Skulestaden Volda: Forskjell mellom sideversjoner

Ein trekkjer gjerne røtene attende til presten [[Hans Strøm]], via [[Sivert Knutsson Aarflot|Sivert Aarflot]] og [[Ivar Aasen]] fram til den første høgare skulen vart etablert i 1861:

Alt frå 1840-åra vart det på Søre Sunnmøre arbeidd med å forbetre nivået til omgangsskulelærarane. I spissen stod prestane, og først var det forsøkt å få til ein slik skule i Herøy. Men frå midt i 1850-åra var det presten og kommunestyret her i Volda som arbeidde fram plan og søknad om å få etablere ein høgare allmueskule – nærast ein framhaldsskule – i kombinasjon med ein «Dannelsesanstalt» for omgangsskulelærarar.</onlyinclude>

I 1895 kom så den neste institusjonen:

seinare Volda lærarskule, Volda lærarhøgskule og i dag ein del av [[Høgskulen i Volda]]. Lærarskulen vart etablert av Aage Stabell og – først og fremst – [[Henrik Kaarstad]]. Den var altså privateigd, og gjekk inn i ein meir omfattande tradisjon av kristelege privatseminar, som frå kring 1890 vart oppretta som motvekt mot påverknad frå dei frilyndte, grundtvigianarane.

Lærarskulane vart omgjort med ny lov om allmennlærarutdanning i 1973, og vart da «pedagogiske høgskular». Volda tok ikkje i bruk lærarhøgskulenamnet før i 1980, da Noregs lærarhøgskule gjekk inn i Universitetet i Trondheim.

Da distriktshøgskulesystemet vart vedteke i 1969 og dei tre første DH-ane skulle lokaliserast, var det i utgangspunktet ingen som tenkte seg anna enn at desse institusjonane skulle plasserast i byar. Så Kristiansand og Stavanger var sjølvskrivne.

Men særs aktivt lobbyarbeid førte òg ein DH-skule ut på landsbygda, hit til Volda. Og argumenta var språkleg-kulturelle. Ei lang rekkje universitetsfolk skreiv under på ein appell til dåverande kyrkje- og undervisningsminister [[Kjell Bondevik]], der det m.a. heitte:

Og i 1994 nådde ein det førebelse sluttpunktet med samanslåinga av lærarhøgskulen og DH-skulen til:

[http://www.hivolda.no som ein kan lese meir om her].

{{F1}}