Kjeldearkiv:Ramus 1713: Forskjell mellom sideversjoner
Hopp til navigering
Hopp til søk
Scyllæ, & ad eximiam Dei insulam perve-
nisset, memor præceptorum Tiresiæ & Cir-
ces svasit sociis, ut insulam solis declina-
ent, modò præsentissimum vellent malum
evitare. Verùm Eurylocus, unus ex so-
ciis molesto sermone Ulyssem increpavit,
qvod defatigatis nautis non concederet ad
insulam appelere & per noctem qviescere,
noctium itinera difficila esse & periculosa.
Itaqve Euryloci consilio a sociis comproba-
to coastus est Ulysses ad insulam appellere;
ubi cum ventis adversis per integrum men-
sem detentus esset, deficiente alimento, ne
fame perirent in insula deserta, socii con-
tra monitum boves solis arripuerunt, aucto-
re mali consilii Euryloco. Qvamdiu enim
alimentum suppetebat, a bobus abstine-
bant, sed consumtis omnibus rebus ad se-
dandam famem, qvod proximum erat, ar-
ripere compulit necessitas. Ulysses inter-
ea per insulam secesserat, & in somnum in-
ciderat, unde reversus ad locios in mactan-
do & assando occupatos, objurgavit qvi-
dem singulos, sed remedium non invenit,
boves enim occisi erant. Dii autem, in-
qvit Ulysses, prodigia ostendebant: scilicet
serpebant pelles, & carnes a verubus immu-
giebant, assatæ & crudæ, qvalis boum vox es-
se folet. Οδνσσ. M. v. 351. & seqv.
Ingen redigeringsforklaring |
Ingen redigeringsforklaring |
||
| Linje 19: | Linje 19: | ||
ɔ: Thrinaciam autem ad insulam pervenies: hic <br />autem multi Pascuntur folis boves, & pingvia pecoræ, <br />Septem boum armenta, tot ovium pulchri <br />greges Qvinquvaginta vero singula, propagatio non <br />est ipsarum <br />Neqve unqvam moriuntur, deæ verò pastores <br />sunt. | ɔ: Thrinaciam autem ad insulam pervenies: hic <br />autem multi Pascuntur folis boves, & pingvia pecoræ, <br />Septem boum armenta, tot ovium pulchri <br />greges Qvinquvaginta vero singula, propagatio non <br />est ipsarum <br />Neqve unqvam moriuntur, deæ verò pastores <br />sunt. | ||
Ulysses itaqve, cum evasisset e periculis <br />Scyllæ, & ad eximiam Dei insulam perve- <br />nisset, memor præceptorum Tiresiæ & Cir- <br />ces svasit sociis, ut insulam solis declina- <br />ent, modò præsentissimum vellent malum <br />evitare. Verùm Eurylocus, unus ex so- <br />ciis molesto sermone Ulyssem increpavit, <br />qvod defatigatis nautis non concederet ad <br />insulam appelere & per noctem qviescere, <br />noctium itinera difficila esse & periculosa. <br />Itaqve Euryloci consilio a sociis comproba- <br />to coastus est Ulysses ad insulam appellere; <br />ubi cum ventis adversis per integrum men- <br />sem detentus esset, deficiente alimento, ne <br />fame perirent in insula deserta, socii con- <br />tra monitum boves solis arripuerunt, aucto- <br />re mali consilii Euryloco. Qvamdiu enim <br />alimentum suppetebat, a bobus abstine- <br />bant, sed consumtis omnibus rebus ad se- <br />dandam famem, qvod proximum erat, ar- <br />ripere compulit necessitas. Ulysses inter- <br />ea per insulam secesserat, & in somnum in- <br />ciderat, unde reversus ad locios in | Ulysses itaqve, cum evasisset e periculis <br />Scyllæ, & ad eximiam Dei insulam perve- <br />nisset, memor præceptorum Tiresiæ & Cir- <br />ces svasit sociis, ut insulam solis declina- <br />ent, modò præsentissimum vellent malum <br />evitare. Verùm Eurylocus, unus ex so- <br />ciis molesto sermone Ulyssem increpavit, <br />qvod defatigatis nautis non concederet ad <br />insulam appelere & per noctem qviescere, <br />noctium itinera difficila esse & periculosa. <br />Itaqve Euryloci consilio a sociis comproba- <br />to coastus est Ulysses ad insulam appellere; <br />ubi cum ventis adversis per integrum men- <br />sem detentus esset, deficiente alimento, ne <br />fame perirent in insula deserta, socii con- <br />tra monitum boves solis arripuerunt, aucto- <br />re mali consilii Euryloco. Qvamdiu enim <br />alimentum suppetebat, a bobus abstine- <br />bant, sed consumtis omnibus rebus ad se- <br />dandam famem, qvod proximum erat, ar- <br />ripere compulit necessitas. Ulysses inter- <br />ea per insulam secesserat, & in somnum in- <br />ciderat, unde reversus ad locios in mactan- <br />do & assando occupatos, objurgavit qvi- <br />dem singulos, sed remedium non invenit, <br />boves enim occisi erant. Dii autem, in- <br />qvit Ulysses, prodigia ostendebant: scilicet <br />serpebant pelles, & carnes a verubus immu- <br />giebant, assatæ & crudæ, qvalis boum vox es- <br />se folet. Οδνσσ. M. v. 351. & seqv.</div> | ||
<div style="display: inline-block; margin-left: 0.25em; padding-left: 0.75em; border-left: 1px solid black; width: 45%; width:intrinsic; width:-moz-fit-content; width:-webkit-fit-content; width:fit-content;"> | <div style="display: inline-block; margin-left: 0.25em; padding-left: 0.75em; border-left: 1px solid black; width: 45%; width:intrinsic; width:-moz-fit-content; width:-webkit-fit-content; width:fit-content;"> | ||
Sideversjonen fra 12. jun. 2018 kl. 16:36
Ramus 1713 ɔ: Ulysses & Outinus unus & idem [osv.] (1713) av Jonas Ramus.
Cap. IX
§. I. Ulysses invitus appellit ad insulam Thri-
naciam, ubi contra monitum solis boves
mactantur. §. II. Eurylocus Ulyssis so-
cius idem, qvi Lokus socius Otini. §. III.
Thrinacia insula in Oceano Septentrionali
investigatur.
§. I.
Superatis faucibus venit Ulysset ad insulam
Thrinaciam, de qva illi jam antea præ-
dixerat Tiresias Οδνσσ [λ.] v. 105 & seqv.
[gresk skrift]
ɔ: Eo tempore, qvando primum appuleris firmam
navem
Thrinaciæ insulæ, ubi effugeris obscurum pon-
tum.
Pascentes autem invenietis boves & pingviæ
pecora solis &c.
Hos qvod si illæsos permiseris, reditusqve me-
mor sis
Sanè adhuc in Ithacam mala licet passi perve-
nietis;
Qvod si læseris, tum tibi prædico mortem.
Eadem sunt verba Circes ad Ulyssem
Οδνσσ. M. v. 127.
[gresk skrift]
ɔ: Thrinaciam autem ad insulam pervenies: hic
autem multi Pascuntur folis boves, & pingvia pecoræ,
Septem boum armenta, tot ovium pulchri
greges Qvinquvaginta vero singula, propagatio non
est ipsarum
Neqve unqvam moriuntur, deæ verò pastores
sunt.
Scyllæ, & ad eximiam Dei insulam perve-
nisset, memor præceptorum Tiresiæ & Cir-
ces svasit sociis, ut insulam solis declina-
ent, modò præsentissimum vellent malum
evitare. Verùm Eurylocus, unus ex so-
ciis molesto sermone Ulyssem increpavit,
qvod defatigatis nautis non concederet ad
insulam appelere & per noctem qviescere,
noctium itinera difficila esse & periculosa.
Itaqve Euryloci consilio a sociis comproba-
to coastus est Ulysses ad insulam appellere;
ubi cum ventis adversis per integrum men-
sem detentus esset, deficiente alimento, ne
fame perirent in insula deserta, socii con-
tra monitum boves solis arripuerunt, aucto-
re mali consilii Euryloco. Qvamdiu enim
alimentum suppetebat, a bobus abstine-
bant, sed consumtis omnibus rebus ad se-
dandam famem, qvod proximum erat, ar-
ripere compulit necessitas. Ulysses inter-
ea per insulam secesserat, & in somnum in-
ciderat, unde reversus ad locios in mactan-
do & assando occupatos, objurgavit qvi-
dem singulos, sed remedium non invenit,
boves enim occisi erant. Dii autem, in-
qvit Ulysses, prodigia ostendebant: scilicet
serpebant pelles, & carnes a verubus immu-
giebant, assatæ & crudæ, qvalis boum vox es-
se folet. Οδνσσ. M. v. 351. & seqv.
[Oversettelse til norsk.]
Litteratur
- Ramus, Jonas 1713. Ulysses & Outinus unus & idem, Sive Disqvisitio historica & geographica, Qvā, Ex collatis inter se Odyssea Homeri & Edda Island. Homerizante, OUTINI fraudes deteguntur, ac, detractā larva in lucem protrahitur ULYSSES. Hafniæ: Ovidius Lynnovius. Digital versjon på Nettbiblioteket