Veiledere, Administratorer
9 136
redigeringer
→Historie: Omredigering. Tilleggsstoff
(→Historie: Omredigering) |
(→Historie: Omredigering. Tilleggsstoff) |
||
| Linje 411: | Linje 411: | ||
I andre halvparten av 1600-talet hadde talet på gardar og menneske på nytt nådd nivået frå høgmellomalderen. Om lag 60% av gardane var sjølveigd jord. Det meste av leiglendingsgodset var ått av krona og kyrkja. I løpet av nokre tiår etter 1660 vart mykje av det offentlege godset avhendt, og snart var mest alle gardbrukarar i Skjåk sjølveigarar. Frå ca. 1730 byrja ein å utnytte den store ålmenningsskogen kommersielt. Kongen selde [[Skjåk almenning|ålmenninga]] i [[1726]], og ut århundret var ho i hendene på private forretningsfolk, det meste av tida store kjøpmenn i [[Kristiania]]. Husmannsvesenet utvikla seg frå da av. Gardbrukarane fekk brukbare overskot på sal av byggkorn til kornfattige bygder og verkssamfunn på [[Lesja]], i [[Folldalen]], på [[Røros]] og andre stader. | I andre halvparten av 1600-talet hadde talet på gardar og menneske på nytt nådd nivået frå høgmellomalderen. Om lag 60% av gardane var sjølveigd jord. Det meste av leiglendingsgodset var ått av krona og kyrkja. I løpet av nokre tiår etter 1660 vart mykje av det offentlege godset avhendt, og snart var mest alle gardbrukarar i Skjåk sjølveigarar. Frå ca. 1730 byrja ein å utnytte den store ålmenningsskogen kommersielt. Kongen selde [[Skjåk almenning|ålmenninga]] i [[1726]], og ut århundret var ho i hendene på private forretningsfolk, det meste av tida store kjøpmenn i [[Kristiania]]. Husmannsvesenet utvikla seg frå da av. Gardbrukarane fekk brukbare overskot på sal av byggkorn til kornfattige bygder og verkssamfunn på [[Lesja]], i [[Folldalen]], på [[Røros]] og andre stader. | ||
:''Utdjupande artikkel: [[Skjåks historie 1500-1800]]'' | :''Utdjupande artikkel: [[Skjåks historie 1500-1800]]'' | ||
I [[1798]] gjekk gardbrukarane i Skjåk saman og kjøpte ålmenninga av [[Bernt Anker]]. Dette var ei skilsetjande storhending i bygdehistoria som har hatt djuptgripande verknader for bygda, økonomisk, sosialt og jamvel politisk. | |||
Fyrst på 1800-talet opplevde Skjåk ei ganske sterk [[Leksikon:Haugianere|haugiansk vekkjingsrørsle]]. Pietismen fekk sterk motbør i [[Skjåk venstrelag|Venstre]]- og norskdomsrørsla mot slutten av århundret. | |||
Skjåk vart vart eige prestegjeld frå 13. desember [[1863]]. Nordberg vart skilt ut som annekssokn frå 1. januar [[1866]], same datoen som Skjåk altså vart eiga kommune. | |||
Jernbane gjennom [[Østerdalen]] og [[Gudbrandsdalen]], omfattande emigrasjon og andre faktorar tvinga fram store endringar i landbruket også i Skjåk etter 1880. Tida frå ca. 1914 er prega av mekanisering, motorisering og elektrifisering, og næringslivet blir meir differensiert. I [[1930]] tok [[Skjåk Almenning]] i bruk eit nytt og moderne sagbruk og eit høvleri i [[Bismo]]. Den fyrste fagforeininga i Skjåk vart skipa ved ålmenninga same året. Gardbrukarane hadde tidlegare organisert seg i [[bondelag]] og [[småbrukarlag]]. | |||
Politisk vart det danna [[Venstre]] og [[Høgre]] frå 1880-åra. [[Arbeidarpartiet]] og [[Bondepartiet]] vart organisert i 1920-åra. Arbeidarpartiet fekk fleirtal i kommunestyret frå 1935, og etter den tid har Arbeidarpartiet og Bonde-/[[Senterpartiet]] skifta på å vere det leiande partiet i bygda. | |||
:''Utdjupande artikkel: [[Skjåks historie 1800-1940]]'' | |||
I april [[1940]] vart bruene i Skjåk forsøkt bomba av tyskarane, utan at det lykkast. Elles vart bygda lite råka av krigshandlingar. Skjåk var blant dei bygdene som hadde relativt stor oppslutning om [[NS]] under okkupasjonen. Motstandsrørsla vart etter kvart organisert både sivilt og militært, det siste med ei milorgavdeling basert i Nordberg. Den mest dramatiske krigshendinga i Skjåk var ein Gestapo-aksjon i samband med jakta på ein milorgmann i [[Bråtå]] i mars 1945. | |||
:''Utdjupande artikkel: [[Skjåks historie under okkupasjonen 1940-1945]]'' | |||
Folketalet i Skjåk kulminerte i 1950-åra med noko over 3000 innbyggjarar. Sidan har folkesetnaden vorte redusert til ca. 2300 (2009). | |||
Frå om lag 1970 har Bismo vorte utvikla som kommunesenter, mellom anna med nytt kommunehus frå [[1968]] og ny ungdomsskule frå [[1975]]. Enda ei tid seinare kom det idrettshall ([[1979]]), svømmehall ([[1981]]) og kjøpesenter. Det er utbygd mange bustadfelt, og det har vorte etablert fleire bedrifter, mellom anna innan mekanisk industri der. | |||
Landbruket vart «traktorifisert» frå slutten av 1950-åra, og både driftsformene og ikkje minst bygningsmassen har endra seg mykje etter den tid. Gardbrukarane i Skjåk har vorte internasjonalt kjende for griseavl. I bygda sett under eitt var i 2007 19% av yrkesbefolkninga sysselsette i primærnæringane (jord og skogbruk), 25 % i sekundærnæringane (industri, bygg og anlegg) og 55% i tertiærnæringane (administrasjon, tenesteyting, varehandel og reiseliv). Jakt og friluftsliv og opplevingsferie har vorte satsingsområde. Dette har fått auka aktualitet etter at nasjonalparkane [[Reinheimen]] og [[Breheimen]] vart opna ([[2006]] og [[2009]]). Det meste av høgfjellsområdet til Skjåk almenning er inkludert i desse nasjonalparkane. | |||
:''Utdjupande artikkel: [[Skjåks historie etter 1945]]'' | |||
== Historiske sektoroversyn == | == Historiske sektoroversyn == | ||