323 355
redigeringer
ingen redigeringsforklaring
Ingen redigeringsforklaring |
|||
| Linje 10: | Linje 10: | ||
Før Statens vegvesen vart oppretta i 1864, låg ansvaret for vegane under juristane i [[Justisdepartementet]]. [[Fredrik Stang]] oppretta i 1846 ei stilling som vegassisten under [[Indredepartementet]] for å få betre fagkunnskap om vegbygging inn på regjeringskontora. Ingeniørkaptein [[H.K. Finne]] fekk denne stillinga, og vart i 1862 etterfølgd av ingeniøroffiser [[Christian Vilhelm Bergh]]. Det vart då oppretta et vegingeniørkontor i Indredepertementet. I 1864 vart dette så til eit vegdirektorat, med Bergh som første vegdirektør. | Før Statens vegvesen vart oppretta i 1864, låg ansvaret for vegane under juristane i [[Justisdepartementet]]. [[Fredrik Stang]] oppretta i 1846 ei stilling som vegassisten under [[Indredepartementet]] for å få betre fagkunnskap om vegbygging inn på regjeringskontora. Ingeniørkaptein [[H.K. Finne]] fekk denne stillinga, og vart i 1862 etterfølgd av ingeniøroffiser [[Christian Vilhelm Bergh]]. Det vart då oppretta et vegingeniørkontor i Indredepertementet. I 1864 vart dette så til eit vegdirektorat, med Bergh som første vegdirektør. | ||
Frå 1885 til 1944 låg direktoratet under [[Arbeidsdepartementet]]. 1944–1945 var det under [[Trafikkdepartementet]], og frå 1946 under Samferdselsdepartementet. | Frå 1885 til 1944 låg direktoratet under [[Arbeidsdepartementet (1885–1946)|Arbeidsdepartementet]]. 1944–1945 var det under [[Trafikkdepartementet]], og frå 1946 under Samferdselsdepartementet. | ||
Under [[andre verdskrigen]] samarbeidde Vegvesenet med den tyske okkupasjonsmakta. Dette førte til ei styrking av det norske vegnettet, men òg til at etaten vart innblanda i bruk av krigsfanger som tvangsarbeidarar. Dei jobba under særs dårlege tilhøve, og mange døydde. Vegdirektør [[Andreas Baalsrud]] skulle ha gått av då han fylte 70 i 1942, men vart sittande i stillinga ut krigen. For å oppretthalde ein viss standard på vegane, og for å reparere skadane etter felttoget i 1940, måtte han samarbeidde tett med tyskarane. Dei rekna Vegvesenet og vegdirektøren som særs samarbeidsviljuge. På tross av dette vart ikkje etaten eller Baalsrud granska etter krigen. Truleg skuldast dette at [[Londonregjeringa]] hadde kome til at det var særs viktig å halde vegnettet i stand, og at det ville vere verre for landet om ein nazist vart sett inn i stillinga; Baalsrud var ikkje medlem av [[Nasjonal Samling]]. | Under [[andre verdskrigen]] samarbeidde Vegvesenet med den tyske okkupasjonsmakta. Dette førte til ei styrking av det norske vegnettet, men òg til at etaten vart innblanda i bruk av krigsfanger som tvangsarbeidarar. Dei jobba under særs dårlege tilhøve, og mange døydde. Vegdirektør [[Andreas Baalsrud]] skulle ha gått av då han fylte 70 i 1942, men vart sittande i stillinga ut krigen. For å oppretthalde ein viss standard på vegane, og for å reparere skadane etter felttoget i 1940, måtte han samarbeidde tett med tyskarane. Dei rekna Vegvesenet og vegdirektøren som særs samarbeidsviljuge. På tross av dette vart ikkje etaten eller Baalsrud granska etter krigen. Truleg skuldast dette at [[Londonregjeringa]] hadde kome til at det var særs viktig å halde vegnettet i stand, og at det ville vere verre for landet om ein nazist vart sett inn i stillinga; Baalsrud var ikkje medlem av [[Nasjonal Samling]]. | ||