Skribenter
95 108
redigeringer
ingen redigeringsforklaring
Ingen redigeringsforklaring |
|||
| Linje 48: | Linje 48: | ||
Under opphaldet i Paris byrja Abel kjenne seg sjuk; han hosta og hadde feber. Etter en tid fekk han diagnosen [[tuberkulose]]. Sjølv trudde han ikkje på det, men det gjorde heller ikkje nokon skilnad, for det fanst ingen kur. Ved årsskiftet 1826/1827 reiste han til Berlin. Han takk nei til å bli redaktør for Crelles ''Journal'', og ville heller heim til Noreg. I mai 1827 kom han hit, og dei fleste såg på reisa som mislykka. Han hadde jo fått trykt artiklar i Crelles tidsskrift, men det hadde enno ikkje fått noko internasjonal ry. Og Gauss hadde han ikkje vitja. Han fekk ikkje fornya stipendet, og måtte ta opp eit privat lån i [[Norges Bank|Noregs Bank]] på 200 dalar – som han aldri fekk betalt attende. Då [[Finansdepartementet]] enno ein gong nekta han stipend, vedtok kollegiet å gje av eigne midlar. | Under opphaldet i Paris byrja Abel kjenne seg sjuk; han hosta og hadde feber. Etter en tid fekk han diagnosen [[tuberkulose]]. Sjølv trudde han ikkje på det, men det gjorde heller ikkje nokon skilnad, for det fanst ingen kur. Ved årsskiftet 1826/1827 reiste han til Berlin. Han takk nei til å bli redaktør for Crelles ''Journal'', og ville heller heim til Noreg. I mai 1827 kom han hit, og dei fleste såg på reisa som mislykka. Han hadde jo fått trykt artiklar i Crelles tidsskrift, men det hadde enno ikkje fått noko internasjonal ry. Og Gauss hadde han ikkje vitja. Han fekk ikkje fornya stipendet, og måtte ta opp eit privat lån i [[Norges Bank|Noregs Bank]] på 200 dalar – som han aldri fekk betalt attende. Då [[Finansdepartementet]] enno ein gong nekta han stipend, vedtok kollegiet å gje av eigne midlar. | ||
Han fortsette med å sende avhandlingar til Crelle, som publiserte dei på løpanda band. Faktisk var Abel så produktiv at Crelle ikkje rakk å henge med. Han sendte sommaren 1828 òg ei avhandling om elliptiske funksjonar til ''Astronomische Nachrichten'' i Altona. Det blei litt lettare økonomisk då professor Hansteen reiste på ein ekspedisjon til Sibir, og Abel tok over ein del av undervisninga. Som konstituert dosent fekk han 400 dalar i året, mot dei 600 dalar som ein vanleg dosent fekk. Det var ikkje nokon utsikt til ein fast stilling. | Han fortsette med å sende avhandlingar til Crelle, som publiserte dei på løpanda band. Faktisk var Abel så produktiv at Crelle ikkje rakk å henge med. Han sendte sommaren 1828 òg ei avhandling om elliptiske funksjonar til ''Astronomische Nachrichten'' i [[Altona]]. Det blei litt lettare økonomisk då professor Hansteen reiste på ein ekspedisjon til Sibir, og Abel tok over ein del av undervisninga. Som konstituert dosent fekk han 400 dalar i året, mot dei 600 dalar som ein vanleg dosent fekk. Det var ikkje nokon utsikt til ein fast stilling. | ||
Sommaren 1828 var han saman med Christine Kemp i seks veker. Ho var då guvernante på [[Froland jernverk]]. Dei snakka om å gifte seg, og at han skulle få ein stilling i Berlin. Det blei det ikkje noko av, og i staden fortsette han å skrive avhandlingar i Christiania på hausten. Han var òg sengeliggjande delar av hausten, og hadde ikkje krefter til å arbeide med likningsteoriar. Til jul ville han til Froland, og klarte å kome seg dit. Etter eit juleball gjekk han ut for å kjøle seg ned, og etter det byrja han å hoste blod. Han vart liggjande til sengs i Froland i tolv veker, med den beste legehjelpa ein kunne få. Han klarte å skrive to-tre sider der han oppsummerte innleiingstankane til den tapte Paris-avhandlinga. | Sommaren 1828 var han saman med Christine Kemp i seks veker. Ho var då guvernante på [[Froland jernverk]]. Dei snakka om å gifte seg, og at han skulle få ein stilling i Berlin. Det blei det ikkje noko av, og i staden fortsette han å skrive avhandlingar i Christiania på hausten. Han var òg sengeliggjande delar av hausten, og hadde ikkje krefter til å arbeide med likningsteoriar. Til jul ville han til Froland, og klarte å kome seg dit. Etter eit juleball gjekk han ut for å kjøle seg ned, og etter det byrja han å hoste blod. Han vart liggjande til sengs i Froland i tolv veker, med den beste legehjelpa ein kunne få. Han klarte å skrive to-tre sider der han oppsummerte innleiingstankane til den tapte Paris-avhandlinga. | ||