Nordvestlandet folkehøgskole: Forskjell mellom sideversjoner

Allereie første skuleåret vart det bestemt at skulen skulle få permanent lokalisering i Torvikbukt, og våren 1918 bestemte styret å kjøpe branntomta etter styremedlem Ingvald Lyches gard, Løkkegarden. Bygging av ein gymnastikksal starta sommaren etter, og eit hus frå Blikåsen (Blikåshuset eller Blekkhuset) vart kjøpt og flytta ned til Torvikbukt. I en avstemming vart ''Høgtun'' vald som namn på tunet, i konkurranse med Høgheim og Uppheim. Undervisninga flytta over til Høgtun i løpet av hausten 1918. Det andre skuleåret vart prega av spanskesjuka. Mange på skulen vart sjuke, men ingen døydde. Løkkegarden ble først dreve vidare i skulen sin regi, men i 1921 vart Høgtun skilt ut som en eigen parsell, medan resten av Løkkegården vart seld tilbake til gardbrukarar i bygda. I 1923 stod skulen sitt internatbygg ferdig, og for første gang kunne elevane flytte inn på tunet. Fram til da hadde dei budd på hyblar rundt på gardane i bygda. Internatbygget vart senere ansett som skulen sitt hovudbygg og er av nokre kjelder omtalt som Nordmøres største trebygning.

Daglegstova i hovedbygget vart i 1931 dekorert av kunstmalar Axel Fiske, som malte eitt motiv frå kvar av datidas 16 kommunar på Nordmøre. Fiske vart seinere ordfører i Frei kommune. Eit stort mosaikkarbeid laget av Kalla Skrøvseth pryder frontveggen i gymnastikk- og festsalen. Dette var ei gåve frå elevlaget i samband med skulen sitt femtiårsjubileum. Knut P. Bugge var arkitekten som vart engasjert då internatet Øvretun skulle byggast i 1966–1967. Bugge var også brukt i 1965 som arkitekt for rehabilitering av hovudbygget frå 1923.

<references />

[[Kategori:Folkehøgskole]]

[[Kategori:Gjemnes kommune]]

[[Kategori:Etableringer i 1949]]

{{nn}}