Tore Ørjasæter: Forskjell mellom sideversjoner

Også i dei fleste andre verka er det openbert at Ørjasæter har brukt stader og situasjonar han sjølv har opplevd, som råvare for å uttrykkje dei sanningane og liv og sjel, om individ og samfunn som han i meir allmenn forstand ønskte å formidle til omverda. Dei konkrete omstenda kring hovudpersjonen Per Sjåstad i «draumspelet» ''Christophoros'' kan leggjast oppå viktige delar av Tore Ørjasæters eige liv og bakgrunn, og ein får fullt samanfall. Per Sjåstad er ein kunstnar (rett nok ikkje lyrikar!) som bur på heimegarden, utan å vere brukar der. Grenda heiter endatil  Åstragrenda. Samtidige av Tore Ørjasæter frå Åstradalen (Bråtå), og sikkert andre delar av Skjåk-bygda, kunne nikke humrande attkjennande til dei lett karikerte typane av bygdefolket som blir framstilte i dramaet. Det var faktisk også ein yrkesbror av Per Sjåstad i Bråtågrenda på det tida Christophoros var i emning. Det var kunstmålaren [[Kaare Halvorsen]], som hadde flytta dit frå Lillehammer, og som var god ven med Ørjasæter.

<gallery>

Fil:Bråtågrenda.jpg|<small>Bråtågrenda. Slette ligg langt oppe i grenda til venstre i biletet, under det låge fjellpartiet Bråtå-åsen. Det heiter i Ørjasæters dikt Åsen: «Åsen lægjer seg ned/ som ein nåde for Gud [...] Dyringshø hevjar seg upp som ein domedag» (foten av Dyringshøa øvst til venstre i biletet) og «Framrusthovden som fyrr/ lyfter sin vêrbitne brune manke» (det er den spisse fjelltoppen bak åsen). Foto ukjent. </small>