Skribenter
10 586
redigeringer
Kjeldearkiv:1919-11-24 Brev frå Kleiven til Prestgard: Forskjell mellom sideversjoner
Kjeldearkiv:1919-11-24 Brev frå Kleiven til Prestgard (vis kilde)
Sideversjonen fra 30. jan. 2018 kl. 10:09
, 30. jan. 2018ingen redigeringsforklaring
Ingen redigeringsforklaring |
Ingen redigeringsforklaring |
||
| Linje 16: | Linje 16: | ||
Nei, no gaar det ikkje lenger, idag lyt eg sende deg nokre ord saavidt du kan faa ei helsing fraa meg til Jul og med di sama høyre, at eg er millom dei levande enno. Og jamen har det vore ein fælande lang baalk vi har knept nebb, kvar paa vaar side av blaamyra – eg tør ikkje eingong tenkje etter, korlengje det er sia vi sist høyrde fraa ein-annan. Hellerikkje kven som har største skulda av oss – eg skal no finne meg i aa ta paa meg halvparten, saa kan hende du tek den andre – saa er skuldspørsmaale dermed løyst. | Nei, no gaar det ikkje lenger, idag lyt eg sende deg nokre ord saavidt du kan faa ei helsing fraa meg til Jul og med di sama høyre, at eg er millom dei levande enno. Og jamen har det vore ein fælande lang baalk vi har knept nebb, kvar paa vaar side av blaamyra – eg tør ikkje eingong tenkje etter, korlengje det er sia vi sist høyrde fraa ein-annan. Hellerikkje kven som har største skulda av oss – eg skal no finne meg i aa ta paa meg halvparten, saa kan hende du tek den andre – saa er skuldspørsmaale dermed løyst. | ||
Korleis har du det, gamle ven? I haust høyrde eg det var fortalt, at du skulde ha misst kona di<ref>Orlaug døydde 22. februar 1919 | Korleis har du det, gamle ven? I haust høyrde eg det var fortalt, at du skulde ha misst kona di<ref>Orlaug døydde 22. februar 1919.</ref>, men det var berre eit laust rygte som eg sia ikkje har faatt nærare greie paa og eg vil ynskje, at det ikkje maa vera sanning. Dauen har no elles gjort saa mange hogg baade millom unge og gamle dette siste aare, at det er dei faa-aste som ikkje har nokon aa sakne; spanskesjuka herja paa ein farleg vis her i bygdom og der burtafor have slapp døkk vel hellerikkje den løynske farangen. Her paa Kleivsætra gjekk vi fri sjukdomen venteleg for di, vi er gamle kallar baade eg og Paal og det var helst millom unge og folk i beste aarom ho herja harast. Tenestjenta som var ein ungdom aa kalle for gjekk au fri, det kan hende fjelle med den reine, turre lufta ikkje er nokon fengje jordbotn for umgangssjukor, heller. | ||
Huslyden her paa Kleivsætra er no 3 sjæler sia 1916 da ho mor gjekk burt 92 aar gamal. Det er eg og Paal og ei tenestjente som jamt skiftar haust og vaar – somarpensionate lagde eg ned i 1913 og driv no eit gardsbruk paa 4 kjyr og hund og katt. Live har gaat sin jamne gang, lyt eg seja, og eg er i det store og heile velnøgd med tid og høve. Helst skulde eg vel kvitta meg ved sætra og heile greia for aa arbeidt berre med bygdagranskinga, men eg har hittil ikkje havt hjartlag til aa skiljast med sætra og Bøneslia og saa har eg funne ut, at det kropslege arbeide eg imillomstundom lyt gjera, er til gagn og glede og held baade kroppen og hugen friskar. | Huslyden her paa Kleivsætra er no 3 sjæler sia 1916 da ho mor gjekk burt 92 aar gamal. Det er eg og Paal og ei tenestjente som jamt skiftar haust og vaar – somarpensionate lagde eg ned i 1913 og driv no eit gardsbruk paa 4 kjyr og hund og katt. Live har gaat sin jamne gang, lyt eg seja, og eg er i det store og heile velnøgd med tid og høve. Helst skulde eg vel kvitta meg ved sætra og heile greia for aa arbeidt berre med bygdagranskinga, men eg har hittil ikkje havt hjartlag til aa skiljast med sætra og Bøneslia og saa har eg funne ut, at det kropslege arbeide eg imillomstundom lyt gjera, er til gagn og glede og held baade kroppen og hugen friskar. | ||