist og lokalhistorikar == | == Pensjonist og lokalhistorikar == | ||
Etter denne stortingsperioden trekte Lars Moen seg attende som pensjonist i heimen sin på Dombås. Ikkje så lite av tida si eigna han nå til skrivearbeid, mest av lokalhistorisk karakter. Han skreiv mellom anna historia om Dombås samvirkelag gjennom 40 år og eit 100-årsskrift for Dombås skyttarlag i 1963. | Etter denne stortingsperioden trekte Lars Moen seg attende som pensjonist i heimen sin på Dombås. Ikkje så lite av tida si eigna han nå til skrivearbeid, mest av lokalhistorisk karakter. Han skreiv mellom anna historia om [[Dombås samvirkelag]] gjennom 40 år og eit 100-årsskrift for [[Dombås skyttarlag]] i 1963. | ||
Det største arbeidet var ''Gudbrandsdal Arbeidarparti 40 år''. Det var historia både om distriktsorganisasjonen og om dei lokale laga i alle dalens kommunar frå 1923. | Det største arbeidet var ''Gudbrandsdal Arbeidarparti 40 år''. Det var historia både om distriktsorganisasjonen og om dei lokale laga i alle dalens kommunar frå 1923. | ||