Gudbrandsdalen prosti
Hopp til navigering
Hopp til søk
Gudbrandsdal prosti var det nordlegaste prostiet i Oslo bispedømme fram til det vart delt i Nord-Gudbrandsdal prosti og Sør-Gudbrandsdal prosti 1. mai 1871.[1] Om prostenes historiske funksjon, sjå Historisk leksikon.
Prostiet hadde på midten av 1800-talet 26 kyrkjesokn[2], fordelt på desse prestegjelda (med delingar før 1871):
- Fåberg
- Øyer
- Fron (delt 1850 i Nord-Fron prestegjeld og Sør-Fron prestegjeld[3]
- Vågå
- Lom (delt 13. desember 1863 i Lom prestegjeld og Skjåk prestegjeld[4]
- Lesja (delt 1. januar 1861 i Lesja prestegjeld og Dovre prestegjeld[5]
Referansar
- ↑ Arkivkatalog Nord-Gudbrandsdal prosti, innleiing.
- ↑ Svendsen, Bastian: Biografiske efterretninger om geistligheten i Oslo og Hamar stift (manus til prestehistorie, før 1865), utlagt som web-bok nr 494-512 på Digitalarkivet. Bd VII. Søndre Gudbrandsdalen. Om Gudbrandsdal prosti s. 1
- ↑ Kleiven, Ivar 1930: Fronsbygdin. Aschehoug s. 144.
- ↑ Hosar, Hans 1998: Skjåk bygdebok bd. 3. Historia 1798-1914 s. 224.
- ↑ Einbu, Sigurd og Ola Skotte 1949: Lesja. Litt frå den kommunale soga 1838-1938 og ymse anna. Lesja kommune s. 21