Skjåk Almenning - historisk oversyn: Forskjell mellom sideversjoner

<onlyinclude>{{thumb høyre|Heggebottvatnet.JPG|Utsikt frå Heggjabottsetra i Billingsdalen i Skjåkålmenninga. Det viser mange sider ved ressursar og verksemd i ålmenninga: seterbruk, høgfjell, produktiv furuskog. I dalbotnen lengst borte kan skimtast tre småbruk i Brumillomsgrenda. I dalbotnen nærast: Heggjabottvatnet, som er ei utviding av Otta-elva. Vatnet vart oppdemt som del av kraftutbygginga i Øvre Otta 2002-2005. Foto: Hans P. Hosar.}}'''[[Skjåk Almenning - historisk oversyn|Skjåk Almennings historie]]''' kan delast inn i fire hovudbolkar: 1. Tida fram til 1726, da kongen selde eigedomen til private. Før 1726 kan ein definere Skjåk-ålmenninga som [[Leksikon:Allmenning|statsålmenning]].  2. Perioden 1726-1798, da eigedomen var [[Leksikon:Privatallmenning|privatålmenning]] ått av enkeltpersonar som dreiv ålmenninga med kommersielt føremål. 3. Tida 1798-1930. Skjåk Almenning vart [[Leksikon:Bygdeallmenning|bygdeålmenning]] da gardbrukarane i fellesskap kjøpte eigedomen i [[1798]]. Fram til 1930 var lite og ingenting av salshogsten foredla innanbygds. Avhending ut over det som gjekk til bruksretten, galdt mest rundtømmer. 4. Tida etter 1930. Det året sette ålmenninga i gang eit større foredlingsanlegg ved Bismo, med sagbruk og høvleri. Frå da av har foredlinga av tømmeret i all hovudsak foregått der.</onlyinclude>