Byråkrater, checkuser, editaccount, Grensesnittadministratorer, staff, Sidefjernere, Administratorer
30 626
redigeringer
Postvegen Magerholm til Nørvasund (vis kilde)
Sideversjonen fra 18. jan. 2022 kl. 15:22
, 18. jan. 2022→Den Aalesundske hovudveg: sitat
(formatering) |
(→Den Aalesundske hovudveg: sitat) |
||
| Linje 21: | Linje 21: | ||
Nyttårsafta 1799 skreiv postopnar Wind til Romsdals amt om kor kostbar og slitsom postføringa var. Han tenkte på kva staten ville spare "naar en ordentlig Postvej mellem Borgensund og Ørschoug blev anlagt" Amtmannen Hilmar Meincke Krohg tok opp spørsmålet om samanhengande veg frå Sjøholt til ladestaden Ålesund alt i 1817. Besluttninga om bygginga av veg frå Sjøholt til Tysseneset og frå Magerholm til Blindheim, med båtskyss mellom Tysse og Magerholmen, var truleg eit ledd i planen om å få ein slik samanhengande veg. Sommaren 1827 var Amtmannen på synfaring og peika no ut to mogelege vegliner frå Tysse til Ålesund. Det eine vegforslaget gjekk gjennom Honningseterdalen til Østrem, medan det andre var å leggje vegen gjennom Brusdalen og det var dette alternativet som vart vald til tross for at det var kortare frå Magerholm. Årsaka til valget var at vegmeistrane hadde oppdaga at Borgund-folket "ikke er synderlig vante med Veiarbeide, og mangler de fornødne arbeidredskaber..." Det hadde vore betre om kvar bonde betalte 30 skilling slik at en kunne leige "en duelig Karl". Det endte med betaling for bøndene frå Borgund, medan Skodjebøndene ville arbeide i staden. Om det var arbeidsevne eller arbeidsviljen det stod på er eg ikkje heilt sikker på, men det er ikke heilt utenkjeleg at det kan vere ein god porsjon av det siste óg. Frå austlandet meldte vegmeistrar inn bønder som bøtte vegane med myrjord i staden for grus som dei vart pålagde. Oskar Kristiansen gjengir i boka si: Samfærsel i Norge 1814-1830, del av eit Foredrag i Justisdepartementet i 1921: | Nyttårsafta 1799 skreiv postopnar Wind til Romsdals amt om kor kostbar og slitsom postføringa var. Han tenkte på kva staten ville spare "naar en ordentlig Postvej mellem Borgensund og Ørschoug blev anlagt" Amtmannen Hilmar Meincke Krohg tok opp spørsmålet om samanhengande veg frå Sjøholt til ladestaden Ålesund alt i 1817. Besluttninga om bygginga av veg frå Sjøholt til Tysseneset og frå Magerholm til Blindheim, med båtskyss mellom Tysse og Magerholmen, var truleg eit ledd i planen om å få ein slik samanhengande veg. Sommaren 1827 var Amtmannen på synfaring og peika no ut to mogelege vegliner frå Tysse til Ålesund. Det eine vegforslaget gjekk gjennom Honningseterdalen til Østrem, medan det andre var å leggje vegen gjennom Brusdalen og det var dette alternativet som vart vald til tross for at det var kortare frå Magerholm. Årsaka til valget var at vegmeistrane hadde oppdaga at Borgund-folket "ikke er synderlig vante med Veiarbeide, og mangler de fornødne arbeidredskaber..." Det hadde vore betre om kvar bonde betalte 30 skilling slik at en kunne leige "en duelig Karl". Det endte med betaling for bøndene frå Borgund, medan Skodjebøndene ville arbeide i staden. Om det var arbeidsevne eller arbeidsviljen det stod på er eg ikkje heilt sikker på, men det er ikke heilt utenkjeleg at det kan vere ein god porsjon av det siste óg. Frå austlandet meldte vegmeistrar inn bønder som bøtte vegane med myrjord i staden for grus som dei vart pålagde. Oskar Kristiansen gjengir i boka si: Samfærsel i Norge 1814-1830, del av eit Foredrag i Justisdepartementet i 1921: | ||
{{sitat|"Rodemandskaberne i Romsdals og Nordmøre fogderier saavel i aaret 1815 som og for endel i aaret 1816 aldeles har modsat sig de av veimesteren givne ordrer og intet foretaget med de befalede utvidelse av veiene, likesom og endel har vist tumultariske optrin ved at samle sig og gaa om til flere roder for at hindre eller formaa dem til at avholde sig fra det forette det befalede veiarbeide m.m." (Ref.-prot 1821, 2 nr 713)}} | |||
Arbeidsmengden i 1815 var på 12 arbeidsdager for bønder og 4 for husmenn og i slutten av 1820-åra vart det sendt ei klage frå dei arbeidspliktige i Romsdals Amt, fordi dei meinte at amtmannen krevde "overdrevet meget veiarbeide og paalagde dem at opparbeide unytige veie osv.". Dei fleste vegane og råsene som bygdefolket hadde bruk for var mest truleg mellom fjorden, garden og fjellet. medan vegen gjekk heil annleis gjennom bygda. | Arbeidsmengden i 1815 var på 12 arbeidsdager for bønder og 4 for husmenn og i slutten av 1820-åra vart det sendt ei klage frå dei arbeidspliktige i Romsdals Amt, fordi dei meinte at amtmannen krevde "overdrevet meget veiarbeide og paalagde dem at opparbeide unytige veie osv.". Dei fleste vegane og råsene som bygdefolket hadde bruk for var mest truleg mellom fjorden, garden og fjellet. medan vegen gjekk heil annleis gjennom bygda. | ||