Skogssamar: Forskjell mellom sideversjoner

I ''prestrelasjonane'' i 1670-åra, som vart innsendt til [[Johannes Schefferus]] i [[Uppsala]] og tjente som kjeldemateriale til verket ''[[Johannes Schefferus: Lapponia|Lapponia]]'', finst den eldste meir detaljerte informasjonen om livet til skogssamane. Nicolaus Lundius skildra korleis samane i Umeå lappmark ved kvar reinvoll tømra ei sommarkåte av stokkar, seks omfar, som de så tekte med [[gran (tre)|granbark]]. Samuel Rheen, som framfor alt skildra [[Jokkmokks socken]] på same tida, bidrog med opplysninga at «kottarna» hade seks vegger og at dei ikkje nødvendigvis var tekt med granbark &mdash; men ofte med granris, fururis eller [[torv]]. Kåtone stod ved dei vatna og elvane der skogssamane bruka å fiske og jaga. Han fortalte òg at i nærheita av kåtene fanst det buer som var sett på stubbar, og at desse buene vart kalla for [[njalla]] eller «staburar». Desse vart bygd på det viset at eit tre vart kappa ved to til tre meters høgd. Oppå denne stubben vart det lagt fire stokkar i kors, og oppå desse att vart det bygd ei lita bu som vart tekt med fjøler og attlukt med ei dør. Grunnen til at buene vart sett så høgt var å unngå at [[bjørn]]ar og [[jerv]]ar skulle bryte seg inn og øydelegge det som vart lagra der, såvel kjøtt og ostar som klede.<ref name="Berättelser"> {{bokref |titel= Berättelser om samerna i 1600-talets Sverige |origår=1671|år=1983|utgivare=Kungl. Skytteanska Samfundets Handlingar nr 27 |utgivningsort=Umeå }}</ref>