Pål Knutsson frå Onarheim: Forskjell mellom sideversjoner

I ei kongeleg befaling datert 3. november 1354 i Bjørgvin <ref>Originalen til brevet er gått tapt, det finst likevel ein kopi i Diplomatarium Norvegicum, etter ei avskrift frå handskriftsamlinga ved det danske kongelege bibliotek. </ref> vart Pål Knutsson beden av kong [[Magnus VII Eriksson]] (1319 - 1355)  om å utrusta ein [[knarr]] for å sjå til den norrøne grønlandske befolkninga. Det er uvisst når skipet tok fatt på denne ferda, det er gjetta på 1356, eller om Pål Knutsson sjølv var med på reisen, eller om ekspedisjonen vart noko av.

1800-tals historikaren [[Gustav Storm]] meinte i 1888 at Pål Knutsson høyrde til kongens [[hird]]. Forfattar og historikar [[Johannes Heggland]] meiner at at han også kan ha fungert som [[sysselmann]] i visse områder. Det er ikke kjend kven som var sysselmann i [[Sunnhordland]] i 1340-åra. Men ettersom Pål Knutsson var kongeleg ombodsmann, dvs. ein slags hirdmann, og seinare lagmann i Gulatinget, er det mangt som talar for at han kan ha vore sysselmann for kong Magnus i dette distriktet, sjølv om det ikkje finst noko konkret bevis for det. Det var nettopp på denne tida (1344) at talsmannen for bøndene i Sunnhordland nytta gildeseglet frå Onarheim som underskrift då han var med på å hylla den unge kongssonen [[Håkon Magnusson]] i [[Båhus]], då ”heile Noreg” var samla der. Heggland kommenterer at ”det fell lett å tenkja på at Pål Knutsson har vore den som nytta gildeseglet, endå om me ingen ting veit om dette.”<ref>Johannes Heggland: Tysnes, det gamle Njardarlog. Band 2, s. 286. Utg. Tysnes sogelag.</ref>