MB «Pokal»: Forskjell mellom sideversjoner

'''[[MB «Pokal»]]''' MB Pokal» M-80-HØ. Kjennesignal:LHAF. Heilt sidan artikkelen om «Pokal» var lagt ut har ein trudd at  båten var bygd i Ølve. Ein med båt interesse, Eirik Graue, har leita seg fram til at «Pokal» er bygd hos Edvard Løfalds båtbyggeri på Løfaldstrand i Hardanger. Graue har leitt i alle register, men finn ikkje «Pokal» nemnd nokon stad. I Haugesund dagblad frå 1.september 1930 står det at Løfalds båtbyggeri skulle levere ein båt på 55 fot med 40 hk Wickmann motor til Sunnmør. Her stemmer båtstørelsen og motoren dertil er båt typa lik slik dei brukte sjå ut. "Pokal" M-80- HØ var bygd for Hans O. Sævik. Medeigarar var Anton S. og Oskar O. Sævik, den siste halvbror til Hans O. Desse to siste vart utløyste midt på 1950 talet. Olav H. Sævik kom inn som medeigar i 1957. Han er son til Hans O. og vart medeigar 16 år gamal. Til vanleg var det Hans O. som var skipper på «Pokal». Den fyrste tida før det vart vanleg med kystskipper eksamen vart det halde kurs rundt i kring på skular og bedehus som gav kunnskap for fiskeskipperar og andre. Hans O. hadde gått nokre av desse kursa, so kalla «jordmorkurs». At han var ein dugande skipper er det ikkje tvil om. Sonen Olav tok kystskipper eksamen i Ålesund 17 år gammal. Han var yngstemann i kullet og stundom når læraren snakka til han så var det, «du nyfødde». Tydeleg at tonen har vore uformell.  

Han fekk ikkje papira før han fylte 21 år. Begge eigarane var såleis kapable som båtførarar. Då tok sjølivet til for Olav H. og det førte han til eit mangslunge liv på sjøen. Seinare sigla han som skipper på mange slags fartøy – frå Sør Afrika til Amerika. Han har mangt å fortelle så kanskje er det råd å få fatt i litt av den historia også.</onlyinclude>  

"Pokal" var ombygd på Vik Båtbyggeri  i Høydalen i 1949 sjå. [L/L_Vik_Båtbyggeri#Om_båtar_og_båtbygging|båtlista for Vik]]. Båten fekk då rana, utlagd, baug og kryssarhekk. I merkeregisteret for 1958 er måla oppgitt til, 64,0/16,8/8,4. I «Herøybåtar i Hundre år» er lengste lengd oppgitt til 21,6 m. det er 70,9 engelske fot eller 68,8 norske fot. Ved om bygging i 1949 var båten forhøya med to eller tre plankar. Dette er ei omfattande ombygging, når båten skal forhøyast så må heile dekket rivast og også skandeksplanken. På innsida ut med tankane og bjelkevegar og sameleis innreiing i kahytt og lugar. Nokre av spanta må få høveleg omskot til den ynskte høgd. Truleg er det eit nytt tømmer på kvart spant som får den nye høgda. På om lag annakvart spant vert det laga plass for rekkestøtter. Båten er litt lenger etter ombygging om det er ved ny framende og kryssarhekk eller om båten er dregen litt i ser veit eg ikkje. Det er ikkje utenkjeleg at det vart sett inn eit par spant i midten. Om så var måtte også barlasten takast ut. Ny kryssarhekk, men reknar med at stilken vart nytta oppatt om ikkje er det endå meir rivingsarbeid.  Vidare oppbygging er som på ein ny båt.  

Båten fekk sjølvsagt nytt overbygg med stålkaising i full høgde og galgedekk på beggesider. Om keisinga var brukt oppatt er ukjent. Frå før var den var bygd i stål til bak om keising gangen og var i full høgd. Frå keising gangen og vidare bak var bygt i tre. Over kahytta var det meininga å lage messe men det vart i staden brukt til vegnrom. Kahytta hadde fire køyplassar, med nedgangen var frå keising gangen. Vis a vis var eit lite enkelt toalett. Maskinnedgang var også frå keising gangen men på styrbord side. Byssa var heilt framme. Babord gang hadde tett sidevegg med dør forover. Det var den vanlege løysinga, her kunne mannskapet henge oljekleda. Var der maskinrist så var det fin tørkeplass til støvlane. På eit dårleg bilde ser det ut for at rorhuset er bygt tradisjonelt i tre med rorhusfront i truleg teak. I lugaren forut var det køyplassar til 8 mann

Sommar og seinsommar kunne det være brugde fiske, Brugde og Håbrands fiske blei stundom drive kombinert. Dei drifta i Nordsjøen, på Tampen og Storegga, ved Shetland og Ferøyane. Det kunne tildels være godt Brugde fiskeri heilt nord til Træna. Dei prøvde og Makrellharping då utfrå Egersund eller Farsund. Tidvis gjekk dei sydover med Håbrandsline om sommaren og kunne gjere gode tura heilt oppunder land ved Lista og Egersund. Då sette dei flyteline heilt oppunder land og utover på djupna. Enkelte år kunne dei og rigge seg ut etter Håkjerringsfiske, da ved Ferøyane og i Danskestreetet det var i April -Mai og dei var heime ca. til Slåtten, jonsok. Haustane Håbrandsline og ofte hadde dei seg gode turar mellom jul og nyttår vest på tampen og Aktivneset. Gjekk da 3 juledag å kom heim til nyttår. Det var ofte stor fisk dei fekk da kan Olav fortelje.