Skribenter
10 586
redigeringer
Kjeldearkiv:1898-01-03 Brev frå Kleiven til Prestgard: Forskjell mellom sideversjoner
Kjeldearkiv:1898-01-03 Brev frå Kleiven til Prestgard (vis kilde)
Sideversjonen fra 30. jan. 2018 kl. 08:26
, 30. jan. 2018ingen redigeringsforklaring
Ingen redigeringsforklaring |
Ingen redigeringsforklaring |
||
| Linje 20: | Linje 20: | ||
No skal trast ikkje du ha noko aa krevja heller lenger og da skal det ein gong letna lite for meg au. | No skal trast ikkje du ha noko aa krevja heller lenger og da skal det ein gong letna lite for meg au. | ||
Eg tala um joleturing og den hev da gaat for seg i sorperoi her paa Kleiven “for min angaaende del”, som smeden uppi Hovda sa – legje heime heile helgi, lese joleliteratur og fare emna paa ei brevsending fraa Vaagaa aat “Den 17de Mai” – skulde mestsom vera ei vælkomsthelsing aat “Den syttande” medsama han kjem som dagblad. Ja er det ikkje storvegjes kor det gaar framtil med maalsaki her heime no, du; kven kunde drøymt um, at 5te aargangen av “[[Den 17de Mai]]” skulde koma som dagblad! Eg gjorde det ikkje og so var det vist med fleire. Ungdomen held paa samlar seg kring maalsaki landet rundt sonær som Gudbrandsdølerne, dei eig korkje forfattarar eller sans for norsk maal – me vert nett liggjande bakfor fordi me er so “tungrumpede” som [[Bjørnstjerne Bjørnson|Bjørnson]] so raakande sa um oss ein gong. | Eg tala um joleturing og den hev da gaat for seg i sorperoi her paa Kleiven “for min angaaende del”, som smeden uppi Hovda sa – legje heime heile helgi, lese joleliteratur og fare emna paa ei brevsending fraa Vaagaa aat “Den 17de Mai” – skulde mestsom vera ei vælkomsthelsing aat “Den syttande” medsama han kjem som dagblad. Ja er det ikkje storvegjes kor det gaar framtil med maalsaki her heime no, du; kven kunde drøymt um, at 5te aargangen av “[[Den 17de Mai]]” skulde koma som dagblad! Eg gjorde det ikkje og so var det vist med fleire. Ungdomen held paa samlar seg kring maalsaki landet rundt sonær som Gudbrandsdølerne, dei eig korkje forfattarar eller sans for norsk maal – me vert nett liggjande bakfor fordi me er so “tungrumpede” som [[Bjørnstjerne Bjørnson|Bjørnson]] so raakande sa um oss ein gong.<ref>Under valkampen før stortingsvalet i Kristians Amt (Oppland) i 1891 vart Bjørnson så sint på bøndene at han skreiv dette verset: «Tungrompa døl, vil bare sig sjøl, nu som før! Ender i skyld, slagsmål og fyll!» Verset kom straks i ei avis på Lillehammer. Seinare er det opptrykt fleire gonger i Bjørnson-litteraturen.</ref> | ||
Det er elles merkjelegt, at maalsaki kan gaa fram so munalegt no midt under denne ugreia med svensken – ja so underlegt er det altid ikkje heller, me hev no fulla ingor sak som meir er ei livssak for vort sjølstende en maalsaki og det er det sagte ungdomen no held paa aa faa ei levande kjensla av. Det ber til aa kjennast naudtrengjande aa samle seg um alt, som høyrer oss til, “selvstændighedens æresfølelse” held paa aa vakna. | Det er elles merkjelegt, at maalsaki kan gaa fram so munalegt no midt under denne ugreia med svensken – ja so underlegt er det altid ikkje heller, me hev no fulla ingor sak som meir er ei livssak for vort sjølstende en maalsaki og det er det sagte ungdomen no held paa aa faa ei levande kjensla av. Det ber til aa kjennast naudtrengjande aa samle seg um alt, som høyrer oss til, “selvstændighedens æresfølelse” held paa aa vakna. | ||