Snowshoe Thompson: Forskjell mellom sideversjoner

'''[[Snowshoe Thompson]]''' - fødd som Jon Torsteinson Rue i [[Tinn Austbygd]] – er tvillaust den av alle utvandra tinndølar som har blitt mest berømt i [[USA]]. Etter nokre år i USA endra han namnet sitt til John A. Thompson og vart etter skibragdene sine seinare mest kjend som Snowshoe Thompson. I statane California og Nevada er det reist ei rekke minnesmerke og teksttavler til ære for «the mailman and Hero of the Sierra» og området rundt olympiastaden Squaw Valley vart vedtatt å skulle kallast Snowshoe Thompson State Park.<ref>Frank Tortorich 2015: s. 188.</ref> Han er truleg den einaste tinndøl som har fått minneord i ''New York Times'' ved sin død,<ref>Frank Tortorich 2015: s. 202-204.</ref> og som har blitt heidra med helsing frå president Gerald Ford og guvernør Ronald Reagan på hundreårsdagen for sin bortgang.<ref>Frank Tortorich 2015: s. 215-216.</ref>

{{thumb|Tinn Luraasgrenda 20011b.jpg|Jon Rue hadde sine barneår i Luraasgrenda i Tinn.|Hans P. Hosar|2011}}

Jon vart fødd på garden [[Sud Rue (Tinn)|Sud Rue]] i [[Luraas-bygde]] 30. april 1827. Han vart døypt i [[Atrå kyrkje]] den 24.mai samme år.<ref>{{Digitalarkivet|pd00000010542720|John Tostensen|Ministerialbok for Tinn prestegjeld, Atrå sokn 1815-1843}}</ref> Foreldra var [[Torstein Olson Rue]] (Gollo) og [[Gro Jonsdotter Einungbrekke]] som hadde gifta seg i 1812. Torstein Gollo hadde vore gift ein gong før (1794) med Kjersti Rue som da eigde garden, og samme året selde dei garden til [[Frederik Georg von Adeler|kammerherre Adeler]] ved [[Gimsøy kloster]] for 1412 riksdalar og vart leiglendingar på Sud-Rue.<ref>Halvor Kleppen 2015: s. 22.</ref> Etter 15 harde år som leiglending døydde Kjersti under ein epidemi i 1809, og Torstein sat som 50-årig enkemann att med 7 barn i alderen 1-14 år. I 1812 gifta han seg på nytt med Gro Einungbrekke, og dei fekk 5 barn med Jon som den yngste. Torstein døde i 1829, 70 år gamal, og Ola, eldste sonen frå første ekteskap overtok da som brukar på Sud-Rue. Gro sat att i små kår med 5 barn i alderen 2 til 17 år. 48 år gamal flytte ho med barneflokken til ein plass under Sud-Rue som vart kalla Jordeskos (òg kalla Vårkose) Her var det Jon hadde sin barndom.

Snowshoe Thompson heldt fram med postbering og frakt av varer i 20 år, heilt til han brått vart sjuk og døde i 1976. Vinteren 1858-59 starta John eit firma for vintertransport med slede og med ansvar for å halde vegen open. Etter kvart auka konkurransen om å frakte varer og post over fjella. I 1860 kom «The Pony Express» som ein konkurrent, men dette selskapet gjekk konkurs etter atten månaders drift i 1861. Samme året vart den transkontinentale telegraflinja fullført utan at dette fult ut erstatta postgangen. Utbygging av den transkontinentale jernbanen var likeins i gang gjennom 1860-åra. I 1867 kunne det første lokomotivet krysse Sierra Nevada over Donner Pass, og i 1869 møttest jernbanen frå vest og aust.<ref>Frank Tortorich 2015: Introduction s. 31.  </ref> Frakt av varer og post vart da raskare og enklare i områda der jernbanen gjekk, men det var likevel store delar av fjellområda som framleis trong hjelp av Snowshoe Thompson og tenestane hans på vinterstid.

Litteratur

* Tortorich, Frank, ''John A.”Snowshoe” Thompson Pioneer Mail Carrier of the Sierra'' 2015.