Kensingtonsteinen: Forskjell mellom sideversjoner

Sjølv om majoriteten av både språkfolk og andre ekspertar framleis hevdar at Kensingtonsteinen er eit falskneri, er siste ord enno ikkje sagt. Det er først og fremst språket som er nytta som har vore mest omdebattert.  I oktober 2003 vart steinen undersøkt i Sverige av professor i nordisk språk, Tryggve Sköld, som samanheldt inskripsjonen med runeteikn frå Dalane, som samsvarar med runene funne på Kensingtonsteinen. James Knirk, professor i runologi ved Universitetet i Oslo, slo i 2004 fast at runene må ha vore rissa av ein svensk-norsk busetnad i Minnesota på slutten av 1800-talet. Samstundes er det også ei rekkje ressurspersonar som går gode for at steinen er ekte, mellom dem den dansk-amerikanske matematikaren dr. Richard Nielsen (død 2016).  

Kensingtonsteinen inngår i ei ei lang rekkje av liknande påståtte funn i  Canada og USA, både av runesteinar og gjenstandar frå norrøn tid, og også reelle kart og dokument, og sagalitteratur, som av mange vert halde fram som bevis for norrøn busetnad i dagens Nord-Amerika. Dette er teoriar som ikkje har vunne tilslutning av faghistorikarar eller fagarkeologar, sjølv om ein heller ikkje ser heilt vekk frå ein slik tankegang. Kensingtonsteinen er stilt ut The Runestone Museum i byen Alexandria, Minnesota, i nærlleiken av staden der steinen vart funne.