Eide kommune (Møre og Romsdal): Forskjell mellom sideversjoner
(litt mer) |
(enda noe til) |
||
| Linje 3: | Linje 3: | ||
<onlyinclude>'''[[Eide kommune]]''' er den vestlegaste av kommunane på [[Nordmøre]] i [[Møre og Romsdal fylke]]. Kommunen grensar til nordmørskommunane [[Averøy kommune|Averøy]] i nordaust og [[Gjemnes kommune|Gjemnes]] i søraust; og i sørvest grensar kommunen til [[Fræna kommune]] i [[Romsdal]]. Kommunevåpenet viser tre svanar. Kvar av svanane har sju fjær i vengene, éi fjær for kvar av dei tidlegare skulekretsane i kommunen.</onlyinclude> | <onlyinclude>'''[[Eide kommune]]''' er den vestlegaste av kommunane på [[Nordmøre]] i [[Møre og Romsdal fylke]]. Kommunen grensar til nordmørskommunane [[Averøy kommune|Averøy]] i nordaust og [[Gjemnes kommune|Gjemnes]] i søraust; og i sørvest grensar kommunen til [[Fræna kommune]] i [[Romsdal]]. Kommunevåpenet viser tre svanar. Kvar av svanane har sju fjær i vengene, éi fjær for kvar av dei tidlegare skulekretsane i kommunen.</onlyinclude> | ||
Ein person frå Eide kallast ''[[eidser]]'', i følge [[Norsk språkråd|språkrådet]] <ref>[http://www.sprakrad.no/Sprakhjelp/Rettskriving_Ordboeker/Innbyggjarnamn/Innbyggjarnamn_A_H/ www.sprakradet.no Innbyggjarnamn A-H] (besøksdato: våren 2009)</ref>. Vanlegvis eller meir lokalt, omtales personar frå Eide kommune som ''[[eiding]]'', ''eidemann'' eller ''eidekvinne''. Ein frå Eide (kommunesenteret) omtales som ein ''æssær'' (? ''essar''), dei med røtter til sjølve ''Eideslekta'' omtales ''stor-æssær''. Innbyggarne frå bygdane (dei andre skulekretsane) har sine navn, ein frå Vevang kalles ''veålending'', ein frå Lyngstad - ''løngstar'', ein frå Bollia - ''bollianer'' og ein frå Nås - ''nåsær/nåsar''. | Ein person frå Eide kallast ''[[eidser]]'', i følge [[Norsk språkråd|språkrådet]] <ref>[http://www.sprakrad.no/Sprakhjelp/Rettskriving_Ordboeker/Innbyggjarnamn/Innbyggjarnamn_A_H/ www.sprakradet.no Innbyggjarnamn A-H] (besøksdato: våren 2009)</ref>. Vanlegvis eller meir lokalt, omtales personar frå Eide kommune som ''[[eiding]]'', ''eidemann'' eller ''eidekvinne''. Ein frå Eide (kommunesenteret) omtales som ein ''æssær'' (? ''essar''), dei med røtter til sjølve ''Eideslekta'' omtales som ''stor-æssær''. Innbyggarne frå bygdane (dei andre skulekretsane) har sine navn, ein frå Vevang kalles ''veålending'', ein frå Lyngstad - ''løngstar'', ein frå Bollia - ''bollianer'' og ein frå Nås - ''nåsær/nåsar''. | ||
== Steinindustrien == | |||
Eide kommune har eit av dei største miljøa for [[steinindustri]] i Norge. Det byrja tidleg på [[1900-tallet]], då gjenoppbyginga etter [[bybrannen i Ålesund]] i [[1904]]. [[Steinindustrien på Eide, Nordmøre|Steinindustrien på Eide]] står for levering av omlag 40% av alle [[gravminner|gravmonument]] i Norge <ref>tall frå 2006</ref>. Dette er opphavet til at Eide har fått kallenavnet «bygda som lever av dei døde». Frå steinbrudda i Eide hvert det henta ut kalk som råstoff til produksjonen hos [[Hustad Marmor]] i nabokommunen [[Fræna kommune|Fræna]]. | |||
== Referansar == | == Referansar == | ||
Sideversjonen fra 26. apr. 2009 kl. 05:19
- «Eide» har flere betydninger.
Eide kommune er den vestlegaste av kommunane på Nordmøre i Møre og Romsdal fylke. Kommunen grensar til nordmørskommunane Averøy i nordaust og Gjemnes i søraust; og i sørvest grensar kommunen til Fræna kommune i Romsdal. Kommunevåpenet viser tre svanar. Kvar av svanane har sju fjær i vengene, éi fjær for kvar av dei tidlegare skulekretsane i kommunen.
Ein person frå Eide kallast eidser, i følge språkrådet [1]. Vanlegvis eller meir lokalt, omtales personar frå Eide kommune som eiding, eidemann eller eidekvinne. Ein frå Eide (kommunesenteret) omtales som ein æssær (? essar), dei med røtter til sjølve Eideslekta omtales som stor-æssær. Innbyggarne frå bygdane (dei andre skulekretsane) har sine navn, ein frå Vevang kalles veålending, ein frå Lyngstad - løngstar, ein frå Bollia - bollianer og ein frå Nås - nåsær/nåsar.
Steinindustrien
Eide kommune har eit av dei største miljøa for steinindustri i Norge. Det byrja tidleg på 1900-tallet, då gjenoppbyginga etter bybrannen i Ålesund i 1904. Steinindustrien på Eide står for levering av omlag 40% av alle gravmonument i Norge [2]. Dette er opphavet til at Eide har fått kallenavnet «bygda som lever av dei døde». Frå steinbrudda i Eide hvert det henta ut kalk som råstoff til produksjonen hos Hustad Marmor i nabokommunen Fræna.
Referansar
- ↑ www.sprakradet.no Innbyggjarnamn A-H (besøksdato: våren 2009)
- ↑ tall frå 2006