Veiledere, Administratorer
9 134
redigeringer
Litt påbygging. Språkvask
(→Fotnotar: kat folkehøgskole) |
(Litt påbygging. Språkvask) |
||
| Linje 1: | Linje 1: | ||
<onlyinclude>{{thumb høyre|Christopher Bruun.jpg|Christopher Bruun som prest i Kristiania.|[[Anders Beer Wilse]]}} | <onlyinclude>{{thumb høyre|Christopher Bruun.jpg|Christopher Bruun som prest i Kristiania.|[[Anders Beer Wilse]]}} | ||
'''[[Christopher Bruun|Christopher Arnt Bruun]]''' (fødd i [[Christiania]] [[23. september]] [[1839]], død i [[Gausdal]] [[17. juli]] [[1920]]) var folkehøgskulepioner, prest, samfunnsdebattant og venstrepolitikar. Han har hatt sterk innverknad på den venstrenasjonalistiske rørsla i Noreg, slik det har ytra seg fyrst og fremst gjennom den grundtvigianske [[folkehøgskole|folkehøgskulen]], [[frilynt ungdomslag| den frilynte ungdomsrørsla]] og i partiet [[Venstre]]. | '''[[Christopher Bruun|Christopher Arnt Bruun]]''' (fødd i [[Christiania]] [[23. september]] [[1839]], død i [[Gausdal]] [[17. juli]] [[1920]]) var folkehøgskulepioner, prest, samfunnsdebattant og venstrepolitikar. Han har hatt sterk innverknad på den venstrenasjonalistiske rørsla i Noreg, slik det har ytra seg fyrst og fremst gjennom den grundtvigianske [[folkehøgskole|folkehøgskulen]], [[frilynt ungdomslag| den frilynte ungdomsrørsla]] og i partiet [[Venstre]]. Både hans sterkt gammaltestamentleg influerte teologi og hans sterke engasjement for forsvarssaka, var også ein viktig inspirasjon for ei viss mannlegdomsdyrkande og folkevæpningsorientert militarisme frå 1880-åra av. | ||
Bruuns bok ''Folkelige Grundtanker'' (1878) vart eit ideologisk manifest for desse straumdraga i norsk kultur- og samfunnsliv, og har verka mykje til å forme utbreidde forestillingar om kva det vil seie å vere norsk. I skuleverksemda si følgde Bruun Grundtvigs og den danske folkehøgskulens pedagogiske idear. | Bruuns bok ''Folkelige Grundtanker'' (1878) vart eit ideologisk manifest for desse straumdraga i norsk kultur- og samfunnsliv, og har verka mykje til å forme utbreidde forestillingar om kva det vil seie å vere norsk. I skuleverksemda si følgde Bruun Grundtvigs og den danske folkehøgskulens pedagogiske idear. | ||
| Linje 12: | Linje 12: | ||
Christopher Bruun var son av Johan Peter Bruun (1810-1843) og hustru Hansine Nicoline Juliane Sybille (Line) fødd Stenersen (1816-1901). Faren var overrettssakførar i Christiania. Han døydde da Christopher var fire år gammal. Allereie som barn fekk Christopher kjennskap til Grundtvigs tankar, særleg den religiøse sida ved dei, da mora var åndeleg sterkt påverka av den grundtvigianske teologen [[W.A. Wexels]].<ref>Haugen, R. 1980 side 40.</ref> Christopher hadde to sysken, Peter og Thea. Båe syskena døydde med mindre enn to års mellomrom rundt midten av 1860-åra. | Christopher Bruun var son av Johan Peter Bruun (1810-1843) og hustru Hansine Nicoline Juliane Sybille (Line) fødd Stenersen (1816-1901). Faren var overrettssakførar i Christiania. Han døydde da Christopher var fire år gammal. Allereie som barn fekk Christopher kjennskap til Grundtvigs tankar, særleg den religiøse sida ved dei, da mora var åndeleg sterkt påverka av den grundtvigianske teologen [[W.A. Wexels]].<ref>Haugen, R. 1980 side 40.</ref> Christopher hadde to sysken, Peter og Thea. Båe syskena døydde med mindre enn to års mellomrom rundt midten av 1860-åra. | ||
I 1872 | I 1872 vart Christopher Bruun gift med [[Kari Skard]] (1851-1924). Ho var fødd og oppvaksen på garden [[Skard]] (Skar) i [[Øyer]]. Foreldra hennar var gardbrukarparet Ole Torsteinson Skard (1804-1886) og Mari Johannesdotter Lånke (1814-1894). Kari hadde åtte sysken, av desse er [[Johannes Skar]] og [[Matias Skard]] særleg kjende. | ||
Christopher og Kari Bruun fekk åtte born. Fem av desse døydde av tuberkolose i ung alder.<ref>Sørbø, J.I. 2009:32-33.</ref> | Christopher og Kari Bruun fekk åtte born. Fem av desse døydde av tuberkolose i ung alder.<ref>Sørbø, J.I. 2009:32-33.</ref> | ||
=== Utdanning og ungdomstid === | === Utdanning og ungdomstid === | ||
Da faren til Christopher Bruun døydde i 1843, flytta mora med borna til nær slekt i [[Vang i Hedmark|Vang]] på [[Hedmarken]]. Sju år etter kom dei til [[Lillehammer]], der Christopher gjekk latinskulen. Her vart han ven med Johannes Skar, som var medelev ved skulen. Bruun fortel elles sjølv frå skuletida at han vart gripen av ein pietistisk (johnsonsk?) vekkjing som gjekk over dei øvste klassene der. | |||
Da | Da Bruun vart student i 1856, slo familien seg igjen til i Christiania. Han studerte teologi frå 1857, og var ferdig cand. theol. i 1862. Under påverknad av [[Søren Kierkegaard|Kierkegaards]] kyrkjekritiske haldning, nøla Bruun med å ta fatt på prestegjerninga. | ||
Året etter (1863) drog han saman med mora og syskena til Roma. Der studerte han antikken, med særleg interesse for den venleiksdyrkande og samstundes patriotisk offerviljuge og heltedyrkande greske kulturen. Christopher braut opp frå Roma våren 1864 og melde seg til frivillig innsats på dansk side i den [[dansk-tyske krigen]]. Han vart dimittert i august det same året, etter at krigen var over i juli. Så kom han heim att til Noreg med eit forsett om å lære det norske folk, og særleg bøndene, å elske sitt eige fedreland. Det var ein ganske militant patriotisme han da og seinare forfekta: «Jeg vendte tilbage fra den danske krig med det brændende ønske, at det maatte gaa an at lære norske bønder den sætning: Det er sødt, og det er hæder at faa dø for fædrelandet.» <ref>Folkelige grundtanker 204</ref>. | |||
Året etter (1863) drog han saman med mora og syskena til Roma. Der studerte han antikken, med særleg interesse for den venleiksdyrkande og samstundes patriotisk offerviljuge og heltedyrkande greske kulturen. Christopher braut opp frå Roma våren 1864 og melde seg til frivillig innsats på dansk side i den dansk-tyske krigen. Han vart dimittert i august det same året, etter at krigen var over i juli. Så kom han heim att til Noreg med eit forsett om å lære det norske folk, og særleg bøndene, å elske sitt eige fedreland. Det var ein ganske militant patriotisme han da og seinare forfekta: «Jeg vendte tilbage fra den danske krig med det brændende ønske, at det maatte gaa an at lære norske bønder den sætning: Det er sødt, og det er hæder at faa dø for fædrelandet.» <ref>Folkelige grundtanker 204</ref>. | |||
I åra 1864-1867 livnærte Bruun seg som lærar ved ymse skular og som privatlærar (manuduktør) for teologiske studentar. | I åra 1864-1867 livnærte Bruun seg som lærar ved ymse skular og som privatlærar (manuduktør) for teologiske studentar. | ||
=== Folkehøgskulen === | === Folkehøgskulen === | ||
Christopher Bruun er mest kjend for folkehøgskuleverksemda si, og må seiast å ha vore den viktigaste enkeltpersonen innan den grundtvigianske og norskdomsdyrkande greina av denne rørsla. Det byrja hausten 1867 da han starta skulen på [[Romundgard]] på [[Sel]] med 20 gutar som elevar. Da hadde han tidlegare same året reist omkring i Danmark og oppsøkt folkehøgskulane til [[Kristen Kold]] i Dalum og [[Ludvig Schrøder]] i [[Askov]]. Men allereie i 1861 hadde han fått kjennskap til folkehøgskulepedagogikken, da han på eit skandinavisk møte i Christiania hadde samtalar med Schrøder og andre frontfigurar i denne rørsla. Bruun sjølv såg på Ludvig Schrøder som den mest direkte inspirator for si eiga pedagogiske verksemd.<ref>Haugen, R. 1980 side 40.</ref> Sommaren 1862 fornya han desse kontaktane under studenttoget til Lund og København. Bruun gjorde også studiereiser i Tyskland og Sveits før han starta sin eigen skule. Hans næraste medarbeidarar på Sel var [[Kristoffer Janson]], [[Kristian Kråbøl]] og syskenparet [[Christian Horne|Christian og Lina Horne]]. | |||
Christopher Bruun er mest kjend for folkehøgskuleverksemda si, og må seiast å ha vore den viktigaste enkeltpersonen innan den grundtvigianske og norskdomsdyrkande greina av denne rørsla. Det byrja hausten 1867 da han starta skulen på [[Romundgard]] på [[Sel]] med 20 gutar som elevar. Da hadde han tidlegare same året reist i Danmark og oppsøkt folkehøgskulane til [[Kristen Kold]] i Dalum og [[Ludvig Schrøder]] i [[Askov]]. Men allereie i 1861 hadde han fått | |||
Etter eit par år vart det spørsmål om å flytte skulen. Det kom seg truleg både av at det var vanskeleg å finne høvelege lokale, og at Sel låg etter måten avsides til. [[Ringebu]] var Bruuns fyrsteval som ny skulestad. Men etter sterke oppmodingar frå mellom andre gausdølen [[Per Bø]], vart skulen lagd til Gausdal hausten 1871. Den heldt fyrst til på garden [[Fykse]]. Frå hausten 1874 hadde skulen tilhald på Bø, men allereie sommaren 1875 kunne den flytte inn i eige, nybygd skulehus som fekk det symbolladde namnet [[Vonheim]]. Bruun kjøpte og busette seg på garden [[Halvorslia]] der i nærleiken. | Etter eit par år vart det spørsmål om å flytte skulen. Det kom seg truleg både av at det var vanskeleg å finne høvelege lokale, og at Sel låg etter måten avsides til. [[Ringebu]] var Bruuns fyrsteval som ny skulestad. Men etter sterke oppmodingar frå mellom andre gausdølen [[Per Bø]], vart skulen lagd til Gausdal hausten 1871. Den heldt fyrst til på garden [[Fykse]]. Frå hausten 1874 hadde skulen tilhald på Bø, men allereie sommaren 1875 kunne den flytte inn i eige, nybygd skulehus som fekk det symbolladde namnet [[Vonheim]]. Bruun kjøpte og busette seg på garden [[Halvorslia]] der i nærleiken. | ||